So good! Jane Harper is slowly becoming my go-to thriller / mystery genre author.

So good! Jane Harper is slowly becoming my go-to thriller / mystery genre author.

Rewelacja!
Nie kryminał per se, więcej tu zwykłego życia i relacji wewnątrzrodzinnych niż szukania potencjalnych zbrodzieni, ale nadal absolutnie fascynująca, wciągająca lektura.
Barrrrrrdzo duży pozitiv!

Rewelacja!
Nie kryminał per se, więcej tu zwykłego życia i relacji wewnątrzrodzinnych niż szukania potencjalnych zbrodzieni, ale nadal absolutnie fascynująca, wciągająca lektura.
Barrrrrrdzo duży pozitiv!

Ależ to było dobre!
Piękna opowieść o tym, jak to pozory mylą.

Ależ to było dobre!
Piękna opowieść o tym, jak to pozory mylą.

Książki Jane Harper mają swój niepowtarzalny klimat. Australijski, gdzie fabuła przesuwa się wolno jak cień, jest więcej rozmyślań niż akcji, ale pomimo tego brniesz po pustkowiu do zakończenia. A te nie są u autorki przesadnie wydumane.
Tym razem poznajemy rodzinę, w której ciernie z przeszłości nie zostały do końca wyrwane. Refleksja matki, z końcówki powieści, skierowana do jednego z dorosłych synów, powinna pozostać mottem dla wszystkich kobiet, które utrzymują swoje "idealne" rodziny za cenę świętego spokoju i nie nadszarpnięcia dobrego imienia. "Czy gdybym spróbowała uciec z wami jeszcze raz, Cam może stałby się lepszym człowiekiem?"

Książki Jane Harper mają swój niepowtarzalny klimat. Australijski, gdzie fabuła przesuwa się wolno jak cień, jest więcej rozmyślań niż akcji, ale pomimo tego brniesz po pustkowiu do zakończenia. A te nie są u autorki przesadnie wydumane.
Tym razem poznajemy rodzinę, w której ciernie z przeszłości nie zostały do końca wyrwane. Refleksja matki, z końcówki powieści,...

Z niecierpliwością będę czekała na następne książki Pani Harper. Czytając Straconego człowiek czuje się uczestnikiem życia bohaterów. Polecam!

Z niecierpliwością będę czekała na następne książki Pani Harper. Czytając Straconego człowiek czuje się uczestnikiem życia bohaterów. Polecam!

„Aż w końcu pastuch doczekał się towarzystwa i na środku grobu pod niemiłosiernym niebem leżał kolejny martwy mężczyzna.”

Po książki Jane Harper sięgam w ciemno, szalenie satysfakcjonujące przygody, wszystkim wystawiłam bardzo dobre oceny wrażeń czytelniczych (na Bookendorfinie przedstawiłam już „Suszę”, "Siłę natury"). Także „Stracony” zasłużył na wysokie notowania na liście satysfakcjonujących spotkań z książką. Rewelacyjnie odmalowany klimat pustyni. Czułam każde ziarenko piasku wkradające się do opuszczonego samochodu, przysypujące ciało martwego mężczyzny, okaleczające ranczo, uwierające sekretną przeszłość mieszkańców, oraz zmuszające prawdę do ujawnienia się. Z tym ostatnim było bardzo trudno i niejednoznacznie, elektryzująco i zaskakująco. Napięcie rosło z każdym podmuchem wiatru przenikającego krainę skrajności. Środek pustyni, niekończący się jednolity krajobraz, mordercze warunki życia, wypalona ziemia. Przyroda natychmiast wykorzystywała najmniejszy błąd człowieka. Samotny grób pastucha pośrodku dosłownie niczego. Miasteczko Balamara w środku obszaru, gdzie nawet diabeł ma za gorąco. Najbliższa osada ludzka dopiero po pokonaniu dwustu kilometrów. Najbezwzględniejsza czerwona ziemia Australii. Już prolog podkręcał niesamowicie wyobraźnię.

Więcej na: https://bookendorfina.blogspot.com/2022/11/stracony.html

„Aż w końcu pastuch doczekał się towarzystwa i na środku grobu pod niemiłosiernym niebem leżał kolejny martwy mężczyzna.”

Po książki Jane Harper sięgam w ciemno, szalenie satysfakcjonujące przygody, wszystkim wystawiłam bardzo dobre oceny wrażeń czytelniczych (na Bookendorfinie przedstawiłam już „Suszę”, "Siłę natury"). Także „Stracony” zasłużył na wysokie notowania na...

Lubię Panią, Pani Harper :)
Jedna z niewielu autorek, która tworzy niesamowite klimaty w swoich książkach, bez zbędnego paplania o niczym i zachwycania się okruszkiem chleba na desce do krojenia...
Są tajemnice i dramaty, ludzkie problemy i słabości.
Mocne zakończenie! Polecam :)

Lubię Panią, Pani Harper :)
Jedna z niewielu autorek, która tworzy niesamowite klimaty w swoich książkach, bez zbędnego paplania o niczym i zachwycania się okruszkiem chleba na desce do krojenia...
Są tajemnice i dramaty, ludzkie problemy i słabości.
Mocne zakończenie! Polecam :)

Czytało mi się ją rewelacyjnie, od pierwszego rozdziału bardzo mnie zaciekawiła. W sam raz na jesienny wieczór. Spalone słońcem pustkowia stają się świadkiem odkrywanych powoli tajemnic, jakie ma każda pozornie idealna rodzina. Bracia Bright mieszkają trzy godziny jazdy samochodem od siebie. Na australijskim pustkowiu czyni ich to najbliższymi sąsiadami. Nathan i Bub przez kilka miesięcy się nie widzieli. Gdy się spotykają, Cameron, trzeci z ich rodzeństwa, leży martwy u ich stóp. Cameron prowadził rodzinne gospodarstwo. Zostawił żonę, córki oraz matkę. Coś, czego ani Nathan, ani Bub nie są w stanie sobie wyobrazić, sprawiło, że ich brat znalazł się sam na spalonym słońcem pustkowiu. Na ranczu zmarłego oprócz rodziny mieszkają jeszcze wieloletni pracownicy oraz dwaj zatrudnieni niedawno sezonowcy. Mimo żałoby Nathan nie może uwolnić się od podejrzeń. Stopniowo odkrywa sekrety, o których jego rodzina wolałaby zapomnieć. Zakończenie lekko mną wstrząsnęło, ale dużo też wyjaśniło. Nie spodziewałam się że.... zostawi Camerona w tym miejscu i zostawi go na pewną śmierć.

Czytało mi się ją rewelacyjnie, od pierwszego rozdziału bardzo mnie zaciekawiła. W sam raz na jesienny wieczór. Spalone słońcem pustkowia stają się świadkiem odkrywanych powoli tajemnic, jakie ma każda pozornie idealna rodzina. Bracia Bright mieszkają trzy godziny jazdy samochodem od siebie. Na australijskim pustkowiu czyni ich to najbliższymi sąsiadami. Nathan i Bub przez...

Bardzo spokojna książka. Nie nazwałabym jej klasycznym kryminałem. Raczej senacja z bardzo powolna, trochę nudnawa ale ciekawa fabuła. Zaskakujące zakończenie. Bardzo. Nawet przez myśl mi nie przeszło takie zakończenie. Warto przeczytać.

Bardzo spokojna książka. Nie nazwałabym jej klasycznym kryminałem. Raczej senacja z bardzo powolna, trochę nudnawa ale ciekawa fabuła. Zaskakujące zakończenie. Bardzo. Nawet przez myśl mi nie przeszło takie zakończenie. Warto przeczytać.

Autorka bardzo dobrze oddaje upalny, australijski klimat. Wręcz czuje się czytając te bezkresne, nieprzyjazne przestrzenie. Sam wątek kryminalny w gruncie rzeczy prosty, mimo to zaskakujący. Tempo spokojne, bez wartkiej akcji ale czyta się bardzo dobrze. Szkoda, że to ostatnia wydana jak na razie powieść Autorki bo chciałabym więcej.

Autorka bardzo dobrze oddaje upalny, australijski klimat. Wręcz czuje się czytając te bezkresne, nieprzyjazne przestrzenie. Sam wątek kryminalny w gruncie rzeczy prosty, mimo to zaskakujący. Tempo spokojne, bez wartkiej akcji ale czyta się bardzo dobrze. Szkoda, że to ostatnia wydana jak na razie powieść Autorki bo chciałabym więcej.