Verity i Mike założyli, że ich związek będzie niekonwencjonalny, zaś oni sami będą prowadzić między sobą grę. Pewnego dnia jednak ich relacja się kończy. Mike dowiaduje się, że jego kochanka bierze ślub z Agnusem. Owładnięty obsesją mężczyzna postanawia się zemścić i za wszelką cenę odzyskać Verity.

"Okrutne pragnienie" jest to thriller psychologiczny o niebezpiecznym związku oraz głęboko skrywanych namiętnościach. Czytało mi się go z zaciekawieniem, co będzie dalej. Ponadto książka ta posiada zaskakujące, ale i otwarte zakończenie. Z drugiej strony jednak są znacznie ciekawsze i bardziej trzymające powieści z tego gatunku.

Verity i Mike założyli, że ich związek będzie niekonwencjonalny, zaś oni sami będą prowadzić między sobą grę. Pewnego dnia jednak ich relacja się kończy. Mike dowiaduje się, że jego kochanka bierze ślub z Agnusem. Owładnięty obsesją mężczyzna postanawia się zemścić i za wszelką cenę odzyskać Verity.

"Okrutne pragnienie" jest to thriller psychologiczny o niebezpiecznym...

Mistrzyni supsensu,historia mroczna,niesamowita jest tutaj gęsta atmosfera,budowane napięcie rośnie z każdym rozdziałem książki.
Wciągnęła mnie całkiem książka,nie można się od niej oderwać.
Świetny thriller psychologiczny warty przeczytania.

Mistrzyni supsensu,historia mroczna,niesamowita jest tutaj gęsta atmosfera,budowane napięcie rośnie z każdym rozdziałem książki.
Wciągnęła mnie całkiem książka,nie można się od niej oderwać.
Świetny thriller psychologiczny warty przeczytania.

Szału nie ma, w sumie dobrze się czytało ale wolałabym znać zakończenie niż zostawać z domysłami. A skoro tak, to dla mnie Verity była manipulantką, która dobrze oceniła Mika, ukształtowała go dla diebie po to by wykorzystać w przyszłości. Zakochany co prawda chorobliwie i stęskniony bliskości po patologicznej matce dał się w to wszystko wkręcić. Tak czy inaczej rzeczywiście książka psychologiczna, szkoda że bez zakończenia.

Szału nie ma, w sumie dobrze się czytało ale wolałabym znać zakończenie niż zostawać z domysłami. A skoro tak, to dla mnie Verity była manipulantką, która dobrze oceniła Mika, ukształtowała go dla diebie po to by wykorzystać w przyszłości. Zakochany co prawda chorobliwie i stęskniony bliskości po patologicznej matce dał się w to wszystko wkręcić. Tak czy inaczej...

"Okrutne pragnienie" Araminty Hall, to kolejna książka, zakupiona przeze mnie pod wpływem impulsu, która trochę przeleżała na półce. Kusił mnie jej opis na tylnej okładce, ale przez kilka razy odkładałam ją ponownie na regał. Aż do teraz.

Będąc świeżo po lekturze, nie żałuję, że tyle zwlekałam, bo nie czuję się nią zachwycona. Fabuła zapowiadała się na prawdę intrygująco i ekscytująco. Miłość, pożądanie, wspólna przyszłość Verity i Mike'a, bratnie dusze. Brzmi pięknie! Niestety, w pewnym to cudowne uczucie, zamienia się w niebezpieczną obsesję, gotową zniszczyć wszystko i wszystkich. Pytanie tylko, czy ta obsesja jest jednostronna, czy też Verity nie jest szczera z innymi? Czy ona czasami nie pogrywa sobie z czytelnikiem, czy nie manipuluje, by osiągnąć swój cel?
Choć przeczytałam już całość, to nadal mam o niej mieszane odczucia, jest dla mnie zagadką, której raczej nie chcę rozwiązać, bo tak jest bardziej interesująco. Ta kobieta przypomina mi Femme Fatale- z nią jest cudownie, dynamicznie, niebezpiecznie i destrukcyjnie. Ona uzależnia. Co zaś się tyczy Mike'a to dziwię się, iż nikt nie przyjrzał na oczy, że ten mężczyzna ma spore problemy psychiczne. Oczywiście, początkowo mógł oszukiwać najbliższych, ale na dłuższą metę to w rzeczywistości byłoby niewykonalne. Te jego urojenia, kłamstwa, nerwowość, agresja.
Wszystko to wygląda ciekawie i emocjonująco, jednak autorka zbyt mocno skupiła się na postaci Mike'a, jego wewnętrznych przemyśleń, codzienności, a niewiele miejsca poświęciła Verity. A mam wrażenie, że to ona tutaj stanowi punkt zapalny całej historii, że to od niej się zaczęło i ona tym kieruje. Szkoda.
Czytając tę powieść, nie czułam jakieś ekscytacji, adrenaliny, czasami wręcz mnie nużyła. Jednak chęć poznania prawdy, co jest urojeniem, a co rzeczywistością, była silniejsza. Zabrakło mi tylko dokładnego spojrzenia na tę sprawę z punktu widzenia Verity, a tu mogłoby być na prawdę interesująco. Niestety, czytelnik nie zawsze dostaje to, co chce.

"Okrutne pragnienie" Araminty Hall, to kolejna książka, zakupiona przeze mnie pod wpływem impulsu, która trochę przeleżała na półce. Kusił mnie jej opis na tylnej okładce, ale przez kilka razy odkładałam ją ponownie na regał. Aż do teraz.

Będąc świeżo po lekturze, nie żałuję, że tyle zwlekałam, bo nie czuję się nią zachwycona. Fabuła zapowiadała się na prawdę intrygująco...

Narodziny nowej mistrzyni suspensu...

Narodziny nowej mistrzyni suspensu...

Powieść o świetnej konstrukcji; niesamowicie trzyma w napięciu za sprawą opisu obsesji, która jest motywem przewodnim historii.

Powieść o świetnej konstrukcji; niesamowicie trzyma w napięciu za sprawą opisu obsesji, która jest motywem przewodnim historii.

Wciągająca historia, niesprawiedliwe zakończenie, czyta się bardzo dobrze, aż do ostatniej strony ❤️ jedyne co to czuję niedosyt, co dalej się stało z bohaterami ☺️
Polecam wszystkim, którzy lubią thriller psychologiczny i romans w jednym.

Wciągająca historia, niesprawiedliwe zakończenie, czyta się bardzo dobrze, aż do ostatniej strony ❤️ jedyne co to czuję niedosyt, co dalej się stało z bohaterami ☺️
Polecam wszystkim, którzy lubią thriller psychologiczny i romans w jednym.

Ciężko mi się czytało tą książkę. Jak dla mnie mało dialogów a strasznie dużo przemyśleń głównego bohatera, ale taki chyba był zamysł autorki żeby wniknąć głębiej w umysł post. W sumie to przeczytałam książkę do końca, bo byłam ciekawa czy wydarzenia były rzeczywiste i zaplanowane czy może jednak wszytsko działo się w chorej wyobraźni bohatera.

Ciężko mi się czytało tą książkę. Jak dla mnie mało dialogów a strasznie dużo przemyśleń głównego bohatera, ale taki chyba był zamysł autorki żeby wniknąć głębiej w umysł post. W sumie to przeczytałam książkę do końca, bo byłam ciekawa czy wydarzenia były rzeczywiste i zaplanowane czy może jednak wszytsko działo się w chorej wyobraźni bohatera.

Ciekawy zamysł na fabułę, ale niektóre emocje były bardzo spłaszczone, wręcz schematyczne. Klimat obsesji gdzieś tam nawet się dobrze z początku zapowiadał, ale przez całą książkę jest on poprowadzony jednym wątkiem, więc mocno przewidywalne jest dalsze zachowanie bohaterów. Bohaterowie też nie są jakoś specjalnie angażujący, a czasem brakuje odbicia mimo wszystko jeżeli chodzi o odczucia bohaterki, która była obiektem obsesji. Parę wątków było mocno nie wykorzystanych. Nie wciągnęła, czegoś zabrakło.

Ciekawy zamysł na fabułę, ale niektóre emocje były bardzo spłaszczone, wręcz schematyczne. Klimat obsesji gdzieś tam nawet się dobrze z początku zapowiadał, ale przez całą książkę jest on poprowadzony jednym wątkiem, więc mocno przewidywalne jest dalsze zachowanie bohaterów. Bohaterowie też nie są jakoś specjalnie angażujący, a czasem brakuje odbicia mimo wszystko jeżeli...

Książka do połowy tak się dłużyła że odłożyłam ja na bardzo długi czas i sięgnęłam jednego wieczoru i już następna część pochlonelam_ moim zdaniem za dużo przemyśleń chorego człowieka za mało akcji i wyjaśnień trochę niedopracowana akcja. Za mało poświęconej uwagi V. A miała potencjał

Książka do połowy tak się dłużyła że odłożyłam ja na bardzo długi czas i sięgnęłam jednego wieczoru i już następna część pochlonelam_ moim zdaniem za dużo przemyśleń chorego człowieka za mało akcji i wyjaśnień trochę niedopracowana akcja. Za mało poświęconej uwagi V. A miała potencjał