Do kolejnej książki Guillaume Musso, którego powieści odkryłam w tym roku, podchodziłam z dużymi nadziejami, i niestety trochę się zawiodłam.

Nie jest tak, że książka jest zła, o nie. Książkę czyta się szybko i dość przyjemnie, pomysł na fabułę autor miał bardzo dobry, momentami czułam się zaciekawiona, a i niektóre zwroty akcji potrafiły zaskoczyć. Autorowi udało się uniknąć jakiegoś pojedynczego absurdu, który w poprzednich książkach zawsze zwracał moją uwagę, to wszystko naprawdę było ok.
Jednak od zjazdu absolwentów oczekiwałam tego, że akcja jak w poprzednich czytanych przeze mnie powieściach autora będzie pędziła, że książka będzie trzymała w napięciu i nie będzie dawała się odłożyć-to niestety się nie sprawdziło. Ponadto zupełnie nie polubiłam się z głównym bohaterem i jego najbliższymi. Nie potrafiłam im kibicować, bać się o nich ani współczuć, gdy coś szło nie po ich myśli. Nie kupiłam wytłumaczeń ich zachowań, które podsuwała mi książka, a same postacie były dla mnie dość papierowe. Do tego autor zostawił mnie z brakiem odpowiedzi na pytanie:skąd Maxim wziął się w miejscu zbrodni, która rozpoczyna akcję? Rozumiem, że przy konstruowaniu dość wielowątkowej fabuły Musso mógł pominąć, że nie jest to wyjaśnione, ale niestety dla mnie to spory minus, zwłaszcza u autora, w którym tak duże nadzieje pokładałam.
W gruncie rzeczy "Zjazd absolwentów" okazał się historią o tym, jak popełnić zbrodnię, ukryć ciało, nie mieć wyrzutów sumienia i co zrobić, kiedy po latach nasze działania mogą wyjść na jaw.

Szkoda...

Do kolejnej książki Guillaume Musso, którego powieści odkryłam w tym roku, podchodziłam z dużymi nadziejami, i niestety trochę się zawiodłam.

Nie jest tak, że książka jest zła, o nie. Książkę czyta się szybko i dość przyjemnie, pomysł na fabułę autor miał bardzo dobry, momentami czułam się zaciekawiona, a i niektóre zwroty akcji potrafiły zaskoczyć. Autorowi udało się...