Książka była dla mnie przerywnikiem po nieco trudniejszej pozycji - i w tej roli sprawdziła się świetnie. Przemknęłam gładko przez jej fabułę - i nie zaskoczyłam się absolutnie niczym. Doceniam próbę naświetlenia pewnego trudnego tematu, ale poza tym cała jej akcja była całkowicie przewidywalna od początku do końca. Czytało się przyjemnie, ale ciężko mi ocenić ją inaczej, niż po prostu przeciętna.

Książka była dla mnie przerywnikiem po nieco trudniejszej pozycji - i w tej roli sprawdziła się świetnie. Przemknęłam gładko przez jej fabułę - i nie zaskoczyłam się absolutnie niczym. Doceniam próbę naświetlenia pewnego trudnego tematu, ale poza tym cała jej akcja była całkowicie przewidywalna od początku do końca. Czytało się przyjemnie, ale ciężko mi ocenić ją inaczej,...

Dzień Dobry
Książka nie ma nic wspólnego z kryminałem lub thrillerem,to nudnawą powieść obyczajowa z fragmentami z zakresu psychologii
Ponadto to nie jest pozycja dla facetów, ciągnące się w nieskończoność opisy tipsów, fryzur, fatałaszków i damskich party potrafi zanudzić na śmierć.

Dzień Dobry
Książka nie ma nic wspólnego z kryminałem lub thrillerem,to nudnawą powieść obyczajowa z fragmentami z zakresu psychologii
Ponadto to nie jest pozycja dla facetów, ciągnące się w nieskończoność opisy tipsów, fryzur, fatałaszków i damskich party potrafi zanudzić na śmierć.

Do połowy nuda, aż do jednej akcji, która byłaby ciekawym zwrotem gdyby nie była opisana w blurbie. Potem może zaczyna się coś dziać, tylko, że czytelnik praktycznie może przewidzieć i domyślić się wszystkiego co będzie, no, oprócz wyjątkowo tandetnego zakończenia.
Przyjaciółki z powieści są na poziomie nastolatek. Jestem kobietą, ale takich dialogów – co która której, kiedy i jak powiedziała itp. nie uprawiam, wypisałabym się z takiego „kółka” po pierwszym spotkaniu. Ale może się nie znam i takie relacje w dorosłym życiu się zdarzają, a może to anglosaski są inne.

Do połowy nuda, aż do jednej akcji, która byłaby ciekawym zwrotem gdyby nie była opisana w blurbie. Potem może zaczyna się coś dziać, tylko, że czytelnik praktycznie może przewidzieć i domyślić się wszystkiego co będzie, no, oprócz wyjątkowo tandetnego zakończenia.
Przyjaciółki z powieści są na poziomie nastolatek. Jestem kobietą, ale takich dialogów – co która której,...

Naszą główną bohaterką jest Jane, która ma swoją paczkę przyjaciółek. Kiedy pewnego dnia na ich spotkaniu zjawia się Lexi - piękna, młoda i wręcz idealna - kobieta zaczyna bacznie ją obserwować. Pod jej super urok wchodzi z łatwością Sophie, która jest oczarowana nową kumpelą, którą sama wprowadziła do grupy. Wszystko jeszcze bardziej się komplikuje, gdy okazuje się, że Sophie spodziewa się dziecka. Niedługo po niej swoją ciążę ogłasza także Lexi. Jednak na bociankowym Jane odkrywa pewien sekret.
„Prawdziwe przyjaciółki” bardzo prosto i dość szybko pokazują to, jak z pozoru prawdziwa przyjaźń może się łatwo okazać tą nieprawdziwą. Jak w niektórych przypadkach z dziecięcą wręcz łatwością można ją złamać i zniszczyć, będąc „pod urokiem” drugiej osoby. W tym wszystkim na szczęście Jane nie została sama, bo miała obok siebie jeszcze Hils i Kath, ale największy cios otrzymała od osoby, której ufała najbardziej i która miała być tą prawdziwą przyjaciółką. W tej historii znajdziemy dużo frustracji, nienawiści, toksycznych relacji, a także pewnej niesprawiedliwości i manipulacji. Stosowane zagrywki uderzają w najmniej oczekiwanym momencie, a są one rozszerzone znacznie dalej. Bo nie tylko Jane ma problem. Problem zaczyna mieć także jej mąż. I choć otwierają się nowe wątki, to w finale całkiem zgrabnie nam się to wszystko łączy, dając pełen obraz na wszystkie powiązane ze sobą osoby.
„Prawdziwe przyjaciółki” słuchało mi się naprawdę bardzo dobrze. I tak też tę książkę oceniam. Ciekawie odkrywało się poszczególne wątki i tajemnice, a historia miała fajne zrównoważone tempo.

Naszą główną bohaterką jest Jane, która ma swoją paczkę przyjaciółek. Kiedy pewnego dnia na ich spotkaniu zjawia się Lexi - piękna, młoda i wręcz idealna - kobieta zaczyna bacznie ją obserwować. Pod jej super urok wchodzi z łatwością Sophie, która jest oczarowana nową kumpelą, którą sama wprowadziła do grupy. Wszystko jeszcze bardziej się komplikuje, gdy okazuje się, że...

Trochę przewidywalna ale na wieczór z deszczem w tle ok.

Trochę przewidywalna ale na wieczór z deszczem w tle ok.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością tej pisarki i już wiem, że nie ostatnie. Ciekawie przedstawione relacje przyjaciółek, można tam znaleźć wiele opisów sytuacji, w których pojawiają się zazdrość, zaborczość i sztuczna życzliwość. Warto przeczytać. Polecam.

Moje pierwsze spotkanie z twórczością tej pisarki i już wiem, że nie ostatnie. Ciekawie przedstawione relacje przyjaciółek, można tam znaleźć wiele opisów sytuacji, w których pojawiają się zazdrość, zaborczość i sztuczna życzliwość. Warto przeczytać. Polecam.

Całkiem niezła. Nie jest to thriller, ale atmosfera robi się ciężka i wciąga, w pewnym momencie domyślamy się co będzie dalej ale i tak czyta się dobrze :)

Całkiem niezła. Nie jest to thriller, ale atmosfera robi się ciężka i wciąga, w pewnym momencie domyślamy się co będzie dalej ale i tak czyta się dobrze :)

Mieć prawdziwego przyjaciela to skarb. Czy w tej książce prawdziwa przyjaźń istnieje? No cóż tutaj można by wiele powiedzieć - jeśli pragniesz skrzywdzić drugą osobę a przede wszystkim jej dopiec i zrujnować życie, to z pewnością coś z tą przyjaźnią jest nie tak. Mimo, że książka mi się podobało to trochę się dłużyła. Jak dla mnie brakuje w niej bardziej dynamicznej akcji ale inny aspekty to wynagradzają. Nie jest przewidywalna a bohaterowie wzbudzają ciekawość. „Prawdziwe przyjaciółki” to thriller, który trzyma w napięciu od początku do końca i warto spędzić przy nim czas. Autorka zwróciła uwagę na dosyć częste zjawisko w kobiecej przyjaźni. Czasami bywa mrocznie…
Co może się stać kiedy do grona zgranych przyjaciółek dołączy ktoś nowy? Ale nie taka przeciętna kobieta, tylko taka idealna. Za wszelką cenę będzie chciała przypodobać się innym a może nawet być tą jedną najlepszą przyjaciółką. Jane jedyna zauważa, że jest coś podejrzanego w Lexie. Jak bardzo nowa koleżanka zmanipuluje pozostałe i zbuntuje przeciwko Jane? Jaki ma w tym cel?
Jane i Frank prowadzą szczęśliwe życie a jedyne czego brakuje im do pełni szczęścia to dziecko. Kiedy kobieta dowiaduje się o ciąży Sophie z jednej strony się cieszy a z drugiej jest jej przykro. Jak się później okaże będzie to jeden z powodów kłótni między przyjaciółkami, który w doskonały sposób wykorzysta Lexie. Przyjaźń z nieodpowiednimi osobami potrafi być bardzo niebezpieczna, a kiedy w grę wchodzi zazdrość i chęć zemsty to robi się ciekawie… 7/10⭐️

Mieć prawdziwego przyjaciela to skarb. Czy w tej książce prawdziwa przyjaźń istnieje? No cóż tutaj można by wiele powiedzieć - jeśli pragniesz skrzywdzić drugą osobę a przede wszystkim jej dopiec i zrujnować życie, to z pewnością coś z tą przyjaźnią jest nie tak. Mimo, że książka mi się podobało to trochę się dłużyła. Jak dla mnie brakuje w niej bardziej dynamicznej akcji...

Macie wokół siebie osobę lub osoby które możecie nazwać przyjacielem/przyjaciółką?
Jak to u Was wygląda? Z łatwością używacie tego określenia czy jednak to przychodzi z czasem?

Jane, Sophie, Kath i Hils są przyjaciółki, mają swój rytuał i spotykają się na piątkowe drinki 🍹
Jane i Sophie są ze sobą bliżej i to właśnie Sophie powiedziała o swoim największym sekrecie, który jest dla niej ciężarem do dziś...
Wraz z mężem Frankiem prowadzi kawiarnie, są szczęśliwi choć nie do końca. Do pełni szczęścia brakuje im dziecka, ale pomimo wielu prób niestety nie udaje im się...

Na pewne piątkowe spotkanie Sophie przyprowadza Lexie, którą niedawno poznała. Jane nie podoba się ona od samego początku, coś jej w niej nie pasuje... Nie myliła się i szybko się o tym przekonała... Lexie stara się za wszelką cenę sprawić aby Sophie zaczęła inaczej postrzegać Jane. Czy jej się to uda... Czy nowo poznana osoba okaże się ważniejsza niż przyjaciółka, którą zna tyle czasu...

Frank wychodzi na miasto z chłopakami. Wszystko jest fajnie, ale w pewnym momencie dziewczyna wylewa na niego piwo. Przedstawia się jako Natasha. Wyglądało to na niewinne przypadkowe zdarzenie, ale czy tak było na pewno...

Co się wydarzyło i dlaczego nowo poznane osoby odegrają taką istotna rolę w ich życiu...

Czytało mi się ją dość szybko i dobrze. Podobał mi się pomysł na fabułę, Autorka poruszyła mroczną stronę damskiej przyjaźni. Pojawia się zemsta, ale również poruszone zostały takie kwestie jak materializm, prześladowanie wśród dorosłych, manipulacja, zazdrość...

Domyśliłam się i to dość szybko, że Lexie... nie chce zdradzać o co dokładnie chodzi 😉
Nie wpłynęło to jednak aż tak bardzo na odbiór całości, tym bardziej że na końcu poznajemy wyjaśnienie dlaczego i tego się nie spodziewałam. Także warto sięgnąć po tą książkę.

Macie wokół siebie osobę lub osoby które możecie nazwać przyjacielem/przyjaciółką?
Jak to u Was wygląda? Z łatwością używacie tego określenia czy jednak to przychodzi z czasem?

Jane, Sophie, Kath i Hils są przyjaciółki, mają swój rytuał i spotykają się na piątkowe drinki 🍹
Jane i Sophie są ze sobą bliżej i to właśnie Sophie powiedziała o swoim największym sekrecie, który...

Przyjemna ale bardzo przewidywalna, od razu domyśliłam się, że Natasza to jest Lexie. Lexie chciała zemścić się na Jane że względu na wyrządzoną krzywdę jej mamie w dzieciństwie przez mamę Jane (odbicie męża). Mści się poprzez odebranie jej najlepszej przyjaciółki, oraz próbe rozbicia małżeństwa (symulacja zdrady)
Koniec trochę zbyt cukierkowy, że nagle udało się zajść w ciążę głownej bohaterce. Plus za to, że zerwała kontakt z Sophie po tym jak jej nie wierzyła przed ostrzeżeniem przed Lexie.

"Mitem jest, że trau­ma nas wzmac­nia. Za­ła­ta­ne pęk­nię­cia nadal są pęk­nię­cia­mi."

Przyjemna ale bardzo przewidywalna, od razu domyśliłam się, że Natasza to jest Lexie. Lexie chciała zemścić się na Jane że względu na wyrządzoną krzywdę jej mamie w dzieciństwie przez mamę Jane (odbicie męża). Mści się poprzez odebranie jej najlepszej przyjaciółki, oraz próbe rozbicia małżeństwa (symulacja zdrady)
Koniec trochę zbyt cukierkowy, że nagle udało się zajść w...