Od dłuższego czasu zbierałem się za przeczytanie jakiejkolwiek książki takiej autorki kryminałów, jaką jest Pani Ewa Przydryga. Słyszałem bardzo dużo pozytywnych opinii i w końcu i ja się zmotywowałem. Książka ta przedstawia trudne tematy, trudne sytuację w życiu, jaką jest terapia i próba powrotu do dawnych nawyków, normalności. Głównym miejscem przewodnim jest las w którym dzieją się różne tragedię. Główna bohaterka po otrzymaniu listu od przyjaciółki rozpoczyna poszukiwanie jej, po czym odkrywa różne nie wygodne tajemnice. Lektura ta bardzo mnie poruszyła i zaniepokoiła. Bardzo długo będę wspominał w myślach akcję tej książki. Na pewno sięgnę po inne utwory tej autorki. Zostałem kupiony tą książką.

Od dłuższego czasu zbierałem się za przeczytanie jakiejkolwiek książki takiej autorki kryminałów, jaką jest Pani Ewa Przydryga. Słyszałem bardzo dużo pozytywnych opinii i w końcu i ja się zmotywowałem. Książka ta przedstawia trudne tematy, trudne sytuację w życiu, jaką jest terapia i próba powrotu do dawnych nawyków, normalności. Głównym miejscem przewodnim jest las w...

Pola straciła to co w jej życiu było najważniejsze - rodzinę. Po tym wydarzeniu kobieta trafiła na terapię, gdzie poznała Kasandrę. Po wyjściu ze szpitala Pola otrzymuje list od Kas. List nieco tajemniczy, w jakiś sposób nawiązujący do śmierci pewnej dziewczyny. Wszystkie wskazówki prowadzą ją do Duchnego Lasu na Kaszubach i spalonej tam leśniczówki. Pola rozpoczyna własne śledztwo, tymczasem widma wydarzeń z przeszłości budzą się do życia.
.
Moje tak naprawdę pierwsze spotkanie z twórczością autorki i od razu zabrała mnie w głąb mrocznego, ciemnego lasu przesiąkniętego krwią niewinnych, gdzie atmosfera jest tak gęsta, iż można kroić ją nożem.
Dostałam thriller opowiedziany z kilku perspektyw, a wiadomo iż taki zabieg zastosowany w książce potrafi namieszać. Bo przecież ilu bohaterów tyle historii. Dodatkowo autorka w bardzo umiejętny sposób połączyła część psychologiczną z tą, która miała za zadanie przeprawić nas o ciarki na plecach. Za każdym razem gdy bohaterowie byli w pobliżu Duchnego Lasu, czuć było wiszącą w powietrzu grozę, a strach kazał oglądać się za siebie i sprawdzać czy ktoś nie czai się wśród drzew.
.
"Mursz" to thriller, który wpłynie na waszą wyobraźnię. Poczujecie zapach gęstego lasu, a za plecami usłyszycie odgłosy łamanych gałązek. Ewa przydryga stworzyła klimatyczną fabułę, bardzo nieoczywistą i trzymającą w napięciu. Polecam lekturę.

Pola straciła to co w jej życiu było najważniejsze - rodzinę. Po tym wydarzeniu kobieta trafiła na terapię, gdzie poznała Kasandrę. Po wyjściu ze szpitala Pola otrzymuje list od Kas. List nieco tajemniczy, w jakiś sposób nawiązujący do śmierci pewnej dziewczyny. Wszystkie wskazówki prowadzą ją do Duchnego Lasu na Kaszubach i spalonej tam leśniczówki. Pola rozpoczyna własne...

Nie mogłam przez tę część przebrnąć....

Nie mogłam przez tę część przebrnąć....

Nic się nie wydarzyło nic też nie wyjaśniło, jak na kryminał to książka zupełnie o niczym więc po kolejna powieść autorki nie sięgnę. Na tle Polskich kryminałów wypada bardzo słabo, na tle amerykańskich jest nawet dobra. Nie wiem po co w kółko do znudzenia straszyć sąsiadem-pszczelarzem. 2/10

Nic się nie wydarzyło nic też nie wyjaśniło, jak na kryminał to książka zupełnie o niczym więc po kolejna powieść autorki nie sięgnę. Na tle Polskich kryminałów wypada bardzo słabo, na tle amerykańskich jest nawet dobra. Nie wiem po co w kółko do znudzenia straszyć sąsiadem-pszczelarzem. 2/10

„Mursz” to powrót do bohaterów znanych nam z innej książki autorki „Topieliska”, ale powiązania fabuły nie są duże, więc spokojnie możecie przeczytać „Mursz” jako osobną książkę.
Pola stara się wrócić do normalnego życia, w którym nie ma już jej męża i syna. Po niedawno zakończonej terapii, regularnie koresponduje z Kasandrą, z którą zaprzyjaźniła się podczas pobytu w szpitalu. Wkrótce dostaje od dziewczyny list, będący zapowiedzią samobójstwa przyjaciółki.
W liście Kas ujawnia pewien sekret, który prowadzi Polę do Murszu – owianej złą sławą częścią kaszubskiego lasu. I tak krok po kroku odkrywamy kolejne sekrety, kolejne tragiczne wydarzenia i kolejnych podejrzanych bohaterów.
Autorka stworzyła kilka bardzo ciekawych i charakterystycznych bohaterek, ich historię wciągnęły mnie od samego początku i byłam bardzo ciekawa czy ich sprawy były ze sobą w jakiś sposób połączone… Nie brakuje tutaj wyczuwalnej grozy i mroku. Cały czas mamy wrażenie, że zaraz stanie się coś strasznego, a Mursz wzbogaci się o kolejne ofiary. Kiedy poznajemy kolejne wątki, wydaje nam się, że już wiemy co się stało kilka lat temu, a wtedy okazuje się, że tylko nam się wydawało, a do tego dostajemy kolejną zagadkę do rozwiązania.
Trochę żałuję, że tak mało było tu Poli… rozdziały pisane z jej perspektywy były dla mnie najmniej interesujące, a trochę przywykłam do tego, że jak bohaterowie znani nam z poprzednich książek wracają i są osadzeni jako jedni z głównych postaci to ich historia jest równie wciągająca jak zagadki które rozwiązują. Tu nieco mi tego zabrakło, ale może czepiam się trochę za bardzo, bo chyba nigdzie nie było zaznaczone, ze to książki z jednej serii i mi samej nieco zajęło przypomnienie sobie, że Pola gdzieś się wcześniej pojawiła.

Więcej recenzji na profilu https://www.instagram.com/sczytalim/

„Mursz” to powrót do bohaterów znanych nam z innej książki autorki „Topieliska”, ale powiązania fabuły nie są duże, więc spokojnie możecie przeczytać „Mursz” jako osobną książkę.
Pola stara się wrócić do normalnego życia, w którym nie ma już jej męża i syna. Po niedawno zakończonej terapii, regularnie koresponduje z Kasandrą, z którą zaprzyjaźniła się podczas pobytu w...

"Jak dobrze znamy swoich najbliższych, z którymi dzielimy dom, łóżko i wspólne życie?"

Ewa Przydryga należy do grona autorów, na których widok przyspiesza moje serca. Kiedy trzymam w dłoniach jej książkę, wszystko inne traci na wartości. Jestem tylko ja i napisana przez nią historia.

"Mursz" to kolejny przykład mistrzowskiego połączenia powieści grozy z powieścią psychologiczną. Uczucie napięcia i niepokoju towarzyszy czytelnikowi od pierwszej strony, nie opuszczając go na krok. Autorka stworzyła historię, przy której czujemy dreszcz nadciągającego niebezpieczeństwa. Słyszymy dźwięk łamanych gałęzi, czujemy wilgoć starych bunkrów i dławiący od środka ból. Duchny Las wciąga i dusi, oplatając mroczną historią.

Co to za książka!

Ewa Przydryga kolejny raz dała mi prztyczka w nos, wyprowadzając w pole. Nie udało mi się przewidzieć ani zakończenia, ani wytypować sprawców zabójstwa. W ogóle się tym jednak nie przejmuję. Czekam na więcej.

"Jak dobrze znamy swoich najbliższych, z którymi dzielimy dom, łóżko i wspólne życie?"

Ewa Przydryga należy do grona autorów, na których widok przyspiesza moje serca. Kiedy trzymam w dłoniach jej książkę, wszystko inne traci na wartości. Jestem tylko ja i napisana przez nią historia.

"Mursz" to kolejny przykład mistrzowskiego połączenia powieści grozy z powieścią...

To kolejna książka Ewy którą mogę podsumować słowem wowww 🔥🔥🔥

#mursz to książka od której nie można się oderwać... sposób w jaki Autorka prowadzi nas przez stworzoną historię jest rewelacyjny. Dzieje się ona na przestrzeni lat, ale wszystko jest sprawnie połączone. Nie ma możliwości wybicia się z wątku i to jest mega robota 😃

Poznajemy na początku dwie bohaterki, które po różnych przeżyciach spotykają się w szpitalu. Pola, którą znamy już z poprzedniej książki "Topieliska" oraz Kasandrę.
Pola opuszcza szpital i stara się wrócić do normalnego życia, ale niestety los miał inne plany, a konkretnie list który otrzymuje od Kasandry, który napisała i dostarczyła go jej... próbuje popełnić samobójstwo, ale Pola reaguje natychmiast i to dzięki niej udaje się odnaleźć Kas...
Treść listu popchnęła ją do poznania historii, która wydarzyła się w lesie, który jest owiany złą sławą bo właśnie tam zginęło kilka osób, a miejsce to Duchny Las... postanawia poprowadzić swoje śledztwo...

Jak potoczyła się ta historia dalej nie chce zdradzać bo jeśli nie czytaliście to musicie to nadrobić 😊

Chciałam również dodać, że czytając w pewnych momentach książki miałam przed oczami grafiki które Ewa przedstawiała nam przed premierą książki i one idealnie odzwierciedlają to co stworzyła słowami Autorka.

Motyw sowy nie jest przypadkowy 🤨 A sowy uwielbiam

Mega polecam #mursz i twórczość @ewa_przydryga

To kolejna książka Ewy którą mogę podsumować słowem wowww 🔥🔥🔥

#mursz to książka od której nie można się oderwać... sposób w jaki Autorka prowadzi nas przez stworzoną historię jest rewelacyjny. Dzieje się ona na przestrzeni lat, ale wszystko jest sprawnie połączone. Nie ma możliwości wybicia się z wątku i to jest mega robota 😃

Poznajemy na początku dwie bohaterki, które po...

"Mursz" to kontynuacja poprzedniej książki autorki "Topieliska", choć w mojej ocenie powiązania pomiędzy nimi są tak minimalne, że "Mursz" można czytać jako odrębną historię.

Pola (bohaterka z pierwszej części) powoli wraca do życia po stracie męża i synka. Po zakończeniu terapii cały czas utrzymuje kontakt z poznaną w szpitalu Kasandrą. Pewnego dnia dostaje od niej list, a ujawniony w nim sekret prowadzi ją do Murszu - wymarłej części kaszubskiego lasu.

Ta pozycja jest ciut lepsza od "Topieliska", ale dalej brakuje mi efektu wow. Pozornie całą historię czyta się bardzo dobrze i szybko, ale brakuje jej jakieś głębi. Jak na autorkę przystało i w tej książce mamy nawiązanie do miejsca położonego na Pomorzu, odrobinę wierzeń i mrok. Cały czas jest to jednak dość równy ten sam poziom, a ja po tylu napisanych przez autorkę książkach, liczyłam na coś więcej.

emocjelogiczne.blogspot.com
IG:@mamazaczytana

"Mursz" to kontynuacja poprzedniej książki autorki "Topieliska", choć w mojej ocenie powiązania pomiędzy nimi są tak minimalne, że "Mursz" można czytać jako odrębną historię.

Pola (bohaterka z pierwszej części) powoli wraca do życia po stracie męża i synka. Po zakończeniu terapii cały czas utrzymuje kontakt z poznaną w szpitalu Kasandrą. Pewnego dnia dostaje od niej list,...

Moją przygodę z autorką @Ewa Przydryga-strona autorska zaczęłam od „Miała umrzeć”. Potem zachwyciłam się „Topieliskiem”. To właśnie w tej książce poznałam Polę, Idę, Kubę i Janka, których echa głośno wybrzmiewają w listopadowej premierze od @wydawnictwo.muza.sa. Mowa o książce „Mursz”. Tytuł tak duszny, jak duszny las, lub raczej powinnam napisać Duchny Las, w którym dzieje się wiele złego i w którym narasta napięcie. Napięcie, które wciąga wszystkich. I miejscowych, i przyjezdnych. Czego szukają w takim lesie? Czego szukała Mary? Co próbowała odkryć Lara? I dlaczego do tego lasu wybrała się Pola?

Pola, która po zakończonej terapii po stracie synka i męża próbuje odzyskać równowagę psychiczną oraz emocjonalną. Pola, która w trakcie pobytu w ośrodku psychiatrycznym zaprzyjaźniła się z Kasandrą, współpracowniczką tragicznie zmarłej youtuberki Lary. Dziewczyny nietuzinkowej. Dziewczyny ciągle poszukującej ciekawych miejsc, historii, interesujących zdarzeń. Dziewczyny, która próbowała dowiedzieć się, co tak naprawdę stało się z jej ulubioną nauczycielką biologii, która zginęła w pożarze leśniczówki. Czy wszystkie te kobiecy coś łączy? Czy Kas, Mary i Lara miały ze sobą coś wspólnego? Coś, co przyczyniło się do niewinnej śmierci dwóch z nich.


Nie do końca mroczny thriller. Raczej historia o ludzkiej zemście i nienawiści. O nieprzepracowanych krzywdach i nieumiejętności poradzenia sobie ze stratą z rozbudowanym wątkiem kryminalnym. I to nie jednym. To właśnie spodobało mi się w tej opowieści. Na wydarzenia osnute cieniem Duchnego Lasu patrzyłam z perspektywy trzech istotnych zdarzeń, w których Mary i Lara odegrały znaczną rolę. Sam pomysł wprowadzenia do fabuły nauczycielki pokroju Mary napawał mnie optymizmem i radością. Nostalgicznie czytałam o zaangażowanej w sprawy uczniów belferce, która swoje nowatorskie podejście praktykowała z dużym skutkiem. Ewa Przydryga lubi bawić się perspektywą czasową. Historię rozpisała w trzech następujących po sobie latach; 2018, 2019, 2020. To trzy historie w jednej. Z trzema kobietami, które są jednocześnie narratorkami poszczególnych rozdziałów. Każda jest inna. Każda ma swoje własne, często traumatyczne przeżycie. Ale są do siebie chwilami bardzo podobne. Zdeterminowane, obdarzone wielką wrażliwością emocjonalną, mające swoje emocje na wierzchu, z którymi mierzą się codziennie, raz z lepszym, raz z gorszym skutkiem. I te trzy kobiety są największą wartością tej książki.

Autorka starała się oddać wiernie nastrój Duchnego Lasu. W wielu miejscach nawiązała do jego historii, jego tajemnic i jego mieszkańcach. Ciekawie zapowiadał się wątek Pszczelarza i Myśliwego. Niestety tylko się zapowiadał. Czuję pewien niedosyt. Nienasycenie spotęgowała również trudna historia Duchnego Lasu nie do końca wykorzystana w tej opowieści. Sama Pola jako osoba przypadkowo wplątana w odkrywanie przeszłości i w dążenie do prawdy nie do końca nie przekonała. Mam niestety tę wadę, że wątki kryminalne rozwiązywane przez amatorów przesiewam przez ich osobowość, temperament, wykonywany zawód i dotychczasowe doświadczenia. Tak silne i skrajne emocje, z którymi borykała się przez ostatni czas Pola, stawiały ją w tej roli w pozycji z góry straconej. Aż dziw, że zakończenie ułożyło się w taką całość. Pola przemówiła do mnie całym swoim jestestwem w „Topielisku”. Nawet mogłabym napisać, że „Topieliska” to Pola, bez niej ta pozycja nie byłaby taka sama. Ale przecież nie powstała ta książka w mojej głowie i nie wyszła spod mego pióra. Dla Autorki, za co ją bardzo szanuję, istotne były „wojny” Poli, Lary, Mary, które musiały toczyć. Toczyć dla siebie i dla swoich bliskich. Toczyć dla swej przyszłości. Niestety, nie wszystkie zakończyły się wygraną.

Czy warto przeczytać? Tak warto. Warto przeanalizować splątane losy trzech kobiet, które nigdy się nie spotkały, a które połączył los. Jakże trudny los. Jakże różny los.

I pamiętajcie, nie ma źle napisanych książek. Tylko nie każda pozycja trafia w oczekiwania i gusta czytelnika. Każdy z nas odbiera książkę w inny sposób, na innych jej aspektach skupia swoją uwagę.

Moją przygodę z autorką @Ewa Przydryga-strona autorska zaczęłam od „Miała umrzeć”. Potem zachwyciłam się „Topieliskiem”. To właśnie w tej książce poznałam Polę, Idę, Kubę i Janka, których echa głośno wybrzmiewają w listopadowej premierze od @wydawnictwo.muza.sa. Mowa o książce „Mursz”. Tytuł tak duszny, jak duszny las, lub raczej powinnam napisać Duchny Las, w którym dzieje...

W oczekiwaniu na nową książkę Ewy Przydrygi, przychodzę do Was z recenzją mojej ulubionej książki jej autorstwa.

Fabuła książki jest poprowadzona wielowątkowo, jednak wszystkie prowadzą do leśnej chaty położonej w Duchnym Lesie. Owa chata spłonęła przed laty, zabierając życie miejscowej nauczycielce. Kilka lat później w lesie, w którym stoi spalona chata, ginie młoda yotuberka, zajmująca się eksploracją opuszczonych miejsc. Niedługo po tym jej koleżanka Kasandra próbuje popełnić samobójstwo. A Pola, która poznała Kas w zakładzie psychiatrycznym, próbuje rozwiązać zagadkę tajemniczego lasu, który pochłonął już tyle istnień. Czy Mursz wciągnie w swoje sidła także ją?

Ta książka jest N I E S A M O W I T A.
To misternie utkana opowieść, owiana mrokiem i wszechobecną tajemnicą. Ta cudowna aura mroku, którą potrafi stworzyć tylko Ewa Przydryga, otula czytelnika i jest z nim do samego końca. Bo w tej książce nic nie jest oczywiste, a niepewność i zagadka nadaje fabule niepowtarzalnego smaku. Ja oczywiście zdecydowanie polecam, to książka, której nie można pominąć!

W oczekiwaniu na nową książkę Ewy Przydrygi, przychodzę do Was z recenzją mojej ulubionej książki jej autorstwa.

Fabuła książki jest poprowadzona wielowątkowo, jednak wszystkie prowadzą do leśnej chaty położonej w Duchnym Lesie. Owa chata spłonęła przed laty, zabierając życie miejscowej nauczycielce. Kilka lat później w lesie, w którym stoi spalona chata, ginie młoda...