Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Przy­glą­da mu się przez chwi­lę. Widzi, że ra­dość błysz­czy w nim jak la­tar­ka w na­mio­cie.

Z do­świad­cze­nia wiem, że lu­dzie nie­ła­two się zmie­nia­ją. A to, że nie po­ka­zu­ją pa­zu­rów, nie ozna­cza, że ich nie mają.

Nikt nie zy­sku­je mą­dro­ści, nie pcha­jąc się w ta­ra­pa­ty. To wy­do­sta­nie się z nich daje (...) siłę.

Hoj­ność to za­baw­na spra­wa. Bez­gra­nicz­na, jeśli nie jest wy­ko­rzy­sty­wa­na, a kiedy zmie­nia się w coś, co ci uwła­cza, spra­wia, że czu­jesz się ura­żo­ny w spo­sób, ja­kie­go wcale nie chcesz, zgryź­li­wy, oschły i zło­śli­wy.

Dzie­ci tak dzia­ła­ją. Spra­wia­ją, że wszyst­kie kło­po­ty świa­ta od­cho­dzą. Jedno gruch­nię­cie, jeden chi­chot, a naj­tward­szy cynik zmie­nia się w mięk­ką papkę.