Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ostatni raz książka, która wywołała takie emocje jak tutaj były to “Jaskółki z Czarnobyla” oraz “Pakt”. Do listy książek, którym mogę dać z czystym sumieniem pełną oceną dodaje tę oto książkę “Nie jestem potworem”. Cóż to była za dobra książka, gdzie ostatnie strony czytałam z szeroko otwartymi oczami i ustami, a po przeczytaniu opadając na fotel chyba z dobre pół godziny wgapiam się w ścianę z wrażenia jakie wywarła na mnie ta książka. Chciałabym Wam o niej wiele powiedzieć, ale nie mogę dopóki sami nie przeczytacie, aby nie spoilerować. Jedyne co mogę zaznaczyć, że od samego początku wciąga historia. Świetnie przedstawione zaginięcia dzieci i przeprowadzone śledztwo jak i co się dzieje wokół tego wszystkiego. Bohaterowie bardzo dobrze przedstawieni, a policjantka i dziennikarka idealnie pokazane. Dziwią mnie niskie oceny tej książki, bo może i owszem pewne rzeczy na początku są niepotrzebne i poruszane bez sensu co rozwleka pewne sytuacje, ale potem wszystko bezlitośnie wciąga Cię w wir emocji. Od pewnego momentu tak jak w Jaskółkach akcja się tak rozkręca, tak wciąga, że nie da się oderwać od dalszych stron dopóki nie przeczyta się wszystkiego. A koniec… A koniec zmiótł mnie z powierzchni ziemi. I dokładnie ostatnie zdanie jakie jest w opisie książki jest trafione w punkt. Po przeczytaniu nie wyjdziesz z tego cało. Dosłownie i w przenośni. Moja ocena 10/10 - trzecia książką w tym roku, która ma pełną ocenę ode mnie i z czystym sumieniem każdemu kto uwielbia kryminały i nie tylko polecam tą pozycję. A słowa od wydawcy na koniec to taki cios kolejny, który paraliżuje po przeczytaniu tej oto historii.