5 gwiazdek to przeciętność, 4 to może być.

Dałabym najchętniej 4. Książka nie jest zła. Tyle, że mi nie przypadła do gustu.

Lewis skupia się na tym, że każda planeta ma Swojego duchowego opiekuna. Dzięki jednemu z nich - główny bohater trafia na planetę z układu słonecznego i niczym w "Ksenocydzie"(Card`a) poznaje mieszkańców planety, ich język, kulturę, zachowanie.
Druga część to bardzo silne nawiązanie do jednego z wydarzeń biblijnych - zobrazowane już na innej planecie.
Trzecia i ostatnia część dzieje się na Ziemi. Ta część jest "najbardziej" przygodowa jeśli można tak to ująć.

W książce można odnaleźć liczne nawiązania do religii, utworów literackich. To na co warto zwrócić uwagę i Sobie uświadomić, to że książka została napisana 1938, 1943, 1945 - czyli w czasach kiedy o innych planetach wiedzieliśmy tyle o ile. Lotów w kosmos czy zdjęć satelitarnych jeszcze nie było. Były to jednak czasy wojny - walki dobra ze złem. I to, a w szczególności w tej ostatniej części, widać. To jak Ci źli, idąc naprawdę dużym skrótem myślowym, chcą stworzyć Super Społeczeństwo.

Podsumowując. Książka nie jest zła, ale ma 700 stron :/ Simmons miał 900 ( bo przeczytałam też na dniach ) i gdybym miała porównać: niebo a ziemia. Inne treści, choć obie książki uderzają w fantasy... ale przy Endymionie czas leciał, a do "Trylogii" musiałam się przymuszać. Cóż za młoda jestem widać do tego. Dlatego warto wyrobić Sobie własne zdanie i opinię.

5 gwiazdek to przeciętność, 4 to może być.

Dałabym najchętniej 4. Książka nie jest zła. Tyle, że mi nie przypadła do gustu.

Lewis skupia się na tym, że każda planeta ma Swojego duchowego opiekuna. Dzięki jednemu z nich - główny bohater trafia na planetę z układu słonecznego i niczym w "Ksenocydzie"(Card`a) poznaje mieszkańców planety, ich język, kulturę,...