Nie jestem nocnym markiem, jednak bywają sytuacje, kiedy lektura wciąga tak, że sen to przy tym najzwyklejszy banał!
Jest 3.10 i właśnie skończyłam czytać trzeci tom cyklu powieściowego o komisarzu Sławomirze Kruku - genialny tom!
Po przeczytaniu dwóch wcześniejszych wiedziałam, że się nie zawiodę, bo były świetne, a tymczasem mam wrażenie, że "Krewni" zasługują na jedną gwiazdkę więcej, którą bez mrugnięcia okiem, a z dziką satysfakcją dodaję. 
Skąd ta dzika satysfakcja? 
Między innymi stąd, że kojąco na mnie wpływa świadomość, że są jeszcze Autorzy, którzy pisząc powieść KRYMINALNĄ nie zapełniają pustosłowiem stron, ani nie próbują być na siłę zabawni, nie plotą o chmurach na niebie opisując ich kształty i ilości warstw, nie czynią swoich bohaterów Sex Bondami...
Kojarzycie tę scenę z filmu "Chłopaki nie płaczą", kiedy Bolec tłumaczy kopiącemu grób Kubie Brennerowi na czym polega magia piosenki Mieczysława Fogga "Ta ostatnia niedziela"? Dlaczego ludzie chcieli, żeby to była ostatnia piosenka w ich życiu?
"Bo jest prawdziwa" stwierdza Bolec: "nie mówi o tym, że widziałem ptaka cień..."
Więc powiem tak: jeśli ta powieść nie jest kwintesencją powieści kryminalnej, to ja nie wiem co nią jest.
Autora dodaję do grona ulubionych Pisarzy, i uzbrajam się w cierpliwość, bowiem to na pewno nie koniec cyklu. Na kolejny tom mogę czekać, Autor nie płodzi swoich powieści w króliczym tempie pewnego (brrrr) pana, więc i poziom jest o niebo wyższy.
Polecam gorąco!

Nie jestem nocnym markiem, jednak bywają sytuacje, kiedy lektura wciąga tak, że sen to przy tym najzwyklejszy banał!
Jest 3.10 i właśnie skończyłam czytać trzeci tom cyklu powieściowego o komisarzu Sławomirze Kruku - genialny tom!
Po przeczytaniu dwóch wcześniejszych wiedziałam, że się nie zawiodę, bo były świetne, a tymczasem mam wrażenie, że "Krewni" zasługują na jedną...