Udana, niezobowiązująca lektura z dreszczykiem

Mówi się, że w zależności od tego, jakiego lekarza wybierzesz, taką dostaniesz diagnozę, bo będzie interpretował twoje objawy przez pryzmat swojej specjalizacji. Podobnie rzecz ma się z literaturą: wybór autora, niezależnie od tematyki, prowadzi nas prawie zawsze do konkretnej szufladki. I to sprawdza się również w przypadku tomu opowiadań „W świetle i w mroku”. Choć zbiór ten został zainspirowany malarstwem Edwarda Hoppera, co sugerowałoby dzieło stricte artystyczne, a poszczególne opowiadania napisali autorzy poruszający się w różnej tematyce i stylistyce, całość przedstawia bogate odcienie literatury z gatunku kryminału i thrillera. Każdy miłośnik opowieści z dreszczykiem znajdzie więc tu coś dla siebie. Ale nie tylko na nich czeka tu dobra rozrywka.

Zapytałbym was, co łączy mima, komunistycznego żołnierza, zmarłą kobietę, męża artystę, parę z czasów wielkiego kryzysu i współczesną kobietę szukającą matki, ale przecież nie miałoby to większego sensu. Bo skoro wspominam o tych tematach w kontekście konkretnego dzieła, to właśnie ono jest odpowiedzią. W tym wypadku warto byłoby dodać także jeszcze jeden wspólny mianownik: obrazy Edwarda Hoppera, które stały się inspiracją dla poszczególnych opowiadań stworzonych przez siedemnastu znakomitych pisarzy. Niektórych z nich trudno nazwać wybitnymi, inni są legendami w swoim gatunku, jeszcze inni to prawdziwi mistrzowie pióra, których ceni się nawet wówczas, jeśli nie przepada się za daną szufladką literacką. Każdy z autorów przygotował jeden tekst, w którym nie brak tajemnic, niezwykłości, mroku, lecz także światła, choćby takiego czającego się na końcu tunelu, w towarzystwie dźwięków, które aż za bardzo kojarzą się z pędzącym pociągiem.

Całość mojej recenzji na Portalu Kryminalnym: http://portalkryminalny.pl/aktualnosci/recenzje/w-swietle-i-w-mroku-opowiadania-inspirowane-malarstwem-edwarda-hoppera

Udana, niezobowiązująca lektura z dreszczykiem

Mówi się, że w zależności od tego, jakiego lekarza wybierzesz, taką dostaniesz diagnozę, bo będzie interpretował twoje objawy przez pryzmat swojej specjalizacji. Podobnie rzecz ma się z literaturą: wybór autora, niezależnie od tematyki, prowadzi nas prawie zawsze do konkretnej szufladki. I to sprawdza się również w przypadku...