Długo się zastanawiałam jak właściwie ocenić tę książkę.
Po pierwsze niewiele, co jest napisane w opisie od wydawcy jest prawdą. Albo ja to źle zinterpretowałam. Książka nie jest dokładnie opowieścią o 4 kobietach, bo te nawet się nie spotykają. Jest raczej zbiorem 4 opowiadań o 4 zupełnie różnych osobach.
Po drugie nie dostrzegłam żadnego ostrego humoru ani sarkazmu, na jaki liczyłam. Jak wiele osób nastawiałam się na książkową wersję "Seksu w wielkim mieście".
W dodatku kiedy zaczęłam lekturę, wydawała mi się bardzo płytka.

I wtedy - w połowie pierwszej historii - przemknęło mi przez myśl, że osoby opisywane w "Czterech blondynkach" naprawdę istnieją. I to właśnie zmieniło całe moje spojrzenie na tę powieść/zbiór opowiadań. Powiedziałabym, że odwróciło je o 180 stopni - nagle zaczęłam faktycznie śledzić wydarzenia i zastanawiać się nad nimi.

Przyznam, że powieść jest jednowymiarowa, przez co ociera się o płytkość, ale ja sądzę, że coś w niej jest i ten potencjał wcale nie został zmarnowany. Postaci warto poznać choćby dlatego, że tacy ludzie naprawdę istnieją. Są hipochonryczni, maniakalno depresyjni, płytcy, cyniczni. Poza tym każda historia jest inna, napisana w innym stylu(inna narracja i atmosfera), a przy tym dość naturalnie i nie jest to złe pisarstwo.

Podsumowując - książka raczej z półki "Bridget Jones", ale nie tak zabawna jak ona. Za to dość dobrze napisana i o ile chce się mieć lekturę na jeden niezobowiązujący wieczór, jest OK.

Długo się zastanawiałam jak właściwie ocenić tę książkę.
Po pierwsze niewiele, co jest napisane w opisie od wydawcy jest prawdą. Albo ja to źle zinterpretowałam. Książka nie jest dokładnie opowieścią o 4 kobietach, bo te nawet się nie spotykają. Jest raczej zbiorem 4 opowiadań o 4 zupełnie różnych osobach.
Po drugie nie dostrzegłam żadnego ostrego humoru ani sarkazmu, na...