Krótka nowelka utrzymana w stylu autorki. Fajna historia, z szybką akcją, bez rozwlekłych opisów. Historia sama w sobie życiowa i bez wielkiego zaskoczenia na końcu, bo mniej więcej takiego zakończenia się spodziewałam.
Książka idealna na przejażdżkę komunikacją miejską dla zabicia czasu :-)

Krótka nowelka utrzymana w stylu autorki. Fajna historia, z szybką akcją, bez rozwlekłych opisów. Historia sama w sobie życiowa i bez wielkiego zaskoczenia na końcu, bo mniej więcej takiego zakończenia się spodziewałam.
Książka idealna na przejażdżkę komunikacją miejską dla zabicia czasu :-)

Prosta, niewymagająca książeczka. Ot, prosty motyw zabójstwa podczas kolacji i zmagania policjanta w rozwikłaniu zagadki. Niczego bardziej lekkiego nie oczekuję, na bardziej wymagająca lekturę nie miałam siły a jednak po finale pozostaje spory niedosyt.

Prosta, niewymagająca książeczka. Ot, prosty motyw zabójstwa podczas kolacji i zmagania policjanta w rozwikłaniu zagadki. Niczego bardziej lekkiego nie oczekuję, na bardziej wymagająca lekturę nie miałam siły a jednak po finale pozostaje spory niedosyt.

To moja pierwsza książka tej autorki.
Krótka, prosta historia, ale niesamowicie wciągająca.
Można czepiać się, że jest pewnie wiele bardziej finezyjnych kryminałów, ale czytało się świetnie! Niezbyt skomplikowane wątki, nie gubi się człowiek w powiązaniu faktów😉
Obowiązkowy motyw styczniowy zaliczony. Zima, jakiej ostatnio w Polsce się nie spotyka, odcina rodzinę od świata, a trup się ściele od pierwszych godzin spotkania. Zupełnym przypadkiem wśród gości jest policjant, który oczywiście poprowadzi dochodzenie. Kto z obecnych morduje?
Z pewnością wybiorę inną pozycję autorki.

To moja pierwsza książka tej autorki.
Krótka, prosta historia, ale niesamowicie wciągająca.
Można czepiać się, że jest pewnie wiele bardziej finezyjnych kryminałów, ale czytało się świetnie! Niezbyt skomplikowane wątki, nie gubi się człowiek w powiązaniu faktów😉
Obowiązkowy motyw styczniowy zaliczony. Zima, jakiej ostatnio w Polsce się nie spotyka, odcina rodzinę od świata,...

Gdy zobaczyłam, że jedna z moich ulubionych autorek ma na swoim koncie książkę o tematyce świątecznej, postanowiłam po nią sięgnąć. Lektura okazała się nawet przyjemna, ale jednak dosyć przeciętna. Nie mniej jednak zima, zamieć śnieżna, ludzie zamknięci w jednym budynku, w którym grasuje morderca stworzyły fajny klimacik, któremu całkowicie się poddałam i odpłynęłam na tę wyspę razem z bohaterami.

Wyobraźcie sobie sytuację, w której dziewczyna (Lisette) zaprasza swojego chłopaka (policjanta o imieniu Martin) na wyspę Valon, gdzie ma zamiar przedstawić go swojej rodzinie. Zbliżają się Święta Bożego Narodzenia, a na wyspie szaleje zamieć śnieżna i wszyscy, którzy tam aktualnie przebywają zostają odcięci od świata. A tymczasem, w domu, w którym zbierają się członkowie licznej rodziny Lissete ginie otruty cyjankiem leciwy nestor rodu, miliarder - Ruben. Nie trzeba długo czekać aby pojawił się tam kolejny trup. Kto i dlaczego morduje? Wiadomo, iż każdy z członków rodziny w jakiś sposób żerował finansowo na majętnym Rubenie. Czy to pieniądze stały się motywem prowadzącym do tych zagadkowych zgonów? Śledztwo zaczyna prowadzić ( z racji tego, że jest policjantem) Martin, ale trzeba przyznać, że idzie mu to jakoś bardzo niemrawo i nieudolnie.

W książce od razu widać fascynację autorki Sherlokiem Holmesem, bo cała akcja jest poprowadzona dokładnie w takim klimacie. Grupa ludzi zamknięta razem w jednym budynku, w którym giną ludzie i jeden przedstawiciel prawa, który próbuje rozwiązać zagadkę kryminalną. Nawet główny bohater, ten miliarder Ruben należał razem z wnukiem do klubu miłośników Sherloka Holmesa, a na stole jednego z pokoi stała książka o perypetiach słynnego detektywa. Tak więc akcja skonstruowana ewidentnie na wzór kryminałów o Sherlocku, tylko niestety o kilka poziomów niższa.

Cokolwiek by nie powiedzieć o tej dosyć krótkiej zresztą książce, to ja osobiście lubię mroczny klimat kryminału, którego akcję osadzono na odciętej od świata wyspie, podczas srogiej zimy i tuż przed najpiękniejszymi w roku Świętami, dlatego dosyć gładko przez nią przebrnęłam, pomimo, iż mam świadomość, że to jedna z najsłabszych książek tej autorki. Jednak polecam lekturę na czas zimowy, świąteczny, gdyż w tym okresie dobrze się ją czyta, bo idealnie wpisuje się w zimową aurę.

Gdy zobaczyłam, że jedna z moich ulubionych autorek ma na swoim koncie książkę o tematyce świątecznej, postanowiłam po nią sięgnąć. Lektura okazała się nawet przyjemna, ale jednak dosyć przeciętna. Nie mniej jednak zima, zamieć śnieżna, ludzie zamknięci w jednym budynku, w którym grasuje morderca stworzyły fajny klimacik, któremu całkowicie się poddałam i odpłynęłam na tę...

Ta książka to dokładnie ta sama akcja co „Mordersta i woń migdałów” tylko innego wydawnictwa. Recenzje znajdziecie właśnie w tamtym miejscu Pozdrawiam

Ta książka to dokładnie ta sama akcja co „Mordersta i woń migdałów” tylko innego wydawnictwa. Recenzje znajdziecie właśnie w tamtym miejscu Pozdrawiam

Jestem ogromnie zawiedziona. Nie tego sie spodziewalam po tak dobrej pisarce. Jak dla mnie bardzo słaba książka.

Jestem ogromnie zawiedziona. Nie tego sie spodziewalam po tak dobrej pisarce. Jak dla mnie bardzo słaba książka.

Książka dobra, tylko trzeba ją przeczytać po "Księżniczce z lodu", jeśli chce się czytać serię chronologicznie.

Książka dobra, tylko trzeba ją przeczytać po "Księżniczce z lodu", jeśli chce się czytać serię chronologicznie.

Malutka i króciutka książeczka opowiadająca o morderstwie ma się rozumieć. Opowieść przypominała mi grę w Cluedo, gdzie zamknięto ludzi z jednej rodziny w domu, przesłuchiwano ich po kolei, dopóki nie znaleziono mordercy. Tak było właśnie w tym przypadku. Nieoczekiwany zwrot akcji na końcu. POLECAM

Malutka i króciutka książeczka opowiadająca o morderstwie ma się rozumieć. Opowieść przypominała mi grę w Cluedo, gdzie zamknięto ludzi z jednej rodziny w domu, przesłuchiwano ich po kolei, dopóki nie znaleziono mordercy. Tak było właśnie w tym przypadku. Nieoczekiwany zwrot akcji na końcu. POLECAM

[...]
Nie ma nic gorszego niż ból matki po stracie dziecka. W porównaniu z tym wszystko inne wydaje się miałkie. Również tajemnice. Jej matka mawiała, że upiór ginie, gdy się go wystawi na światło dnia. Po raz pierwszy miała wrażenie, że światło padło na jej tajemnicę. Teraz wydawała się mała i nieważna.

Nie da się odmówić Camilli Läckberg talentu literackiego. Jednak w tym wypadku, moim skromnym zdaniem, porównywanie tej opowieści do książek Mistrzyni Kryminału Agathy Christie działa raczej na jej niekorzyść. Autorka podjęła rękawicę z Legendą i… co tu dużo mówić poległa.
To było jak kubeł zimnej wody po ostatnich zachwytach.
Według mnie na poziomie 6.5⭐

[...]
Nie ma nic gorszego niż ból matki po stracie dziecka. W porównaniu z tym wszystko inne wydaje się miałkie. Również tajemnice. Jej matka mawiała, że upiór ginie, gdy się go wystawi na światło dnia. Po raz pierwszy miała wrażenie, że światło padło na jej tajemnicę. Teraz wydawała się mała i nieważna.

Nie da się odmówić Camilli Läckberg talentu literackiego. Jednak w...

Przeciętna.

Przeciętna.