Pozycja z tych zbyt lekkich, czyli trochę bez sensu i celu. Zastanawialam się po lekturze, czy ktos kto wykreowal takiego erotomana jak główny bohater, sam też musi taki być

Pozycja z tych zbyt lekkich, czyli trochę bez sensu i celu. Zastanawialam się po lekturze, czy ktos kto wykreowal takiego erotomana jak główny bohater, sam też musi taki być

Dalej jest w miarę zabawnie ale Paul zdecydowanie jawi się jak niewyżyty erotoman.

Dalej jest w miarę zabawnie ale Paul zdecydowanie jawi się jak niewyżyty erotoman.

Ja wiem, że wielu osobom książki tego autora nie podobają. Ale ja uważam, że jest w nich coś zabawnego i wciągającego. Trafiłam totalnie przypadkiem na tego autora i na początku też byłam sceptyczna, ale do reszty mnie pochłonęło i zabieram się za kolejne!!! Polecam.

Ja wiem, że wielu osobom książki tego autora nie podobają. Ale ja uważam, że jest w nich coś zabawnego i wciągającego. Trafiłam totalnie przypadkiem na tego autora i na początku też byłam sceptyczna, ale do reszty mnie pochłonęło i zabieram się za kolejne!!! Polecam.

Pierwszą część czytałam będąc w Paryżu i było to kilka lat temu, teraz w ręce wpadła mi druga część i nie bawiłam się aż tak dobrze jak wtedy, mimo że Francję przez te kilka lat zdążyłam poznać jeszcze lepiej. W kwestiach technicznych, do korekty można mieć trochę zastrzeżeń, dialogi w kilku miejscach są tak rozbite, że nie bardzo wiadomo, kto, co mówi. Ale na szczęście to nie ma aż takiego znaczenia.

Co do samej treści, bardzo przewidywalna i chwilami nudna. Częściowo złożona z gagów i żartów sytuacyjnych. Nie zmienia to jednak faktu, że bawiłam się dość dobrze, jednak na kolejne części już nie mam ochoty. Chociaż... drugie tomy zazwyczaj są słabsze, a trzecie znowu osiągają dobry poziom. Ciekawe czy tak jest i w tym przypadku?

Pierwszą część czytałam będąc w Paryżu i było to kilka lat temu, teraz w ręce wpadła mi druga część i nie bawiłam się aż tak dobrze jak wtedy, mimo że Francję przez te kilka lat zdążyłam poznać jeszcze lepiej. W kwestiach technicznych, do korekty można mieć trochę zastrzeżeń, dialogi w kilku miejscach są tak rozbite, że nie bardzo wiadomo, kto, co mówi. Ale na szczęście to...

Lekka i zabawna pozycja. Musze siegnac po dalsze czesc.

Lekka i zabawna pozycja. Musze siegnac po dalsze czesc.

Wolę 1 część.

Wolę 1 część.

Ten tom już mnie znudził i nie dokończyłam.

Ten tom już mnie znudził i nie dokończyłam.

Oto drugi tom Merde – historii Anglika we Francji. Bohater nazywa się Paul West i powoli zbliża się do trzydziestki. Przyjechał do Paryża, by założyć sieć herbaciarni. O ile towarzysko dosyć szybko odnalazł się w tym mieście, to zawodowo i kulturowo długo nie mógł sobie dać rady. Dla nas, czytelników, była to okazja do pośmiania się z Francuzów, wszechobecnych psich kup, totalnej nieznajomości języka angielskiego, wreszcie polityków, do których należy szef bohatera.

Paul miał w międzyczasie romans z jego córka, spotykał się z piękną artystką, a potem jej przyjaciółką o hinduskich korzeniach. I to właśnie jest punktem wyjścia tomu drugiego, rozgrywającego się bezpośrednio po zakończeniu tego pierwszego. Bohater stracił pracę, jednak wycyganił od szefa prawa do nazwy nieistniejącej jeszcze sieci herbaciarni. Teraz chce otworzyć własny lokal, jednak ten wymaga remontu. A to oznacza przeprawę z pochodzącą z Polski ekipą remontową oraz potencjalnymi pracownikami.

Najpierw jednak Paul wyjedzie ze swoją dziewczyną na wieś i przyjrzy się życiu na prowincji. Francuzom, którzy uciekli z miast i udają, że są farmerami. Tradycyjnie już będzie to okazją do pośmiania się z ich narodowych przywar i w sumie również ze stereotypowego patrzenia na świat przez Anglików. Gdzieś w tle migną kolejne romanse, kolejne problemy z byłym szefem, jednym słowem kolejne merde, w które Paul ładuje się z gracją słonia w składzie porcelany.

Więcej:
https://zdalaodpolityki.pl/2018/11/13/merde-w-rzeczy-samej/

Oto drugi tom Merde – historii Anglika we Francji. Bohater nazywa się Paul West i powoli zbliża się do trzydziestki. Przyjechał do Paryża, by założyć sieć herbaciarni. O ile towarzysko dosyć szybko odnalazł się w tym mieście, to zawodowo i kulturowo długo nie mógł sobie dać rady. Dla nas, czytelników, była to okazja do pośmiania się z Francuzów, wszechobecnych psich kup,...

Druga część przygód Paula Westa, troszkę mniej śmieszna od pierwszej, ale czytała się równie szybko. Oczywiście wszystkie kłopoty, w jakie pakuje się główny bohater czasem wydają się dorzeczne, ale chętnie sięgnę po kolejny tom.

Druga część przygód Paula Westa, troszkę mniej śmieszna od pierwszej, ale czytała się równie szybko. Oczywiście wszystkie kłopoty, w jakie pakuje się główny bohater czasem wydają się dorzeczne, ale chętnie sięgnę po kolejny tom.

Przezabawny pierwszy rozdział rozbudził we mnie spore oczekiwania co do reszty książki. Niestety niespełnione. Z kolejnymi stronami, powieść zmienia się w romansidło. Ale nadal jest lekko, zabawnie i z całkiem sporą dawką akcji. Bawiłam się nieźle.

Przezabawny pierwszy rozdział rozbudził we mnie spore oczekiwania co do reszty książki. Niestety niespełnione. Z kolejnymi stronami, powieść zmienia się w romansidło. Ale nadal jest lekko, zabawnie i z całkiem sporą dawką akcji. Bawiłam się nieźle.