„Narodziny Fundacji” to oznaka drobnej obniżki formy Asimova. W rozwiązaniu jej zagadki pomóc może rzut oka na datę publikacji powieści, która nastąpiła już po śmierci pisarza. Być może był więc zmuszony pisać ją w pośpiechu bądź wręcz nie zdołał jej ukończyć i uczynił to za niego ktoś mniej do tego powołany.
Co jednak istotne, miejsca z wyraźnym spadkiem jakości są na szczęście nieliczne, objawiając się od święta pewną niezręcznością narracji, a przede wszystkim sztucznością dialogów. Jest tu też, związana prawdopodobnie z domniemanym pośpiechem, tendencja do podania czytelnikowi wszystkiego na tacy, co bardziej rozgarniętego czytelnika (albo takiego, który podobnego symuluje) może irytować. Ostatnim objawem niedoboru czasu są wieloletnie przeskoki w fabule – te są wprawdzie dokonane bardzo sprawnie, ale każą tęsknić za tym, co mogłoby wypełnić przestrzeń między nimi.
Na tym jednak koniec marudzenia. Bo największym atutem cyklu jest pomysł i jego pełna rozmachu realizacja, a biochemiczne wykształcenie Asimova nie przeszkadza mu zaprząc do roboty takich nauk jak antropologia, socjologia czy wreszcie ekonomia. Zaproponowana przez autora wizja składa się w sensowną całość i dzięki jej wiarygodności czytelnik niepostrzeżenie znajduje się wewnątrz opisywanego świata, pozbywa się dystansu. Należy też nadmienić, że sprytnie nawiązuje rzeczona wizja chociażby do historii Imperium Rzymskiego czy encyklopedystów francuskiego oświecenia.
Z czytaniem Asimova jest trochę jak z czytaniem Tolkiena – bezkompromisowo rysuje on linię podziału między Dobrem a Złem i nie ma wątpliwości, po której stronie staje oraz jakim wartościom hołduje. Może się to zdawać nieco naiwne i romantyczne, ale w czasach, gdy literatura epatuje głównie okrucieństwem i cierpieniem, paradoksalnie przydaje tym zakurzonym już tomom świeżości.

„Narodziny Fundacji” to oznaka drobnej obniżki formy Asimova. W rozwiązaniu jej zagadki pomóc może rzut oka na datę publikacji powieści, która nastąpiła już po śmierci pisarza. Być może był więc zmuszony pisać ją w pośpiechu bądź wręcz nie zdołał jej ukończyć i uczynił to za niego ktoś mniej do tego powołany.
Co jednak istotne, miejsca z wyraźnym spadkiem jakości są na...