"Szkarłatny płatek i biały". Przeczytałam tę powieść wieki temu, ale do dziś pamiętam jakie wywarła na mnie wrażenie. Chociaż słyszałam już wówczas o zbiorze opowiadań mającym niejako osłodzić czytelnikom ból rozstania z bohaterami powieści, to nie miałam ochoty po niego sięgnąć. Bałam się, że kolejne spotkanie z bohaterami ponownie mnie nie nasyci.

I niewiele się myliłam, choć ból rozstania nie jest tak intensywny jak za pierwszym razem (co jest zrozumiałe przez wzgląd na długość trwania okresu spędzonego z bohaterami), ale niedosyt i apetyt na więcej pozostał. Zwłaszcza, że opowiadania nie są ciągiem dalszym losów bohaterów sensu stricto, ale raczej opisami pojedynczych sytuacji, w których się znaleźli.

"Jabłko" składa się z 7 opowiadań, w których spotykamy się ponownie z Sugar, Williamem, Clarą i innymi. Opowiadania są zgrabnie napisane, ponownie utrzymanie w klimacie dziewiętnastowiecznych powieści. Podobnie jak w swojej bestsellerowej powieści autor często zwraca się bezpośrednio do czytelnika, co czyni czytanie niejako uczestniczeniem w kameralnym przedstawieniu, bądź sprawia, że dostępujemy zaszczytu zerknięcia za kulisy.

Jak już wspomniałam "Jabłko" tak jak zjedzony owoc tylko rozbudziło mój apetyt, ale z drugiej strony obudziło miłe wspomnienia, przywołało obrazy i emocje z "Szkarłatnego płatka i białego". Ten zbiór opowiadań to wspaniała podróż sentymentalna z pewnym zagrożeniem - burczenie w brzuchu na dłuższą metę jest męczące.


Moja ocena:5/6

Źródło:http://bookiemonster.blox.pl/2013/09/Jablko-Michel-Faber.html

"Szkarłatny płatek i biały". Przeczytałam tę powieść wieki temu, ale do dziś pamiętam jakie wywarła na mnie wrażenie. Chociaż słyszałam już wówczas o zbiorze opowiadań mającym niejako osłodzić czytelnikom ból rozstania z bohaterami powieści, to nie miałam ochoty po niego sięgnąć. Bałam się, że kolejne spotkanie z bohaterami ponownie mnie nie nasyci.

I niewiele się...