Tysiąc lat temu miała miejsce apokalipsa Cywilizacja pogrążyła się w chaosie. Kościół przywrócił porządek świata. Teraz on rządzi a scjentyzm jest zakazany jako prosta droga do piekła. 2025 to był ostatni rok normalności. Kościół przywrócił łacinę jako kolejny bastion przeciw scjentyzmowi, który został uznany za herezję. Książka jest prosta jak i jej postapokaliptyczny świat. Powtórka ze średniowiecza. Taki bez technologii. Minimum szczegółów. Bohaterowie też nieliczni. Intryga... Cóż, trudno się zachwycić. Książka dobrze napisana. Jest dama wysokiego rodu, mężczyzna zakochany jeden, drugi, są pocałunki i oświadczyny. Jest też skarb. Jako postapo rozczarowująca. Jako wieczorne czytanie spełnia swoje uspokajające zadanie.

Tysiąc lat temu miała miejsce apokalipsa Cywilizacja pogrążyła się w chaosie. Kościół przywrócił porządek świata. Teraz on rządzi a scjentyzm jest zakazany jako prosta droga do piekła. 2025 to był ostatni rok normalności. Kościół przywrócił łacinę jako kolejny bastion przeciw scjentyzmowi, który został uznany za herezję. Książka jest prosta jak i jej postapokaliptyczny...

Jeśli chodzi o fabułę to można co najwyżej powiedzieć, że średni, a momentami nudny wstęp prowadził jedynie do rozczarowującego zakończenia. Każdy bohater jest trudny do polubienia czy jakiegokolwiek zainteresowania się jego osobą, można odnieść wrażenie że nikt i nic w tej historii nie ma znaczenia co zresztą udowadnia zakończenie.
Jedyne co może zaciekawić to przedstawiony świat po apokalipsie, mimo że i tak nie wiele jest o przyczynach takiego stanu rzeczy.

Jeśli chodzi o fabułę to można co najwyżej powiedzieć, że średni, a momentami nudny wstęp prowadził jedynie do rozczarowującego zakończenia. Każdy bohater jest trudny do polubienia czy jakiegokolwiek zainteresowania się jego osobą, można odnieść wrażenie że nikt i nic w tej historii nie ma znaczenia co zresztą udowadnia zakończenie.
Jedyne co może zaciekawić to...

Na ten moment nie wciągnęła mnie, może przy kolejnym podejściu.

Na ten moment nie wciągnęła mnie, może przy kolejnym podejściu.

Muszę przyznać, że postapokaliptyczna literatura nigdy do mnie nie przemawiała, jednak fabuła mnie "wciągnęła" i skłoniła do refleksji nad otaczającym nas światem, kruchością każdej cywilizacji, pozornie niezniszczalnej.. Generalnie warto przeczytać, choć zakończenie jest rozczarowujące....

Muszę przyznać, że postapokaliptyczna literatura nigdy do mnie nie przemawiała, jednak fabuła mnie "wciągnęła" i skłoniła do refleksji nad otaczającym nas światem, kruchością każdej cywilizacji, pozornie niezniszczalnej.. Generalnie warto przeczytać, choć zakończenie jest rozczarowujące....

Nieźle się czyta. Końcówka mega słaba. Czas na kolejną jego książkę:p

Nieźle się czyta. Końcówka mega słaba. Czas na kolejną jego książkę:p

Czytałam większość książek Harrisa i ta im nie ma do nich podjazdu; bohaterowie beż osobowości, mdła historia, żadnego napięcia. Autor o wiele lepiej radzi sobie z dodawaniem kolorytu historiom, które już się wydarzyły, więc proszę się nie zrażać i wziąć za Cycerona lub Oficera i szpiega;)

Czytałam większość książek Harrisa i ta im nie ma do nich podjazdu; bohaterowie beż osobowości, mdła historia, żadnego napięcia. Autor o wiele lepiej radzi sobie z dodawaniem kolorytu historiom, które już się wydarzyły, więc proszę się nie zrażać i wziąć za Cycerona lub Oficera i szpiega;)

,, Drugi sen'' to moje drugie spotkanie z piórem Harrisa i o ile pierwsze było udane, to tu muszę przyznać że trochę się rozczarowałem.
Harris to autor który niewątpliwie ma potencjał, ma ciekawe pomysły na swoje książki i również ma świetny warsztat. Co nie zagrało? Hm przede wszystkim to ładunek emocjonalny, czyli to co uwielbiam w literaturze, był poprostu nijaki.
Tak czy inaczej będę jeszcze wracał do tego autora, dwie książki i dwie sprzeczne opinie mnie wcale nie zniechęcają.....

,, Drugi sen'' to moje drugie spotkanie z piórem Harrisa i o ile pierwsze było udane, to tu muszę przyznać że trochę się rozczarowałem.
Harris to autor który niewątpliwie ma potencjał, ma ciekawe pomysły na swoje książki i również ma świetny warsztat. Co nie zagrało? Hm przede wszystkim to ładunek emocjonalny, czyli to co uwielbiam w literaturze, był poprostu nijaki.
Tak...

Takie sobie czytadełko. Świat po zagładzie przypomina czasy średniowiecza, rządzi kościół katolicki tropiąc wszelkie przejawy herezji. A największym przestępstwem jest badanie historii starożytnych, czyli nas dawno upadłej cywilizacji. W takie perypetie wikłają się bohaterowie.

Takie sobie czytadełko. Świat po zagładzie przypomina czasy średniowiecza, rządzi kościół katolicki tropiąc wszelkie przejawy herezji. A największym przestępstwem jest badanie historii starożytnych, czyli nas dawno upadłej cywilizacji. W takie perypetie wikłają się bohaterowie.

Rozczarowanie. Zapowiadało się fajnie: nasz świat, po wielkiej i tajemniczej katastrofie, wrócił do średniowiecza, gdzie Kościół surowo tępi wszelkie przejawy dociekań na temat przeszłości. I w tym świecie mamy, zdaje się historię kryminalną. Ale napięcia tutaj za grosz a rozwiązanie zagadki również zdecydowanie rozczarowuje.

Rozczarowanie. Zapowiadało się fajnie: nasz świat, po wielkiej i tajemniczej katastrofie, wrócił do średniowiecza, gdzie Kościół surowo tępi wszelkie przejawy dociekań na temat przeszłości. I w tym świecie mamy, zdaje się historię kryminalną. Ale napięcia tutaj za grosz a rozwiązanie zagadki również zdecydowanie rozczarowuje.

Nie sądziłem, że literatura post-apo może mnie jeszcze czymś zaskoczyć. Tymczasem "Drugi sen" okazał się powieścią naprawdę oryginalną i świeżą, podchodzącą do tematu od nietypowej, ale zarazem bardzo interesującej strony.

Jakkolwiek fabuła nie jest przesadnie skomplikowana (akcja toczy się właściwie jednym torem i się nie rozgałęzia),to angażuje i intryguje od samego początku (kiedy dopiero dowiadujemy się, jak wygląda świat przedstawiony),a co najważniejsze, taki stan rzeczy utrzymuje się właściwie do samego końca tej nietuzinkowej historii.

Harris porusza na kolejnych kartach kilka ciekawych kwestii, mnie spodobało się zwłaszcza spojrzenie na rolę religii w utrzymaniu ludzi w ryzach i nakreślenie zależności między rozwojem technicznym a pozycją zinstytucjonalizowanych wierzeń.

Wizja Harrisa potrafi być dość niepokojąca, skłania też czytelnika do zastanowienia się nad kierunkiem, w jakim zmierza cywilizacja oparta na technice. Jak byśmy sobie poradzili, gdyby otaczający nas świat diametralnie się zmienił? Wnioski po lekturze "Drugiego snu" mogą być w tej materii ciekawe.

Nie sądziłem, że literatura post-apo może mnie jeszcze czymś zaskoczyć. Tymczasem "Drugi sen" okazał się powieścią naprawdę oryginalną i świeżą, podchodzącą do tematu od nietypowej, ale zarazem bardzo interesującej strony.

Jakkolwiek fabuła nie jest przesadnie skomplikowana (akcja toczy się właściwie jednym torem i się nie rozgałęzia),to angażuje i intryguje od samego...