Genialne opowiadanie fantasy. Zapowiada się świetny cykl.

Genialne opowiadanie fantasy. Zapowiada się świetny cykl.

Zachęcające do poznania dalszego ciągu opowiadanie.

Zachęcające do poznania dalszego ciągu opowiadanie.

Rewelacyjne opowiadanie urban fantasy o nienormatywnych z Brzegu. Uzupełnia ono historię, którą poznałam w 2 tomach cyklu Post Scriptum.
Wszystko zaczęło się gdy zmarło się starej Piechotowej. Na okolicę padł blady strach, bo babinka po śmierci stała się śmiertelnym zagrożeniem dla wszystkich, bowiem Regina była strzygą. I jak sama wyjawiła Ludmile
„– Umieranie to parszywy los – powiedziała jej kiedyś Regina. – A nasi umierają latami. Też byś wyłaziła po złości i szarpała, kogo się da, jakbyś nawet po śmierci konała. Strigi z ziemi się biorą i do ziemi wracajom. A ziemia cierpliwa jest, nieśpieszna. Długo trwia zanim nas zabierze.”
Ludmiła, pochodząca z rodu od wieków walczącego z potworami, wiedziała, dlaczego walczy, ale Regina pokazała jej, że nie każdy potwór zabija, że są myślącymi i czującymi istotami. I potrafią panować nad instynktami… czego Regina osobiście dowiodła, nie ubijając swego zięcia, chociaż miała na to przemożną ochotę:)

W ogóle Regina była całkiem niezwyczajną kobietą i bardzo dobrze potrafiła radzić sobie z ludźmi:)
„Ludmiła skrzywiła się (…) Nie była dobra w te dyplomacje, w ogóle. Już Regina była do tego bardziej zdatna, chociaż ona głównie uśmiechała się do ludzi, szeroko i zębato, a oni raz-dwa uznawali, że nie chcieliby robić babince na złość.”

No i zmarło się strzydze. Teraz trzeba zaradzić, by wkurzona babinka po śmierci nie zeżarła pół okolicy. Tym musiała zająć się Ludmiła z Łukaszkiem, swoim bratankiem, zupełnie nieprzygotowanym do rodzinnego fachu.

Bardzo lubię poczucie humoru Autorki i doskonale przemawia do mnie ono, jej sposób pisania i prowadzenie intrygi… no i rewelacyjne pomysły. Szczerze polecam cykl Post Scriptum. Świetny sposób na relaks:)

Rewelacyjne opowiadanie urban fantasy o nienormatywnych z Brzegu. Uzupełnia ono historię, którą poznałam w 2 tomach cyklu Post Scriptum.
Wszystko zaczęło się gdy zmarło się starej Piechotowej. Na okolicę padł blady strach, bo babinka po śmierci stała się śmiertelnym zagrożeniem dla wszystkich, bowiem Regina była strzygą. I jak sama wyjawiła Ludmile
„– Umieranie to...

Opowiadanie nie samodzielne. Niby faktycznie 0,5 jednak jego czytanie ma WYŁĄCZNIE sens po przeczytaniu 1 tomu, znajomość 2 też nie zaszkodzi. W innym przypadku nie bardzo będzie wiadomo o co chodzi.

Opowiadanie nie samodzielne. Niby faktycznie 0,5 jednak jego czytanie ma WYŁĄCZNIE sens po przeczytaniu 1 tomu, znajomość 2 też nie zaszkodzi. W innym przypadku nie bardzo będzie wiadomo o co chodzi.

"Vice Versa" już w rękach, więc pora nadrobić "Memento Mori". Krótka lektura, na poły rozrywkowa, bo jest tu wszystko, co lubię z humoru Wójtowicz, a na poły poważna, bo pogrzeb to poważna sprawa.

Szalenie podoba mi się oddanie głosu starszemu pokoleniu, strzyga-babcia Regina i pani Ludomiła, łowczyni potworów, i ich skomplikowana koleżeńsko-zawodowa relacja. Co z tego, że zgodnie z etyką zawodową, Ludomiła powinna polować z maczetą na Reginę, a nie pomagać jej lepić pierogi. Może to przez obejrzany właśnie "Dobry omen", ale jestem strasznie złakniona motywu "przyjaciół na przeciwnych stronach barykady". Inny słowy, Wójtowicz wpasowała się tym opowiadaniem w dokładnie tego, czego teraz pragnę i potrzebuję. Merci, autorko.

Ludomiła jest jedną z moich ulubionych postaci z serii Brzeskiej, bo dowodzi, że nawet po czterdziestce można doczekać się niesamowitych przygód, więc nie powinnam martwić się aż tak, że list z Hogwartu zaginął na poczcie. Jeszcze mogę zostać wiedźminką :D I może to ma coś wspólnego z moim wiekiem, ale jakoś bardziej ufam w kompetencje starszych pań jeśli chodzi o ratowanie świata niż nastolatków. Czuję się spokojniejsza, skoro pani Ludomiła czuwa nad naszym bezpieczeństwem.

A teraz zabieram się za "Vice Verse", bo zapowiada się smakowita książka.

"Vice Versa" już w rękach, więc pora nadrobić "Memento Mori". Krótka lektura, na poły rozrywkowa, bo jest tu wszystko, co lubię z humoru Wójtowicz, a na poły poważna, bo pogrzeb to poważna sprawa.

Szalenie podoba mi się oddanie głosu starszemu pokoleniu, strzyga-babcia Regina i pani Ludomiła, łowczyni potworów, i ich skomplikowana koleżeńsko-zawodowa relacja. Co z tego, że...

Za krótka!

Ale jako smaczek przed Vice Versa idealna ;)

Za krótka!

Ale jako smaczek przed Vice Versa idealna ;)