Kiedyś Pan Lis to był dziennikarz. Powtórzę KIEDYŚ. Teraz jest tylko ziejącym nienawiścią do PIS-owskiego rządu celebrytą. (Na marginesie wyjaśniam, że nie jestem nawiedzonym pisowcem),Tak nędznej i żałośnie tendencyjnej książki dawno nie czytałem. Jest po prostu pozbawiona odrobiny rzetelności dziennikarskiej. Już sam tytuł sugerujący, że prezydent Adamowicz umarł za Gdańsk jest chory - został po prostu zamordowany przez jakiegoś pomyleńca i żadnej polityki w tym nie było. Ale tezę zawartą w tym chorym tytule na siłę pan Lis stara się udowodnić i stwarza grafomańskiego gniota, po którym ma się odruch wymiotny. Dno

Kiedyś Pan Lis to był dziennikarz. Powtórzę KIEDYŚ. Teraz jest tylko ziejącym nienawiścią do PIS-owskiego rządu celebrytą. (Na marginesie wyjaśniam, że nie jestem nawiedzonym pisowcem),Tak nędznej i żałośnie tendencyjnej książki dawno nie czytałem. Jest po prostu pozbawiona odrobiny rzetelności dziennikarskiej. Już sam tytuł sugerujący, że prezydent Adamowicz umarł za...

Książka na ważny temat, który poruszył wszystkich. Niestety mocno rozczarował mnie poziom T. Lisa, którego uważałam, mimo,że nie zawsze się zgadzałam, za inteligentnego człowieka. Pewne manipulacje sa widoczne gołym okiem a red. Lis już nawet nie sili sie na obiektywizm, który powinien cechować dziennikarza. Notorycznie powtarza sie pytanie czy rozmówca ogląda "Wiadomości" na TVP1. Po lekturze można dojść do wniosku, że chory psychicznie człowiekzrobił to co zrobił pod wpływem dziennikarzy Telewizji Publicznej. Lektura ta pozostawiła ewidentny niesmak.

Książka na ważny temat, który poruszył wszystkich. Niestety mocno rozczarował mnie poziom T. Lisa, którego uważałam, mimo,że nie zawsze się zgadzałam, za inteligentnego człowieka. Pewne manipulacje sa widoczne gołym okiem a red. Lis już nawet nie sili sie na obiektywizm, który powinien cechować dziennikarza. Notorycznie powtarza sie pytanie czy rozmówca ogląda...

Jakiś dramat, ten Lis nie powinien pisać książek...
A jak już napisał to niech tego nie sprzedaje!!! Co z tą Polską? Że takie beztalencie pisze książkę!

Jakiś dramat, ten Lis nie powinien pisać książek...
A jak już napisał to niech tego nie sprzedaje!!! Co z tą Polską? Że takie beztalencie pisze książkę!

Redaktor Tomasz Lis przeprowadził serie wywiadów z osobami które były blisko związane z tragicznie zmarłym prezydentem Gdańska Pawłem Adamowiczem.

Redaktor Tomasz Lis przeprowadził serie wywiadów z osobami które były blisko związane z tragicznie zmarłym prezydentem Gdańska Pawłem Adamowiczem.

W Gdańsku byłam dotychczas jedynie raz, niecałych siedem lat temu. Jeszcze nie interesowałam się wtedy polityką jakoś przesadnie i nie orientowałam się w sprawach społecznych, dlatego nie wiedziałam, kto rządzi tym miastem, chociaż sam wyjazd pamiętam dosyć dokładnie. Kim był Paweł Adamowicz dowiedziałam się właściwie dopiero przy okazji ostatnich wyborów samorządowych, których wyniki z uwagą śledziłam (choć i to było przede wszystkim dlatego, że były pierwszymi wyborami, w których dane mi było zagłosować).
Trzynastego stycznia bieżącego roku, kiedy z telewizji dowiedziałam się o ataku na prezydenta Gdańska, byłam zdezorientowana, tak jak zapewne wiele osób. Potrzebowałam czasu, żeby zrozumieć, co się działo, ale sama informacja w jakiś sposób mnie dotknęła. Wiadomość z dnia następnego, ta o śmierci Adamowicza, już – można powiedzieć – mną wstrząsnęła. Od tamtej pory wszystko, co działo się w Gdańsku – wiec na Długim Targu, pożegnanie prezydenta i pogrzeb – obserwowałam ze wzruszeniem, ale też z zainteresowaniem.

"Umrzeć za Gdańsk" to zbiór rozmów z dwunastoma osobami, bliskimi prezydenta: rodziną, przyjaciółmi i znajomymi, współpracownikami. Każda z tych osób w innej sytuacji dowiedziała się o ataku, ma inne wspomnienia o zmarłym oraz inne spojrzenie na samo miasto Gdańsk. Ciekawie było dowiedzieć się, jak przeszłych wydarzeń doświadczyli inni ludzie, jakie mają poglądy i co mają do powiedzenia na tych kilka tematów, które udało się poruszyć w rozmowach z panem Lisem.

Bardzo podoba mi się, jak wydana jest ta książka. Wywiady, każdy opatrzony zdjęciem osoby wypowiadającej się oraz krótkim wstępem, przeplatane są ujęciami z Gdańska, zarówno typowo związanymi z okresem żałoby po prezydencie Adamowiczu, jak i „zwykłymi” widoczkami, a wszystko to w twardej okładce o stonowanych kolorach.

Umrzeć za Gdańsk ma też zaszczyt bycia jedyną książką, która doprowadziła mnie do płaczu. W dużej mierze jest to kwestia przypomnienia mi wydarzeń, które – obserwowane na bieżąco – często wyciskały mi łzy z oczu. Może to banalne, ale fakt ten sprawił, że zaczęłam wspominaną publikację jeszcze bardziej doceniać.

Książka otrzymała ode mnie ocenę 10/10 przede wszystkim dlatego, że nie oceniam książek tylko, gdy jest mi naprawdę trudno to zrobić – tutaj wiedziałam, że ocenę chcę wystawić, jednocześnie trudno było mi wybrać niższą notę. Czułam, że to ocena nie tyle publikacji, co punktów widzenia i odczuć dotyczących tragedii, która nie tak dawno temu wydarzyła się na naszych oczach. Nie musiałam zgodzić się z każdym słowem czy myślą, jednak opatrzyć ich inną cyferką jakoś tak nie wypadało. Nie mówię, że jest to coś, co powinien przeczytać absolutnie każdy, ale uważam, że warto, żebyście sięgnęli po "Umrzeć za Gdańsk", jeżeli poruszyły was styczniowe wydarzenia i chcecie dowiedzieć się, jak wyglądały z innej perspektywy.

W Gdańsku byłam dotychczas jedynie raz, niecałych siedem lat temu. Jeszcze nie interesowałam się wtedy polityką jakoś przesadnie i nie orientowałam się w sprawach społecznych, dlatego nie wiedziałam, kto rządzi tym miastem, chociaż sam wyjazd pamiętam dosyć dokładnie. Kim był Paweł Adamowicz dowiedziałam się właściwie dopiero przy okazji ostatnich wyborów samorządowych,...

Nie znam osoby obojętnej na śmierć prezydenta Gdańska. Po raz kolejny nas Polaków dotknęła straszna tragedia. Mimo, iż nie znałam Pana Pawła osobiście, to byłam ciekawa jego osoby. Cieszę się, że powstała książka, która przybliżyła mi jego postać.

Tomasz Lis jest znanym dziennikarzem, który przy okazji tej publikacji przeprowadził 12 rozmów z osobami związanymi z Panem Adamowiczem. Zadawane pytania świadczą o jego rzetelności, empatii i dużej wiedzy.

Książka jest w przepiękny sposób wydana. Twarda okładka, zdjęcia znajdujące się w środku oddają w sposób szczególny charakter ,,głównego bohatera". Wydaje mi się, że zwykła biografia nie robiła by aż tak wielkiego wrażenia.

Gdy na pasku TVN-u przeczytałam, że zaatakowano prezydenta byłam przekonana, że zaszła jakaś pomyłka. Potem utwierdzałam się w przekonaniu, że to pewnie nic poważnego. Rano, kiedy dotarło do mnie, że to zdarzenie naprawdę miało miejsce poczułam wielki smutek. Oczywiście zginął obcy dla mnie człowiek, ale było w tej śmierci coś tak uderzającego, że tylko osoba bez serca mogła przejść obok tego obojętnie. Naprawdę rzadko płaczę na pogrzebach bliskich mi osób, bo wszystko wypieram. Nadrabiam to w momencie, kiedy odchodzi ktoś obcy a jednocześnie w jakiejś sferze bliski. Płakałam w czasie pogrzebu, kilka dni po nim. Nawet teraz, kiedy włączam ,,The sound of silence" łza ukradkiem spływa po policzku. Czasami boję się, że nie zdążymy zareagować gdy zło zacznie triumfować.

,,Lecz ludzi dobrej woli jest więcej..."

Ode mnie 9/10

Nie znam osoby obojętnej na śmierć prezydenta Gdańska. Po raz kolejny nas Polaków dotknęła straszna tragedia. Mimo, iż nie znałam Pana Pawła osobiście, to byłam ciekawa jego osoby. Cieszę się, że powstała książka, która przybliżyła mi jego postać.

Tomasz Lis jest znanym dziennikarzem, który przy okazji tej publikacji przeprowadził 12 rozmów z osobami związanymi z Panem...

SERIO ? :) PAN LIS JEST WYJĄTKOWO PŁODNYM LITERATEM. JAKIŚ URLOP BY SIĘ MU PRZYDAŁ, ODPOCZĄŁBY A I ŚWIAT LITERACKI NIEMAŁO BY NA TYM SKORZYSTAŁ.

SERIO ? :) PAN LIS JEST WYJĄTKOWO PŁODNYM LITERATEM. JAKIŚ URLOP BY SIĘ MU PRZYDAŁ, ODPOCZĄŁBY A I ŚWIAT LITERACKI NIEMAŁO BY NA TYM SKORZYSTAŁ.

Chyba oczekiwałam czegoś więcej od takiej pozycji. Może autor nie wyciągnął pełni tego, co usłyszał w rozmowach, a może to kwestia pytań, które zadawał, albo obranej formuły, no nie wiem:/

Chyba oczekiwałam czegoś więcej od takiej pozycji. Może autor nie wyciągnął pełni tego, co usłyszał w rozmowach, a może to kwestia pytań, które zadawał, albo obranej formuły, no nie wiem:/

Bardzo ciężko jest ocenić tę książkę. Po prostu są to rozmowy o człowieku, który dla mojego Gdańska był wyjątkową postacią.

Bardzo ciężko jest ocenić tę książkę. Po prostu są to rozmowy o człowieku, który dla mojego Gdańska był wyjątkową postacią.