Strasznie się to dłużyło. Końcówka książki jak najbardziej ok, gdzie zbiegają się wszystkie wątki, lecz w międzyczasie te akcje na pokładzie... zero emocji. I te słabe dialogi

Strasznie się to dłużyło. Końcówka książki jak najbardziej ok, gdzie zbiegają się wszystkie wątki, lecz w międzyczasie te akcje na pokładzie... zero emocji. I te słabe dialogi

Po przeczytaniu Sedinum miałem nadzieję, że Herman napisze książkę w której główną bohaterką będzie mama Igora. Książka jest, rozczarowanie też jest. W mojej ocenie to najsłabsza pozycja w dorobku autora, nie tego po nim oczekiwałem i oczekuję. Przyzwyczaił mnie do zagadek, łączenia przeszłości z przyszłością, a tu prom i kryminał w stylu Agathy Christie. Uwielbiam tego autora mam wszystkie jego książki, ale dziś tylko mocne 5.

Po przeczytaniu Sedinum miałem nadzieję, że Herman napisze książkę w której główną bohaterką będzie mama Igora. Książka jest, rozczarowanie też jest. W mojej ocenie to najsłabsza pozycja w dorobku autora, nie tego po nim oczekiwałem i oczekuję. Przyzwyczaił mnie do zagadek, łączenia przeszłości z przyszłością, a tu prom i kryminał w stylu Agathy Christie. Uwielbiam tego...

Bardzo przyjemna powieść sensacyjno przygodowa. Na szczęście autor tym razem powstrzymał się od niepotrzebnego politykowania, którego nie byłam w stanie znieść w "Biblii diabła". Konstrukcja fabuły podobna do stylu Agathy Christie - wiele różnych, pozornie niezwiązanych ze sobą osób, nieznajomych, skrywających swoje własne demony, zamkniętych na promie płynącym do Szwecji podczas sztormu, morderstwo i wielu podejrzanych. W roli detektywa tym razem wystąpiła emerytowana nauczycielka, hipohondryczna matka helikopter dobrze znanego z serii "Sedinum" architekta Igora. Lekka lektura, zawierająca jak to bywa w książkach autora, pewną dawkę wiedzy. Tym razem nie była to wiedza stricte historyczna, raczej techniczna związana w transportem morskim. Było to ciekawe aczkolwiek wolę, gdy autor przemyca jendak więcej historii. Ogólnie polecam.

Bardzo przyjemna powieść sensacyjno przygodowa. Na szczęście autor tym razem powstrzymał się od niepotrzebnego politykowania, którego nie byłam w stanie znieść w "Biblii diabła". Konstrukcja fabuły podobna do stylu Agathy Christie - wiele różnych, pozornie niezwiązanych ze sobą osób, nieznajomych, skrywających swoje własne demony, zamkniętych na promie płynącym do Szwecji...

Bardzo się w tą opowieść wkręciłam. Patrząc na jej grubość, co rusz się zniechęcałam do jej sięgnięcia. Bałam się, że książka będzie długa i nudna. Aczkolwiek nic bardziej mylnego. W książkę cały czas dzieje się akcja, nie brakuje zwrotów sytuacji, naprawdę nie było chwili, w której bym się nudziła. Co więcej wciągnęła mnie na tyle, że tylko myślałam o tym, żeby do niej wrócić. Już długo mi czegoś takiego brakowało. Mimo że było wielu bohaterów (czego na ogół nie lubię, bo zwyczajnie się potem gubię),ja bardzo szybko opanowałam ich imiona. Naprawdę warto sięgnąć po tą pozycje. I nawet te 600 nie straszne, bo czyta się tak wciągająco i szybko, że książka mija w mig. Na początku też trochę przestraszyłam się tych opisów historycznych, czy też wątków związanych ze sztuką, ale nie były one uciążliwe. Autor zadbał o to, żeby odbiorca mógł dowiedzieć się czego nowego i mądrego, ale w sposób nienachalny i nienatarczywy. Kolejny plus.

Bardzo się w tą opowieść wkręciłam. Patrząc na jej grubość, co rusz się zniechęcałam do jej sięgnięcia. Bałam się, że książka będzie długa i nudna. Aczkolwiek nic bardziej mylnego. W książkę cały czas dzieje się akcja, nie brakuje zwrotów sytuacji, naprawdę nie było chwili, w której bym się nudziła. Co więcej wciągnęła mnie na tyle, że tylko myślałam o tym, żeby do niej...

Czwarta, świetna pozycja Leszka Hermana. Dla kogoś, kto lubi dociekać niewyjaśnionych i intrygujących historii, będzie doskonałą lekturą, będzie chciał więcej i więcej...

Czwarta, świetna pozycja Leszka Hermana. Dla kogoś, kto lubi dociekać niewyjaśnionych i intrygujących historii, będzie doskonałą lekturą, będzie chciał więcej i więcej...

Morze, prom, zamknięta przestrzeń - w tej scenerii rozgrywa się kilka dramatów. Niektóre ludzkie pasażerowie wnoszą na pokład, inne towarzyszą załodze i dotyczą samej jednostki pływającej. Kolejny dramat, kończący się morderstwem, majacy jednak wpływ na losy promu odbywającego rejs do Szwecji, toczy sie na lądzie. Autor splata to wszystko w ciekawą fabułę,która byłaby jeszcze lepsza, gdyby nie" kawałki " rodem w wikipedii w stylu" gdy w 1398 roku armia Krzyżaków wyprawiała się z Prus Wschodnich za morze, aby odbić Gotlandie z rąk bałtyckich piratów Braci Witalijskich, nikomu do głowy wówczas nie przyszło ,że oto wynaleziono właśnie statki tak zwanego poziomego ładowania, czyli wielkie transportowce do przewozu ładunków przemieszczanych środkami transportu kołowego itd "Litości drogi autorze! Nie jesteśmy już w epoce przedkomputerowej. Dziś każdy, kto chce sie dowiedzieć , jak powstały promy może przeczytac to w swojej komórce. Dużym plusem jest też bohaterka , Anna Fleming, która czynnie i bardzo pozytywnie włącza się do śledztwa prowadzonego na promie. Takiej bohaterki, emerytowanej nauczycielki nie powstydziłaby się nawet Agata Christie.

Morze, prom, zamknięta przestrzeń - w tej scenerii rozgrywa się kilka dramatów. Niektóre ludzkie pasażerowie wnoszą na pokład, inne towarzyszą załodze i dotyczą samej jednostki pływającej. Kolejny dramat, kończący się morderstwem, majacy jednak wpływ na losy promu odbywającego rejs do Szwecji, toczy sie na lądzie. Autor splata to wszystko w ciekawą fabułę,która byłaby...

Kolejna dobra pozycja Leszka Hermana. Rodzice Igora, a szczególnie jego mama daja humor tej książce. Jest wątek kryminalny, jest historia. Dla mnie dobra pozycja. Przyjemnie się czytało.

Kolejna dobra pozycja Leszka Hermana. Rodzice Igora, a szczególnie jego mama daja humor tej książce. Jest wątek kryminalny, jest historia. Dla mnie dobra pozycja. Przyjemnie się czytało.

Po 160 stronach nic się nie wydarzyło szczególnego. Nic się ze sobą nie łączy. Rozmowy pomiędzy wieloma bohaterami słabe, płaskie, płytkie, nic nie wnoszące wymiany zdań. A mialem taka nadzieję na fajną przygodę od nowego autora. To moja pierwsza książka tego autora. Może się odważę siegnąć po inne pozycje. Ta zdecydowanie mnie zniechęciła.

Po 160 stronach nic się nie wydarzyło szczególnego. Nic się ze sobą nie łączy. Rozmowy pomiędzy wieloma bohaterami słabe, płaskie, płytkie, nic nie wnoszące wymiany zdań. A mialem taka nadzieję na fajną przygodę od nowego autora. To moja pierwsza książka tego autora. Może się odważę siegnąć po inne pozycje. Ta zdecydowanie mnie zniechęciła.

Czwarta i jak dotąd najlepsza pozycja tego Autora. Zdecydowane odbicie w dobrą stronę w porównaniu do „Biblii Diabła”. Tym razem Autor zabiera nas w ograniczoną przestrzeń bałtyckiego promu ze Świnoujścia do Ystad, a głównymi bohaterami ustanawia postaci dotąd nie występujące lub będące w drugim albo trzecim rzędzie głównego cyklu. Jest co prawda „śledztwo” Pauliny powiązane z zaginionymi zabytkami Pomorza, ale jest ono w dużej mierze tłem i domknięciem głównej akcji dziejącej się na promie. A ta płynie wartko bazując na sprawdzonym motywie „kto i czy zabił?” w zamkniętym środowisku jednostki pływającej. Porządny kawał fajnego czytadła, wciągającego, o małej ilości przestojów i ciekawie zarysowanych wątkach i postaciach.

Czwarta i jak dotąd najlepsza pozycja tego Autora. Zdecydowane odbicie w dobrą stronę w porównaniu do „Biblii Diabła”. Tym razem Autor zabiera nas w ograniczoną przestrzeń bałtyckiego promu ze Świnoujścia do Ystad, a głównymi bohaterami ustanawia postaci dotąd nie występujące lub będące w drugim albo trzecim rzędzie głównego cyklu. Jest co prawda „śledztwo” Pauliny...

W tej części znacznie mniej historii, ale nadal wciąga i nie pozwala odłożyć na półkę zanim nie przeczytasz kolejnej strony i kolejnej i jeszcze następnej :)

Najgorsze to to, że już tylko jedna książka Pana Leszka mi została do przeczytania :(
Na szczęście autor żyje, ma się dobrze więc można liczyć na kolejne opowieści.
Pani Leszku niech nam Pan żyje jak najdłużej, w zdrowiu
i wenie twórczej :)

W tej części znacznie mniej historii, ale nadal wciąga i nie pozwala odłożyć na półkę zanim nie przeczytasz kolejnej strony i kolejnej i jeszcze następnej :)

Najgorsze to to, że już tylko jedna książka Pana Leszka mi została do przeczytania :(
Na szczęście autor żyje, ma się dobrze więc można liczyć na kolejne opowieści.
Pani Leszku niech nam Pan żyje jak najdłużej, w...