"Uśpione królowe" Hanny Greń to książka o mocnym zabarwieniu obyczajowym, o relacjach międzyludzkich, które takie oczywiste i codzienne wg mnie nie są. Tłem dla opisywanych wydarzeń są zbrodnie popełniane na kobietach w bardzo brutalny i niespotykany sposób. Brak jest klucza, którym kieruje się sprawca. Sprawą zajmuje się dwóch policjantów tj. Marcin Cieślar i Konrad Pocner, którzy są również głównymi bohaterami wątku obyczajowego, którym towarzyszą Zena i Petra. Wszystko jest jakby spójne i wszystkie wydarzenia przedstawione w książce doprowadzają czytelnika do rozwiązania zagadki, lecz to wszystko wg było zbyt chaotyczne i wielokrotnie niepotrzebne. Zbyt dużo czasu autorka poświęca uwadze relacjom Marcina i Konrada z Zeną i Petrą. W pewnym stopniu jest to interesujące, lecz momentami zniechęcające do dalszego czytania. Wątek kryminalny wg mnie jest mocno przesadzony ze względu na formy dokonywania zbrodni i ich motywów. Największym plusem tej książki jest jednak nieoczekiwany sposób zakończenia całej historii. Niestety, ale styl autorki i pomysł na tę książkę nie przypadł mi do gustu. Fani kryminału mogą się zawieść. Nie zarzekam się jednak, że nie sięgnę ponownie po twórczość Hanny Greń, choć nieprędko to może nastąpić.

"Uśpione królowe" Hanny Greń to książka o mocnym zabarwieniu obyczajowym, o relacjach międzyludzkich, które takie oczywiste i codzienne wg mnie nie są. Tłem dla opisywanych wydarzeń są zbrodnie popełniane na kobietach w bardzo brutalny i niespotykany sposób. Brak jest klucza, którym kieruje się sprawca. Sprawą zajmuje się dwóch policjantów tj. Marcin Cieślar i Konrad...