Uwielbiam tą serię.💚💚💚Druga część lepsza niż pierwsza ,naprawdę polecam tą książkę!!!

Uwielbiam tą serię.💚💚💚Druga część lepsza niż pierwsza ,naprawdę polecam tą książkę!!!

Drugi tom serii "Tunele" jest jeszcze lepszy niż pierwszy. Do największych pozytywów tej książki należą świetna fabuła i dobrze wykreowani bohaterowie. Śledzimy tu zarówno wątki z poprzedniego tomu, jak i wiele nowych, poznajemy też kilka nowych postaci.
Ten tom jednak nie ustrzegł się od błędów. W kilku momentach książka się dłużyła i przez co trochę ciężko było się wciągnąć w tę opowieść.
Nie mniej jednak ten tom był całkiem udany, a zakończenie zapowiada nam kolejne ciekawe przygody.

Drugi tom serii "Tunele" jest jeszcze lepszy niż pierwszy. Do największych pozytywów tej książki należą świetna fabuła i dobrze wykreowani bohaterowie. Śledzimy tu zarówno wątki z poprzedniego tomu, jak i wiele nowych, poznajemy też kilka nowych postaci.
Ten tom jednak nie ustrzegł się od błędów. W kilku momentach książka się dłużyła i przez co trochę ciężko było się...

Uwielbiam tę serię i chyba nic już tego nie zmieni. Kochałam ją te dziesięć lat temu, gdy czytałam Tunele po raz pierwszy, a teraz towarzyszyły mi dokładnie te same emocje.

Idealna dla miłośników przygodówek, mroczniejsza niż pierwszy tom i wciągająca jak żadna inna tego typu seria <3

Uwielbiam tę serię i chyba nic już tego nie zmieni. Kochałam ją te dziesięć lat temu, gdy czytałam Tunele po raz pierwszy, a teraz towarzyszyły mi dokładnie te same emocje.

Idealna dla miłośników przygodówek, mroczniejsza niż pierwszy tom i wciągająca jak żadna inna tego typu seria <3

Druga część Tuneli nadal mi się podobała, ale bardzo dużo było tutaj opisów. Jeśli ktoś biegł, to wiedzieliśmy po czym, co mijał, gdzie dążył, a gdzie się zatrzymał i z jakiego powodu. Nie czytaj recenzji części drugiej, gdy przed tobą lektura pierwszej, gdyż na początku już można sobie ją zaspojlerować. Opowieść ma 654 strony i nie było momentów, by mi się dłużyły. Wciąż dużo się w niej też dzieje. Do samego końca towarzyszy nam uczucie strachu, gdyż każda postać, bez względu na to czy jest człowiekiem, zwierzęciem czy też czymś innym, zawsze ukazana jest przez pryzmat niewiadomej. Zawsze się czai, albo dziwnie podskakuje i to wszystko sprawia, że naprawdę chcemy czytać ją dalej. Jest nawet bardziej niepokojąca od części pierwszej. Z pewnych względów czytałam ją przez dobre trzy dni i co ciekawe, ilekroć do niej wracałam, to po kilku linijkach ponownie wchodziłam w jej klimat z łatwością, pamiętając co zdarzyło się wcześniej. Jedynym minusem były tylko zdarzenia, które zostawały jakby przerwane na cześć innych wydarzeń i dokończone dopiero później. Tak jak w części pierwszej ojciec chłopca zaginął, to tutaj nadal trwały jego poszukiwania. Na szczęście Will miał na kogo liczyć, gdyż nie szukał go sam. To, co chłopcy przeszli chwilami nie mieściło mi się w głowie. Domyślałam się, że będzie walka, bo od początku się na to zanosiło, ale nie mogę przeżyć zakończenia tej książki. Z pewnością każdy był zaskoczony i mocno zasmucony. Można by rzec, że niektórych wydarzeń nie da się cofnąć choć bardzo by się chciało. Jednak teraz pozycja jakoś bardziej została przeze mnie doceniona. Pokazała, że zło można spotkać wszędzie, bez względu na to gdzie się znajdujemy. Bardzo mnie ciekawią kolejne tomy, choć chwilowo jest mi smutno. Nie wiem jak dalej akcja zostanie poprowadzona, ale chyba dlatego tak mnie tak interesuje. Polecam w szczególności młodzieży, którzy lubią się zastanawiać co by było gdyby:-)

Druga część Tuneli nadal mi się podobała, ale bardzo dużo było tutaj opisów. Jeśli ktoś biegł, to wiedzieliśmy po czym, co mijał, gdzie dążył, a gdzie się zatrzymał i z jakiego powodu. Nie czytaj recenzji części drugiej, gdy przed tobą lektura pierwszej, gdyż na początku już można sobie ją zaspojlerować. Opowieść ma 654 strony i nie było momentów, by mi się dłużyły. Wciąż...

Ciekawie jest nadrabiać książki młodzieżowe będąc młodym dorosłym. Przede wszystkim autorom trzeba oddać, że po pierwszej części zdecydowali się na zaostrzenie opowieści, jest ciemniej, ale też błędy bohaterów kosztują ich więcej.

Powieść przede wszystkim się dobrze czyta, paraboliczna struktura, bardzo powszechna dla literatury młodzieżowej tutaj bardzo się sprawdza. Oczywiście do lektury trzeba podejść z pewną dozą wyrozumiałości dla pewnych "głupotek" i infantylizmów, niemniej osobiście uważam, że nie jest to książka uwłaczająca inteligencji jak to niekiedy w gatunku bywa. Wręcz przeciwnie ta druga część nie zjada ogona pierwszej, świat się przed nami poszerza, a u bohaterów mamy momentami ciekawy zarys psychologii, wszak trzeba pamiętać, że opowieść dotyczy nastolatków odciętych od swoich rodzin, którzy brną w nieznane i tutaj dobrze oddana została (w mniejszym bądź większym stopniu) perspektywa trzech młodocianych bohaterów, każdy z nich inaczej przeżywa tę faktyczną traumę.

Na plus jak dla mnie climax całej opowieści, który skłania do sięgnięcia po kolejną część.

Na koniec dodam, że czytając trzeba pamiętać, że to literatura młodzieżowa i raczej wymagać od niej żeby dorastała razem z nami, bo w swoim gatunku myślę, że doskonale się broni i wybaczając jej niektóre grzeszki czytelnik może bardzo dobrze się bawić.

Ciekawie jest nadrabiać książki młodzieżowe będąc młodym dorosłym. Przede wszystkim autorom trzeba oddać, że po pierwszej części zdecydowali się na zaostrzenie opowieści, jest ciemniej, ale też błędy bohaterów kosztują ich więcej.

Powieść przede wszystkim się dobrze czyta, paraboliczna struktura, bardzo powszechna dla literatury młodzieżowej tutaj bardzo się sprawdza....

Pomimo fajnego pomysłu na fabułę i świetnie wykreowanego świata książka może męczyć czytelnika - ciągnie się, niektóre opisy są nie do przejścia. Nie przeczytałabym jej gdyby nie forma audiobooka. Mimo tego nie żałuję poświęconego tej książce czasu, uważam że jest naprawdę oryginalna i jeśli nic lepszego nie przychodzi do głowy, warta przeczytania.

Pomimo fajnego pomysłu na fabułę i świetnie wykreowanego świata książka może męczyć czytelnika - ciągnie się, niektóre opisy są nie do przejścia. Nie przeczytałabym jej gdyby nie forma audiobooka. Mimo tego nie żałuję poświęconego tej książce czasu, uważam że jest naprawdę oryginalna i jeśli nic lepszego nie przychodzi do głowy, warta przeczytania.

Drugi tom "Tuneli" nie jest już pisany w dziecięcym stylu. Autor jednak nauczył się pisać przeciągle, co jest wadą. Wydaje mi się również, że nie do końca pisze przejrzyście o tym co się dzieje, jakby nie panował nad złożonością świata książki.

Z zalet pozostaje wciąż dużo akcji. Oceniam na 7/10 co oznacza, że choć nie polecam wciąż można powieść przeczytać jeśli się jest ciekawym dalszych wydarzeń.

Drugi tom "Tuneli" nie jest już pisany w dziecięcym stylu. Autor jednak nauczył się pisać przeciągle, co jest wadą. Wydaje mi się również, że nie do końca pisze przejrzyście o tym co się dzieje, jakby nie panował nad złożonością świata książki.

Z zalet pozostaje wciąż dużo akcji. Oceniam na 7/10 co oznacza, że choć nie polecam wciąż można powieść przeczytać jeśli się jest...

Bardzo dobra książka.

Bardzo dobra książka.

Moja opinia na przestrzeni lat co do tej książki właściwie się nie zmieniła - wciąż bardzo lubię ten świat i uważam, że jest mega oryginalna i nawet po latach się to nie zmieniło. Jednocześnie wciąż jest okropnie męcząca i zdecydowanie za długa! O ile początek słuchałam z zainteresowaniem, to niestety im dalej w las, tym czułam się zmęczona (trochę uratował to koci Łowca, bo to jedna z moich ulubionych postaci tutaj).

Minus tego rereadu jest taki, że byłam przekonana, że nic nie pamiętam z tego i dlatego lecę od początku, a okazuje się, że jednak nic mnie nie zaskakuje i po prostu przypominam sobie, co się po kolei działo, ale chciałabym już dotrzeć do tomów, których jeszcze nie czytałam.

Moja opinia na przestrzeni lat co do tej książki właściwie się nie zmieniła - wciąż bardzo lubię ten świat i uważam, że jest mega oryginalna i nawet po latach się to nie zmieniło. Jednocześnie wciąż jest okropnie męcząca i zdecydowanie za długa! O ile początek słuchałam z zainteresowaniem, to niestety im dalej w las, tym czułam się zmęczona (trochę uratował to koci Łowca,...

"A potem... Potem co?
Nie miał zielonego pojęcia. Nie sięgał myślami tak daleko. Choć starał się ze wszystkich sił, nie potrafił sobie wyobrazić, jak potoczą się ich losy. Wiedział jedynie, że cała historia zakończy się szczęśliwie, jeśli tylko odnajdą ojca. Czuł to."
"Głębiej" to druga część niesamowitej serii "Tunele" o niecodziennych przygodach Willa i jego przyjaciela Chestera. Chłopcy wyruszyli w trudną i niebezpieczną zarazem podróż na poszukiwanie zaginionego ojca Willa.
Myślę, że napisanie drugiej części z pewnością wymagało od autorów większego wyzwania, bo należało stworzyć chociaż równie dobrą książkę jak pierwsza. A na dodatek powinna łączyć się z pierwszą nie tylko bohaterami, ale i stworzonym poprzednio klimatem tajemniczości a jednocześnie być wciągającą kontynuacją, tak żeby chciało się ją pochłaniać coraz głębiej i głębiej...

Gdy chłopcy docierają pociągiem górników do Głębi, zaczynają rozumieć, że niemal na każdym kroku czeka na nich niebezpieczeństwo. Obawiają się nawet o swoje życie, jak się okazuje, nie całkiem bezpodstawnie. Zwłaszcza gdy poznają zamiary Styksów są wymierzone w świat Górnoziemców a nie są to zbyt przyjazne zamiary. Nie jest tam zbyt bezpiecznie.
Równolegle z przygodami, które przeżywają chłopcy śledzimy losy Sary (matki Willa) oraz doktora Burrowsa. Połączenie tych wątków pozwala nam na poznanie wcześniejszych wydarzeń z ich życia.
W tej części dzieje się dużo więcej niż w pierwszej, poznajemy również nowych bohaterów i jest wiele nowych wątków. W tej części jest moim zdaniem trochę zbyt dużo zbędnych opisów, które tylko zwiększają objętość książki (656 stron) a nie wnoszą za dużo do samej fabuły. Zresztą wszystkiego jest tu zdecydowanie więcej. Więcej bohaterów, więcej nowych zwierzaków, więcej pościgów, więcej wybuchów i strzelanin i więcej strachu a także... śmierci...
Po prostu jest bardziej mrocznie i strasznie. Nie znaczy to jednak, że jest gorzej, jest po prostu inaczej. Świetnie pokazany jest nastrój grozy.

"W krótkim czasie powietrze zaroiło się od setek tych stworzeń. Ich skrzydła łopotały ciężko, wzniecając głuchy, niemilknący pomruk. Nie ustawały również dziwne jękliwe nawoływania, które przenosiły się z jednego końca stada na drugi, jakby jaszczury informowały się w ten sposób o zagrożeniu."
Zakończenie może trochę przewidywalne, lecz mimo to i tak śledziłam z ciekawością losy bohaterów. Może zabrakło mi tu nieco humoru...
Mimo tego jednak uważam, że to dobra pozycja dla miłośników fantastyki, zastanawiam się tylko czy będzie dobra dla nieco młodszych czytelników. Swoim wnukom oczywiście ją dam do czytania, bo skoro inne fantastyczne książki i równie grube z podobnymi przygodami ich porwały, więc ta książka nie będzie dla nich straconym czasem, lecz miłą przygoda i rozrywką.
Polecam nie tylko młodzieży.
Następną częścią jest "Otchłań", lecz ja musze chwilowo odsapnąć od młodzieżowej fantazji i przeczytać coś zupełnie odmiennego.


Bardzo dziękuję Grupie Wydawniczej FOKSAL (Wydawnictwo WILGA) za otrzymany egzemplarz w ramach akcji recenzenckiej portalu Lubimy Czytać.pl.

"A potem... Potem co?
Nie miał zielonego pojęcia. Nie sięgał myślami tak daleko. Choć starał się ze wszystkich sił, nie potrafił sobie wyobrazić, jak potoczą się ich losy. Wiedział jedynie, że cała historia zakończy się szczęśliwie, jeśli tylko odnajdą ojca. Czuł to."
"Głębiej" to druga część niesamowitej serii "Tunele" o niecodziennych przygodach Willa i jego przyjaciela...