Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Największą zaletą tej powieści są nienachalnie sportretowane realia życia w USA i Maroku lat 50. XX wieku. Autorka nie zarzuca czytelników lawiną detali mających udowodnić, że zrobiła porządny research, jednak ma się wrażenie, że doskonale wie, o czym pisze, a to rzadkie. Broni się też język, chociaż fragmenty opisujące życie wewnętrzne bohaterek wybrzmiewają według mnie najsłabiej. Największym moim zaskoczeniem odnośnie "Tangerynki" był brak zaskoczenia. Postaci nie przechodzą praktycznie żadnej ewolucji, a oczekiwany przeze mnie zwrot akcji nigdy nie nadszedł. Liczyłam skrycie, że cała ta historia nie może być tylko tym, na co się zapowiada, a Christine Mangan po sprytnym uśpieniu czujności odbiorców zaserwuje nam wielki fabularny twist. I tak zostałam z uczuciem rozczarowania oraz gorzką wymową "Tangerynki" na dokładkę. Nie było to złe, nie było pouczające, ale nie było też lekką rozrywką.