"Are we shards of the same soul, responsible for each other's sins, or entirely different people, pale copies of some long forgotten original?"

Debiut Stuarta Turtona okazał się dość sporym, bo ponad 500-stronicowym tomem, który odebrał mi kilka dni z życia. O ile zapowiedź książki była bardzo intrygująca to już sama powieść była na samym początku bardzo nużąca i mało klarowna. Czytając ją bez wcześniejszego przygotowania z pewnością nie brnęłabym w nią dalej tylko walnęła w kąt. Problemem dla mnie była duża ilość postaci, co nie jest u mnie niespotykane, bo ten sam problem miałam z "Grą o tron" i o ile na samym początku mamy listę osób obecnych na przyjęciu w domu Hardcastle'ów, to co jakiś czas wracanie to niej by skojarzyć kto jest kto było conajmniej denerwujące. Pod koniec jeszcze w miarę pamiętałam kto był kim, ale wiele osób również pozapominałam a to mocno odbiło się na odbiorze. Może gdyby autor obdarzył bohaterów jakimiś wymyślnymi imionami, to bym nie miała na co narzekać, a tak co chwile gdzieś jakaś postać uciekała mi z pamięci. Przez dość spory czas czytelnik jest tak jak głowny bohater pozostawiony w nieświadomośći i z czasem odkrywa co tak naprawdę się dzieje i o co chodzi w tym wszystkim... co nie było zbyt płynnie rozpisane, lecz raczej wyrywkowo, przez co pytania w głowie się mnożyły z każdym rozdziałem, a do tego trzeba było przecież śledzić historię i samemu spróbować rozwiązać zagadkę. Przyznam szczerze, że przez pierwszą połowę byłam lekko rozczarowana i już chciałam jak najszybciej skończyć tę cegłę i przeczytać coś lżejszego, ale potem jakby wszystko obróciło się na korzyść książki i już nie mogłam jej odłożyć. Nagle historia nabrała wyraźniejszego zarysu, a realia w jakich znalazł się Aiden były coraz bardziej intrygujące. Pan Turton napisał bardzo kompleksową, złożoną książkę, która zawiera w sobie trochę thrillera, kryminału, fantasy, dużo obyczajówki, ale także zagłębia się w elementy psychologiczne ludzkiej natury. Razem z zakończeniem, choć mocno przemęczyłam się z nią na początku, trudno było nie docenić pracy jak włożył w tą powieść. Ta historia zdecydowanie wybija się przed szereg spośród wielu komercyjnych czytadełek i moim zdaniem warto ją przeczytać dla samego poznania świata jaki wykreował autor. Nie do końca jest to mój gust, ale i tak cieszę się, że ją przeczytałam i innych również zachęcam, choć ostrzegam, że może nie być łatwo.

"Are we shards of the same soul, responsible for each other's sins, or entirely different people, pale copies of some long forgotten original?"

Debiut Stuarta Turtona okazał się dość sporym, bo ponad 500-stronicowym tomem, który odebrał mi kilka dni z życia. O ile zapowiedź książki była bardzo intrygująca to już sama powieść była na samym początku bardzo nużąca i mało...