To była naprawdę interesująca historia. Wciąga od początku i nie chce puścić aż do ostatniej strony. Polecam!

To była naprawdę interesująca historia. Wciąga od początku i nie chce puścić aż do ostatniej strony. Polecam!

Chciałabym móc pisać tak jak autorka. Z każdym szczegółem móc oddawać emocje postaci i jednocześnie zachować ich wewnętrzną anonimowość. Tutaj nic nie jest oczywiste, bo im dalej zmierzamy z fabułą, tym bardziej i dłużej zastanawiamy się kto tu jest winny i w czym zawinił. Niby główną postacią jest tu mężczyzna, jednak jego była dziewczyna również jest warta uwagi. Związek obu postaci nie był idealny, ale powody ich niedoskonałości poznamy dużo później. Wiemy, że obecnie nie są razem i nie widziałam, by którekolwiek z nich zachowywało się zwyczajnie. Kiedy po jakimś czasie natrafiają na siebie widzimy jak dziwnie się zachowują. Ona zapewnia go, że spaceruje z dzieckiem przyjaciółki, a on coraz bardziej układa sobie w głowie wiek dziecka sugerujący, że jeśli było by jej, to on mógłby być jego ojcem. Znając jej perspektywę obarcza go winą za każde dziwne zachowanie, za przeszłość i wytyczne, którymi miał być związek tylko z nią, a nie innymi kobietami jednocześnie. Podaje nam nieco danych tych osób i ponownie widzimy jego, jako tego złego. Wracając do jego perspektywy widzimy jak jest mu źle i jak bardzo tęskni za tym, co było. Najbardziej w głowie ma postać dziecka, czyli wszystkiego czego całe życie pragnął, a czego ona nie chciała mu dać. Tutaj za powodu rozpadu ich związku podaje własne, które czarne światło rzucają na jej osobę. W ten sposób autorka sprytnie manipuluje naszymi osądami, które nie pozwalają nam przerywać czytania. Piłeczka winności wciąż jest odbijana, uczucia niby między nimi są, później dochodzi gra na emocjach oraz wyrzuty sumienia, których mogliśmy się spodziewać, ale nie w tym momencie. Przygody naszych postaci są tym ciekawsze, że w tle pojawiają się inne osoby, które niemal nakazują postępować we właściwy sposób, czyli w taki, jaki oni uważają. Dokładają nam nowych argumentów, a my nie wiemy czy są szczerzy, bo sami tego nie opowiadają. W ten sposób tracimy zaufanie do wszystkich, ale sytuacje ponownie pokazują, że ktoś tu coś robi nie tak.
Świetna historia, która pokazała, że są osoby, które lubią sterować innymi i jest to ważniejsze od miłości. Przeczytajcie, bo warto!

Chciałabym móc pisać tak jak autorka. Z każdym szczegółem móc oddawać emocje postaci i jednocześnie zachować ich wewnętrzną anonimowość. Tutaj nic nie jest oczywiste, bo im dalej zmierzamy z fabułą, tym bardziej i dłużej zastanawiamy się kto tu jest winny i w czym zawinił. Niby główną postacią jest tu mężczyzna, jednak jego była dziewczyna również jest warta uwagi. Związek...

"Mój były" to książka, którą zaczęłam czytać w listopadzie, skończyłam w lutym. Strasznie długo ją odwlekałam. Dzisiaj postanowiłam, że koniec, trzeba ją doczytać, nie może tak zalegać otwarta na półce.

Sam i Naomi tworzą burzliwa, pełna sprzeczności parę. On uosobienie spokoju, praca w ogrodzie jest sposobem na jego życie. Ona to kobieta o wybuchowej naturze, bardzo atrakcyjna, egoistyczna i roszczeniowa.
Kiedy Sam proponuje przeprowadzkę do domu babci, Naomi sprzeciwia się i kończy ich związki.
Nieoczekiwanie wpadają na siebie po dłuższym czasie. Naomi spaceruje z dzieckiem. Sam od razu dostrzega podobieństwo, ma nieodparte wrażenie, że to jest jego syn.
Pozostaje przekonać kobietę, z którą już nic go nie łączy, by wyznała mu prawdę.

Nie jest to pierwsza książka aktorki, którą miałam okazję czytać. Sam styl pisania mi odpowiada. Prosty i zrozumiały w odbiorze, bohaterowie nieprzekombinowani, niewielka liczba postaci. Największym zarzutem, jaki kieruje w "Mój były" jest nieodpowiednie skategoryzowanie do gatunku thriller, oraz mało oryginalna fabuła książki.

"Mój były" to książka, którą zaczęłam czytać w listopadzie, skończyłam w lutym. Strasznie długo ją odwlekałam. Dzisiaj postanowiłam, że koniec, trzeba ją doczytać, nie może tak zalegać otwarta na półce.

Sam i Naomi tworzą burzliwa, pełna sprzeczności parę. On uosobienie spokoju, praca w ogrodzie jest sposobem na jego życie. Ona to kobieta o wybuchowej naturze, bardzo...

Lubię książki tej autorki, a historia opisana w tej okazała się być bardzo intrygująca. Bardzo mnie wciągnęła. Szybko przeczytałam :) Polecam

Lubię książki tej autorki, a historia opisana w tej okazała się być bardzo intrygująca. Bardzo mnie wciągnęła. Szybko przeczytałam :) Polecam

Ciekawa, intrygująca, być może zaskakująca. Można ją obierać niczym cebulę z kolejnych warstw. :)

Ciekawa, intrygująca, być może zaskakująca. Można ją obierać niczym cebulę z kolejnych warstw. :)

Twórczość S. E. Lynes jest doskonałym przykładem na to, by nie odtrącać danej lektury i nie zakładać, że zawsze będzie nudno i nieciekawie. Gdy po raz pierwszy zetknęłam się z tekstami pisarki, nie byłam zachwycona. Pisałam wówczas, że fabuła zaprezentowana przez S. E. Lynes jest mdła, nudna, przegadana. Nie było to zresztą tylko moje spostrzeżenie- tak właśnie twierdziło wielu innych odbiorców, a niskie noty dotyczyły „Imprezy sąsiedzkiej”. Tym razem jednak jestem bardzo, ale to bardzo pozytywnie zaskoczona. „Mój były” to książka, którą będę polecać niemal każdemu- treść jest mądra, pouczająca i zarazem szokująca. Szkoda tylko, że tym razem opisana historia nie ma żadnych znamion fantastyki. Człowiek naprawdę potrafi być zły do szpiku kości, a na domiar złego potrafi perfekcyjnie maskować swoje złe zamiary. Powiedzenie o wilku w owczej skórze jest tutaj bardzo na miejscu.

Sam i Naomi to para z pięcioletnim stażem. Niestety, w czasie pamiętnej pandemii i lockdownu ich związek rozpada się. Mężczyzna proponuje bowiem kobiecie, by zamieszkali w domu jego babci, Joyce. Kobieta jest bardzo bogata, mieszka w dużym domu w stylu gregoriańskim. Wychowywała Sama, a ich relacja jest teraz bardzo mocna. Naomi, kobieta rządząca w związku, nie chce nawet o tym słyszeć i stawia warunek: albo ona, albo babcia. Sam szokuje swoją wybrankę i decyduje się opiekować babcią. Ukojeniem jest dla niego praca- mężczyzna kocha przyrodę, wraz z Mirandą, koleżanką z pracy, projektuje ogrody. Ona tworzy projekty komputerowe, zaś on teorię przerabia na cudownie wyglądającą, żywą przestrzeń.

Mija niemal rok, a drogi Sama i Naomi znowu się krzyżują. Mało tego, gdy sam zauważa swoją byłą kobietę, ona nie jest sama… Naomi jest na spacerze z małym dzieckiem, konkretnie chłopczykiem o imieniu Tom. Sam wpada w popłoch i zastanawia się, czy nie jest to czasem jego dziecko… Dokonuje kalkulacji, porównań fizycznych, a proste równanie 2+2 nie daje mu spokoju i zaprowadza go do oczywistego wyniku. Czy od teraz para będzie żyła ze sobą w zgodzie? Jak rozwinie się relacja Naomi i Sama? Dlaczego Sam nie miał o niczym zielonego pojęcia? Z potomka cieszą się przecież nie tylko matki, ojcowie również. Warto wiedzieć, że wcześniej związek głównych bohaterów nie należał do udanych, a powiedzieć, że był burzliwy, to jakby nic nie powiedzieć. Manipulacje, krzywki, zrzucanie win, poniżanie to tylko niektóre cechy ich pięcioletniej relacji.

Jestem pewna, że historię opisaną przez pisarkę można porównać do pociągu najlepszej jakości, który pędzi, by jak najszybciej doprowadzić nas do celu. W przypadku „Mojego byłego” celem jest tu zakończenie, które zwala z nóg, jest porywające, przeszywające i idealnie pasujące do gatunku literackiego.

Powieść „Mój były” może być też idealnym wzorem na to, że miłość potrafi być ślepa, a zakochany człowiek noszący różowe okulary nie widzi żadnych błędów, nie słucha rad dawanych przez osoby postronne. Mało tego, gdy kogoś kochamy, boimy się rozstania. Robimy wówczas wszystko, byle tylko przypodobać się ukochanemu czy ukochanej. Stajemy się podobni do zabawki na baterie- można nami sterować, zmieniać nasze przyzwyczajenia, zmuszać nas do niekoniecznie lubianych rzeczy. Zaślepione są zwykle kobiety, ale czy na pewno? Przeczytaj, Drogi Czytelniku, uważnie tę książkę, nie będziesz tego żałować!

Bardzo się cieszę, że przeczytałam tę książę. Początkowo treść wydawała mi się niepozorna, nawet nieco mdła. Zakładałam, że nisko ocenię propozycję pisarki, ale teraz wiem, że popełniłabym ogromny błąd, gdybym nie sprawdziła, co dzieje się dalej. Jestem pewna, że długo nie zapomnę całej treści. Szczególnie cenię sobie listy pisane przez Naomi do Sama. Ich treść wywoływała ciarki na moim ciele. Brawo, brawo i jeszcze raz brawo!

Polecam z całego serca!

Twórczość S. E. Lynes jest doskonałym przykładem na to, by nie odtrącać danej lektury i nie zakładać, że zawsze będzie nudno i nieciekawie. Gdy po raz pierwszy zetknęłam się z tekstami pisarki, nie byłam zachwycona. Pisałam wówczas, że fabuła zaprezentowana przez S. E. Lynes jest mdła, nudna, przegadana. Nie było to zresztą tylko moje spostrzeżenie- tak właśnie twierdziło...

Mam mieszane odczucia odnośnie tej książki.
Na początku panował chaos, nie do końca było dla mnie jasnym o co tak właściwie tu chodzi i bardzo się dłużyła.
Akcja rozkręciła się od ok. 200 strony, więc zdecydowanie za późno. Czy mnie porwała? Nie do końca.
Moim zdaniem w książce brakuje opisu lub konkretnej wzmianki o wcześniejszej relacji Sama i Naomi.
Ponadto bardzo przewidywalna fabuła, od początku, gdy sytuacja między parą zaczyna się robić "poważna" wiadomym jest cel Naomi.
Wątek Mirandy niby jest, ale... no właśnie ale. Właściwie zaledwie kilka razy jest o niej wzmianka.
Na plus dodawanie listów pisanych przez Naomi.

Mam mieszane odczucia odnośnie tej książki.
Na początku panował chaos, nie do końca było dla mnie jasnym o co tak właściwie tu chodzi i bardzo się dłużyła.
Akcja rozkręciła się od ok. 200 strony, więc zdecydowanie za późno. Czy mnie porwała? Nie do końca.
Moim zdaniem w książce brakuje opisu lub konkretnej wzmianki o wcześniejszej relacji Sama i Naomi.
Ponadto bardzo...

Historia toksycznej relacji dwojga ludzi. Pełno tu kłamstw, manipulacji, oszustw, a wszystko z chęci zemsty i potrzeby realizowania własnej wizji sprawiedliwości.

Intryga skonstruowana ciekawie, ale sama książka mnie bardzo zmęczyła. Rzadko zdarza mi się robić przerwę w czytaniu, a w tym przypadku po prostu musiałam. Wróciłam do niej, ale część rozdziałów przekartkowałam bez większego skupienia. Nie pasował mi przegadany styl pisania i zaostrzyła mi się alergia na irytujących, ślepych bohaterów bez instynktu samozachowawczego. Niestety główny bohater to niezła ciapa.

Historia toksycznej relacji dwojga ludzi. Pełno tu kłamstw, manipulacji, oszustw, a wszystko z chęci zemsty i potrzeby realizowania własnej wizji sprawiedliwości.

Intryga skonstruowana ciekawie, ale sama książka mnie bardzo zmęczyła. Rzadko zdarza mi się robić przerwę w czytaniu, a w tym przypadku po prostu musiałam. Wróciłam do niej, ale część rozdziałów przekartkowałam...

Słaba książka, chaos i nuda, chociaż zamysł dobry.

Słaba książka, chaos i nuda, chociaż zamysł dobry.

Mój były" to książka dla czytelników, którzy chętnie sięgają po thrillery psychologiczne z silnym wątkiem obyczajowym. Manipulacja odbiorcą, emocjonalność i kapitalny plot twist to coś co wyróżnia tę książkę.

Mój były" to książka dla czytelników, którzy chętnie sięgają po thrillery psychologiczne z silnym wątkiem obyczajowym. Manipulacja odbiorcą, emocjonalność i kapitalny plot twist to coś co wyróżnia tę książkę.