Po rewelacyjnej drugiej części, ta nie zachwyciła mnie aż tak bardzo. Po tym, jak Sully napił się eliksiru, zrobiło się niebezpiecznie, ale Eleanor dopięła swego, została na wyspie. Ale to zrodziło zazdrość pozostałych bogiń, które nie istniały dla Sullivana. Eleanor jakby przeszła pranie mózgu, zakochała się w Sullym, dostrzegła w nim coś, czego nikt inny nie widział, coś, co skrzętnie ukrywał przed światem. A on sam przyznała się, że jest urzeczywistnieniem jego marzeń, że to on kazał ją odnaleźć myśląc, że nie istniała. Że od samego początku była kimś wyjątkowym. Wyjaśniła się też tajemnica sesji, które Eleanor odbyła w Euforii, też zaskakujące. No ale końcówka zwiastuje naprawdę duże kłopoty tej parki, która wyznała sobie miłość, no a zdrajczyni, godna swojej ksywki...

Po rewelacyjnej drugiej części, ta nie zachwyciła mnie aż tak bardzo. Po tym, jak Sully napił się eliksiru, zrobiło się niebezpiecznie, ale Eleanor dopięła swego, została na wyspie. Ale to zrodziło zazdrość pozostałych bogiń, które nie istniały dla Sullivana. Eleanor jakby przeszła pranie mózgu, zakochała się w Sullym, dostrzegła w nim coś, czego nikt inny nie widział, coś,...