Przestańmy nazywać thrillerami książki, które thrillerami nie są.

Nudna, rozwleczona historia, zbyt duża ilość powtarzanych w kółko tych samych przemyśleń. Historia wcale nie trzyma w napięciu, a ciągnie się w nieskończoność. W połowie książki już przewracałam oczami i nawet już mnie nie interesowało co stało się z dzieckiem głównych bohaterów.

Przestańmy nazywać thrillerami książki, które thrillerami nie są.

Nudna, rozwleczona historia, zbyt duża ilość powtarzanych w kółko tych samych przemyśleń. Historia wcale nie trzyma w napięciu, a ciągnie się w nieskończoność. W połowie książki już przewracałam oczami i nawet już mnie nie interesowało co stało się z dzieckiem głównych bohaterów.

Wg mnie to dramat nie Thiller ale co kto lubi. 3/4 książki wynudziła mnie okrutnie. Mało dialogów i jakieś takie bez wyrazu. Zakończenie zaskoczyło nie powiem, ale tak czy inaczej całość oceniam kiepsko. Przeskakiwałam, aby jak najszybciej skończyć. Ogólnie smutna książka. I nie mój styl. Dotarłam do końca, ale nie zostanie w mojej pamięci.

Wg mnie to dramat nie Thiller ale co kto lubi. 3/4 książki wynudziła mnie okrutnie. Mało dialogów i jakieś takie bez wyrazu. Zakończenie zaskoczyło nie powiem, ale tak czy inaczej całość oceniam kiepsko. Przeskakiwałam, aby jak najszybciej skończyć. Ogólnie smutna książka. I nie mój styl. Dotarłam do końca, ale nie zostanie w mojej pamięci.

Po książkę sięgnęłam ze względu na nazwiska autorek, które bardzo lubię na okładce. Z początku byłam bardzo zainteresowana fabułą, która mówiła o zaginięciu dwuletniej dziewczynki, która sama wyszła z domu i słuch o niej zaginął. Jednak czym dalej w las tym byłam bardziej zawiedziona. Liczyłam na coś bardziej emocjonującego, a otrzymałam opowieść o kobiecie w różnym stadium żałoby po utracie dziecka. Zakończenie również zbytnio mnie nie porwało. Lubię jak w thrillerach dochodzi do zaskakujących i brutalnych wydarzeń a tu było po prostu życiowo. Bardzo męczyłam się na tej książce i cieszę się, że w końcu ją skończyłam. Raczej już nie będę miała ochoty do dalszego eksplorowania twórczości autorki.

Po książkę sięgnęłam ze względu na nazwiska autorek, które bardzo lubię na okładce. Z początku byłam bardzo zainteresowana fabułą, która mówiła o zaginięciu dwuletniej dziewczynki, która sama wyszła z domu i słuch o niej zaginął. Jednak czym dalej w las tym byłam bardziej zawiedziona. Liczyłam na coś bardziej emocjonującego, a otrzymałam opowieść o kobiecie w różnym stadium...

Historia skupia się na Avi , która zostawia swoją córkę na pięć minut w wózku wierząc , że ta jest bezpieczna. Jednak , gdy wraca na dół drzwi są otwarte , a Abi nie ma. Następnie mija rok i kobieta wciąż nie może sobie wybaczyć , że zostawiła otwarte drzwi i nadchodzi wielkie przyjęcie sąsiedzkie na które Avi nie ma ochoty iść , bo czuję że nikt nie rozumie Jej smutku. Jednak Jej mąż(Matt) namawia Ją by jednak poszła i ostatecznie kobieta się zgadza i w trakcie przyjęcia , gdzie są Jej przyjaciele i sąsiedzi Ava niespodziewanie dowiaduję się czegoś o czym wcześniej nie miała pojęcia związanego z zniknięciem córeczki. I teraz musi wszystko od nowa przeanalizować… Powiem szczerze , że byłem naprawdę ciekaw tej książki, bo lubię takie historię , gdzie mamy uprowadzenie/zniknięcie dziecka jednak książka lekko rozczarowała. I nie twierdzę , że jest zła , bo wcale tak nie jest i książka jest dobra , ale czegoś mi tu zabrakło. A konkretnie tej tajemnicy , dreszczyku , napięcia i fabuły od której ciężko się oderwać. A tak historia miejscami nudziła. Zwłaszcza te rozmowy sąsiadów. Miałem wrażenie , że są jakieś sztuczne. Cała tajemnica zniknięcia Abi jest intrygująca , ale koniec końców nie ma jakiegoś szokującego wyjaśnienia. I prawdę mówiąc bardzo szybko odgadłem co się wydarzyło. Główna bohaterka też jakoś nie wzbudziła mojej sympatii. A czasem przez Jej zachowanie i myśli miałem wrażenie , że zaraz zamkną Ją w zakładzie. Matt był trochę lepiej napisaną postacią , ale też nic specjalnego. Co do sąsiadów to tak jak pisałem wcześniej cała ich obecność była sztuczna i sam nie chciałbym mieć takich ludzi obok. Minusem jest również to , że gdy w końcu coś zaczyna się dziać to tak naprawdę bardzo szybko się kończy. Jednak ogólnie historię w miarę szybko się czyta i jakoś tam ciekawi to zniknięcie Abi. Szkoda tylko , że nie wymyślono czegoś bardziej zaskakującego

Historia skupia się na Avi , która zostawia swoją córkę na pięć minut w wózku wierząc , że ta jest bezpieczna. Jednak , gdy wraca na dół drzwi są otwarte , a Abi nie ma. Następnie mija rok i kobieta wciąż nie może sobie wybaczyć , że zostawiła otwarte drzwi i nadchodzi wielkie przyjęcie sąsiedzkie na które Avi nie ma ochoty iść , bo czuję że nikt nie rozumie Jej smutku....

Dobra książka. Niezbadane są tajemnice ludzkiej psychiki, prowadzące często do nieracjonalnych zachowań. Ciekawy pomysł na fabułę, czyta się nieźle. Na minus - powieść strasznie rozwleczona, przeładowana szczegółami przemyśleń bohaterów, miejscami nudna.

Dobra książka. Niezbadane są tajemnice ludzkiej psychiki, prowadzące często do nieracjonalnych zachowań. Ciekawy pomysł na fabułę, czyta się nieźle. Na minus - powieść strasznie rozwleczona, przeładowana szczegółami przemyśleń bohaterów, miejscami nudna.

Thriller psychologiczny od pierwszych stron trzymający w napięciu.
Ava zostawia swoją dwuletnią córeczkę na parterze swojego domu, przypiętą pasami w wózku spacerowym a sama wchodzi na górę po pościel do prania. Gdy schodzi po pięciu czy dziesięciu minutach, dziecka nie ma a drzwi wejściowe są otwarte. Jej ukochana córeczka zniknęła bez śladu, nikt nic nie widział ani nie słyszał. Poszukiwania nie dają rezultatu, znalazła się tylko zabawka Abi na poboczu drogi, czapeczka na płocie i płaszczyk w rzece. Utopiła się? Ktoś porwał? Ta niepewność wyniszcza rodziców Abi, nie potrafią wrócić do normalnego życia, matka setki razy analizuje tamten dzień. Po roku, po sąsiedzkiej imprezie Ava dowiaduje się czegoś nowego i od tej chwili jej pamięć wyszukuje chwile, gdy nie było "normalnie"
Jakie tajemnice skrywają sąsiedzi i przyjaciele? Co się stało z Abi? Czytajcie, kilka godzin napięcia i niepewności zapewnione 👍🙂

Thriller psychologiczny od pierwszych stron trzymający w napięciu.
Ava zostawia swoją dwuletnią córeczkę na parterze swojego domu, przypiętą pasami w wózku spacerowym a sama wchodzi na górę po pościel do prania. Gdy schodzi po pięciu czy dziesięciu minutach, dziecka nie ma a drzwi wejściowe są otwarte. Jej ukochana córeczka zniknęła bez śladu, nikt nic nie widział ani nie...

Dobrnęłam do końca ze względu na ciekawość. Brakowało mi w książce dreszczyku. Oczekiwałam czegoś lepszego.

Dobrnęłam do końca ze względu na ciekawość. Brakowało mi w książce dreszczyku. Oczekiwałam czegoś lepszego.

Zaginięcie małej dziewczynki, córki małżeństwa będącego w małym krzyzysie ich związku, doprowadza do całego cyklu zdarzeń i w konsekwencji do odkrycia bolesnej prawdy. Książka bardzo ciekawa, historia jakich wiele, ale mimo to czyta się z wielką przyjemnością.

Zaginięcie małej dziewczynki, córki małżeństwa będącego w małym krzyzysie ich związku, doprowadza do całego cyklu zdarzeń i w konsekwencji do odkrycia bolesnej prawdy. Książka bardzo ciekawa, historia jakich wiele, ale mimo to czyta się z wielką przyjemnością.

Wciągająca powieść z suspensem. Polecam.

Wciągająca powieść z suspensem. Polecam.

Świetna książka. Wciągający thriller i jednocześnie powieść dająca do myślenia. To książka o tym, jak w obliczu zagrożenia, by chronić "własny zamek" ludzie potrafią skrzywdzić innych. O barku solidarności, empatii i patrzenia na dobro wspólne. Gorąco polecam.

Świetna książka. Wciągający thriller i jednocześnie powieść dająca do myślenia. To książka o tym, jak w obliczu zagrożenia, by chronić "własny zamek" ludzie potrafią skrzywdzić innych. O barku solidarności, empatii i patrzenia na dobro wspólne. Gorąco polecam.