Wszyscy, którzy mnie znają wiedzą już, że lubię czytać książki polskich autorów. Uważam, że nasz rodzimy rynek wydawniczy jest coraz to bogatszy w nowe nazwiska i nowe tytuły. Naprawdę warto się dawać im szansę. Znajdziemy wśród nich prawdziwe perełki. Właśnie tak jest z najnowszą powieścią Ewy Przydrygi pod tytułem „Mursz”. Ukazała się ona nakładem wydawnictwa Muza. Autorka jest mi już znana, miałem bowiem przyjemność recenzować jej „Topieliska”. Obie powieści łączy postać głównej bohaterki, chociaż doskonale funkcjonują jako odrębne książki.

Chociaż nie robię tego nazbyt często, to w tym przypadku zdradzę od razu, iż jest to świetnie napisana powieść. Ewa Przydryga ugruntowuje swoją pozycję na rynku polskiego thrillera psychologicznego. „Mursz” jest tego najlepszym dowodem. Powiem szczerze, że nie rozumiem słabych ocen tej książki. Uważam, że są one wręcz niesprawiedliwe. Autorce udała się bowiem wcale niełatwa sztuka. Napisała wielowątkową, wielopłaszczyznową powieść z pogranicza kryminału i thrillera. Nakłada się w niej na siebie kilka zagadek, a podczas lektury czytelnika nie opuszcza napięcie. Za wszelką cenę chcemy odkryć prawdę. Właściwie to kilka prawd. Akcja powieści rozgrywa się w kilku płaszczyznach czasowych, a jej bohaterkami są właściwie same kobiety. Kobiety niezwykłe. Słabe i silne zarazem. Kobiety z pasją, charakterem, chociaż bardzo silnie doświadczone przez los.

Powieść zaczyna się w momencie, gdy ze szpitala psychiatrycznego wychodzi Pola. Można zaryzykować twierdzenie, że powoli wraca do życia po stracie męża i syna. Jednak czy naprawdę jest na to gotowa? Czy będzie umiała funkcjonować w realnym świecie sama? Szybko okazuje się, że to nie jest wcale takie proste. Pola w szpitalu zaprzyjaźniła się z Kasandrą. Obiecały sobie, że będą utrzymywać ze sobą kontakt. Gdy więc pewnego dnia znajduje w skrzynce niepokojący list od Kas, wpada w panikę. Kasandra wyznaje, że chce popełnić samobójstwo. Pola robi wszystko, aby uratować przyjaciółkę. Bardzo angażuje się w jej sprawy. Stara się jej pomóc, uciekając tym samym od własnych kłopotów. Nie przypuszcza nawet, do czego ją to doprowadzi.
Okazuje się, że klucz do rozwiązania wszystkich zagadek znajduje się w lesie.

Tajemniczym lesie, skrywającym mroczną tajemnicę. To tam podczas II wojny światowej Niemcy wymordowali jeńców, wykonujących dla nich pewne prace. To tam w pożarze leśniczówki spłonęła nauczycielka. To tam zamordowana została Lara, przyjaciółka Kasandry. Pola rozumie, że to właśnie tam — w tym lesie — musi szukać odpowiedzi. Podczas swojego prywatnego dochodzenia spotyka zarówno przyjaciół, jak i wrogów. Kluczowe będzie odkrycie, kto jest kim. Czy mieszkający w lesie pszczelarz i myśliwy to sprzymierzeńcy, czy wręcz przeciwnie? Kto kłamie, a kto mówi prawdę? Czy Poli uda się to, co nie udało się policji? Czy będzie w stanie rozwiązać nie jedną, a trzy zagadki? Jaką tajemnicę skrywa w sobie Mursz?

Po raz kolejny jestem pod wrażeniem stylu autorki. Ewa Przydryga udowadnia, że potrafi pisać powieści mroczne, klimatyczne, niepokojące. Powieści, które nie nużą ani nie męczą czytelnika. Wręcz przeciwnie – strona po stronie, podsycają jego ciekawość. Podczas lektury kilkukrotnie miałem dreszcze. Jestem zdania, że w tej książce wszystkie elementy są na swoim miejscu: kryminalna zagadka, intrygujący bohaterowie, mroczny las. Tajemnice, których odkrycie zmienia wszystko. Czy naprawdę znamy prawdziwą naturę najbliższej nam osoby? Czy wiemy, jaka jest? Kiedy kłamie, a kiedy mówi prawdę? Czy widzimy tylko maskę – niczym w antycznym teatrze?

„Mursz” to rewelacyjna powieść, którą pochłonąłem w kilka godzin. Zakończenie zaś jest wisienką na torcie – tego się nie spodziewałem. Jest to jeden z najlepszych thrillerów przeczytanych przeze mnie w tym roku. Autorka zaś umacnia swoją pozycję – na kolejną jej książkę czekam z niecierpliwością. Wam tymczasem polecam „Mursz”. Wyruszcie i wy do mrocznego lasu, ale ostrzegam – uważajcie na siebie.

Wojciech Sobański