Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Szusza okazała się dobrym i sprawnie napisanym kryminałem – w zasadzie nie mam się do czego przyczepić oprócz tego, że fabuła tej powieści rozwijała się do bólu przewidywalnie, nie wychodząc poza ramy gatunku. Punktem wyjścia jest zbrodnia – której ofiarą pada matka i jej kilkuletnie dziecko, oczywistym sprawcą wydaje się mąż i ojciec znaleziony martwy w pobliżu miejsca zbrodni gdyż wszystkie ślady wskazują na samobójstwo popełnione tuż po tym brutalnym akcie. Miasteczko w którym dochodzi do tej tragedii to niewielka społeczność skrywająca jak to zwykle bywa swoje mroczne sekrety. Główny bohater, agent federalny Falk – który po latach powraca do miasteczka na pogrzeb domniemanego mordercy – również próbuje zrozumieć co też stało się z jego przyjacielem z dzieciństwa, że popchnęło go do takiego niewyobrażalnego aktu. Wszystko co dzieje się dalej w tej powieści to przebieg śledztwa prowadzonego przez lokalnego policjanta, który korzystając z pomocy Falka próbuje rozgryźć tę zagadkę, która wydaje się sugerować ukryte drugie dno. Krąg podejrzanych nie jest zbyt wielki, a liczne retrospekcje ukazują nam młodzieńcze lata Falka, i zbrodnię sprzed lat, która może stanowić klucz do rozwiązania zagadki. To co oceniam na plus to realistyczne przedstawienie przebiegu śledztwa, dowody nie pojawiają się znikąd a kolejne odkrycia prowadzą do logicznego finału. Można wyczuć małomiasteczkowy klimat chociaż niektóre postaci zostały nakreślone dosyć schematycznie. Nie odczułam dłużyzn, druga linia czasowa okazała się pomocna przy budowaniu nastroju tajemnicy, jednakże nic szczególnie nie rzuciło mnie na kolana, a poprawnie napisany kryminał to jednak za mało aby wyróżnić się na tle innych powieści tego popularnego gatunku.