Powieść jest lekka, czyta się szybko. Generalnie jestem raczej sceptycznie nastawiona do serii, które trwają latami, posiadają niezliczoną liczbę tomów, mimo iż w przypadku "Wspaniałego Stulecia" tragedii nie było to uważam za słuszne iż, jest to ostatni tom. Niby jest zachowany porządek, autorka stara się Nas zaskoczyć, jednak brakuje świeżości, pomysłów, nieprzewidywalnych zdarzeń. Całą serię można określić jako "intrygi, intrygi i jeszcze raz intrygi" i to jest w porządku, ale na początku serii lub również w dalszych tomach jeżeli jest to poprowadzone we właściwy sposób zachowując to co jest dobre a dodając coś całkowicie nieoczekiwanego, nowe spojrzenie na daną sprawę bądź jakieś nowe odnóża zachowań bohaterów.

Powieść jest lekka, czyta się szybko. Generalnie jestem raczej sceptycznie nastawiona do serii, które trwają latami, posiadają niezliczoną liczbę tomów, mimo iż w przypadku "Wspaniałego Stulecia" tragedii nie było to uważam za słuszne iż, jest to ostatni tom. Niby jest zachowany porządek, autorka stara się Nas zaskoczyć, jednak brakuje świeżości, pomysłów,...

Stało się! Udało mi się przeczytać całą serię “Tajemnice dworu sułtana”. “Safiye - złota odaliska - księga X” zdecydowanie przewyższyła poprzednią część perypetii tytułowej bohaterki.
.
Akcja dziesiątego tomu krąży wokół jednego wątku, którego nie zdradzę, bo to byłby zbyt duży spojler. Niby ta książka jest dużo krótsza od poprzedniej, dzieje się tam naprawdę bardzo dużo, nawet więcej niż w dziewiątym tomie, który przecież był prawie dwa razy grubszy. Czytałam z zapartym tchem, chcąc wiedzieć, co się dalej wydarzy, bo akcja naprawdę szybko ruszyła do przodu.
.
Co mnie zdenerwowało w tej pozycji? To, że autorka zachwiała fakty historyczne, aby wpleść tam dziwną historyjkę na temat dżinnów i pewnej podmiany (spokojnie, nic więcej nie powiem). Z jednej strony dodało to trochę dramatyzmu do fabuły, ale wydało mi się to niepotrzebne.
.
Jeżeli dziewiąta część “Tajemnic dworu sułtana” zawiodła Was tak jak mnie, proszę Was, dajcie szansę tomowi dziesiątemu, bo naprawdę warto!
.
Instagram swiat.wedlug.ksiazek

Stało się! Udało mi się przeczytać całą serię “Tajemnice dworu sułtana”. “Safiye - złota odaliska - księga X” zdecydowanie przewyższyła poprzednią część perypetii tytułowej bohaterki.
.
Akcja dziesiątego tomu krąży wokół jednego wątku, którego nie zdradzę, bo to byłby zbyt duży spojler. Niby ta książka jest dużo krótsza od poprzedniej, dzieje się tam naprawdę bardzo dużo,...

Zazdrość, rywalizacja i bezwzględna walka o władzę. W pałacu sułtana może rządzić tylko jedna kobieta.

Zgodnie z misternym planem sułtanki Nurbanu, złotowłosa Safiye zostaje wprowadzona do otoczenia sułtana Murada. Władca jest oczarowany piękną wenecjanką, jednak dziewczyna nie zgadza się dołączyć do haremu – chce zostać żoną sułtana. Safiye osiągnie swój cel, ale Nurbanu i sułtańska faworyta Bihter nie oddadzą władzy bez walki. Gdy Safiye przez przypadek unika otrucia wie już, że odtąd zawsze będzie w niebezpieczeństwie. By przystosować się do bezwzględnych pałacowych realiów, bohaterka musi zabić w sobie pamięć o wenecjance Sophii Baffo, którą kiedyś była.

Zazdrość, rywalizacja i bezwzględna walka o władzę. W pałacu sułtana może rządzić tylko jedna kobieta.

Zgodnie z misternym planem sułtanki Nurbanu, złotowłosa Safiye zostaje wprowadzona do otoczenia sułtana Murada. Władca jest oczarowany piękną wenecjanką, jednak dziewczyna nie zgadza się dołączyć do haremu – chce zostać żoną sułtana. Safiye osiągnie swój cel, ale Nurbanu...

Dobrze, że to już ostatni tom. Im dalej tym gorzej. Autorka już nie ma pomysłu na bohaterki, kopiuje wątki i się powtarza. Jedyny plus to ładna okładka i to na tym koniec :)

Dobrze, że to już ostatni tom. Im dalej tym gorzej. Autorka już nie ma pomysłu na bohaterki, kopiuje wątki i się powtarza. Jedyny plus to ładna okładka i to na tym koniec :)

Dzisiaj słów kilka na temat Safiye - tak zwanej złotej odaliski. Safiye, podobnie jak Roksolana (Hurrem),została porwana. Jednak w przypadku Safiye było o tyle ciekawiej, że porwali ją piraci! Brzmi jak początek rodem z baśni Andersena, ale dokładnie tak było. Tytułowa bohaterka najprawdopodobniej była pochodzenia weneckiego lub albańskiego.



W chwili, kiedy młodziutka Safiye przybyła na dwór sułtana, Nurbanu poszukiwała kobiety dla swojego syna Murady. Taka sytuacja okazała się niepowtarzalną szansą dla zagubionej Safiye.



Tutaj należy wspomnieć, że droga do spełniania swoich zachcianek nigdy nie jest usłana różami. Nie było tak również w tym przypadku. Safiye musiała przede wszystkim nauczyć się funkcjonować w otoczeniu typowych kobiet-modliszek. Kobiet, dla których nie istniały żadne ograniczenia ani zasady moralne. Przyszedł czas na to, aby zmierzyć się z okrutnym losem...







Jeżeli ktoś z Was zastanawia się nad sięgnięciem po tę serię, radziłabym zacząć od pierwszego tomu. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy mniej więcej znacie historię Imperium Osmańskiego. Chodzi po prostu o to, żeby nadążać za treścią i rozróżniać poszczególne postacie - a nie jest to łatwe zadanie.



Książki z tej serii są stylizowane na romanse historyczne, co jest z pewnością ciekawszą opcją dla kobiet. Nie są to typowe powieści historyczne, a raczej nieco lżejsze historie o najpotężniejszych kobietach na dworze sułtana...



"Tajemnice Dworu Sułtana" to lekka i przyjemna lektura do poduszki, która przy okazji przekazuje coś ciekawego. Być może stanie się dla Was inspiracją do rozpoczęcia poważniejszej nauki historii? Kto wie? :)



Z pewnością warto mieć tę serię na swojej półce. Poza walorami związanymi z treścią, są jeszcze kwestie rozpieszczające oko. Spójrzcie tylko na te okładki! Cała seria prezentuje się naprawdę olśniewająco! Zachęcam Was, ogólnie, do sięgania po książki związane z historią. Gwarantuję, że je pokochacie! :)

Dzisiaj słów kilka na temat Safiye - tak zwanej złotej odaliski. Safiye, podobnie jak Roksolana (Hurrem),została porwana. Jednak w przypadku Safiye było o tyle ciekawiej, że porwali ją piraci! Brzmi jak początek rodem z baśni Andersena, ale dokładnie tak było. Tytułowa bohaterka najprawdopodobniej była pochodzenia weneckiego lub albańskiego.



W chwili, kiedy młodziutka...

Jestem fanką Autorki, ale coraz częściej odnoszę wrażenie, że brakuje Jej pomysłów. To wszystko już gdzieś było...

Jestem fanką Autorki, ale coraz częściej odnoszę wrażenie, że brakuje Jej pomysłów. To wszystko już gdzieś było...