Były fragmenty bardzo ciekawe były też kartki, które przerzucałam z niecierpliwością.
Ogólnie oceniam książkę jako ciekawą.

Były fragmenty bardzo ciekawe były też kartki, które przerzucałam z niecierpliwością.
Ogólnie oceniam książkę jako ciekawą.

Polecam, jeżeli chcesz zgłębić temat traum dziedziczonych pokoleniowo

Polecam, jeżeli chcesz zgłębić temat traum dziedziczonych pokoleniowo

Porzuciłam czytanie w momencie, kiedy autor powołał się na Biblię jako potwierdzenie swojej tezy.

Porzuciłam czytanie w momencie, kiedy autor powołał się na Biblię jako potwierdzenie swojej tezy.

Dnf. Dziedziczone traumy opisywane w paru zdaniach jakoś tak za płytko. Może jeszcze wrócę do tej pozycji na razie odkładam na bok

Dnf. Dziedziczone traumy opisywane w paru zdaniach jakoś tak za płytko. Może jeszcze wrócę do tej pozycji na razie odkładam na bok

Trochę mnie rozczarowała. Początek interesujący bo autor przytacza naukowe dowody na dziedziczenie traum. Nie przekonała mnie cześć poradnikowa.

Trochę mnie rozczarowała. Początek interesujący bo autor przytacza naukowe dowody na dziedziczenie traum. Nie przekonała mnie cześć poradnikowa.

Sięgnąłem po książkę, bo chciałem poznać przykłady traumy dziedziczonej, o której słyszałem i wiem że istnieje.

Przykłady podany w książce są w mojej opinii nie przekonywujące.

Przeciętna.

Sięgnąłem po książkę, bo chciałem poznać przykłady traumy dziedziczonej, o której słyszałem i wiem że istnieje.

Przykłady podany w książce są w mojej opinii nie przekonywujące.

Przeciętna.

Ta książka zawiera w sumie dość obcy mi koncept dziedziczenia traumy. Nie powiem, temat jest fascynujący, chociaż nie weryfikowałam źródeł. Bardzo skupiamy się na analizie relacji z rodzicami, która ma być przyczyną schematów zachowań - akurat w to głęboko wierzę. Ćwiczenia były mi zupełnie zbędne, uważam też że książka trochę "kręci się w kółko" i może jest przegadana, ale i tak była warta przeczytania.

Ta książka zawiera w sumie dość obcy mi koncept dziedziczenia traumy. Nie powiem, temat jest fascynujący, chociaż nie weryfikowałam źródeł. Bardzo skupiamy się na analizie relacji z rodzicami, która ma być przyczyną schematów zachowań - akurat w to głęboko wierzę. Ćwiczenia były mi zupełnie zbędne, uważam też że książka trochę "kręci się w kółko" i może jest...

Książka pokazuje, jak historia rodzinna i zapomniane wydarzenia z przeszłości mogą kształtować nasze dzisiejsze decyzje, wybory, związki. Nawet jeśli ktoś nie mierzy się z dużymi problemami egzystencjalnymi i traumą, lektura może pomóc zrozumieć pewne sprawy i zobaczyć to, czym się podświadomie kierujemy w życiu.

Książka pokazuje, jak historia rodzinna i zapomniane wydarzenia z przeszłości mogą kształtować nasze dzisiejsze decyzje, wybory, związki. Nawet jeśli ktoś nie mierzy się z dużymi problemami egzystencjalnymi i traumą, lektura może pomóc zrozumieć pewne sprawy i zobaczyć to, czym się podświadomie kierujemy w życiu.

Dużo można wynieść z tej książki, oraz sie nauczyć, odkryć.

Dużo można wynieść z tej książki, oraz sie nauczyć, odkryć.

Po tę książkę sięgnęłam z polecenia kilku osób, które wyrażały się o niej entuzjastycznie, jako o swoistym poradniku jak poradzić sobie ze stanami depresyjnymi, napadami lękowymi, czy nieustannie powracającącymi chorobami, niepozwalającymi spokojnie żyć, których przyczyn nie potrafił rozpoznać żaden lekarz, a które - jak się okazuje - mogą mieć źródło w rodzinnej, wielopokoleniowej traumie, która nigdy nie została przepracowana, a ból z nią związany nie znalazł nigdy swojego ujścia.

Autor na podstawie doświadczeń swoich i innych pisze o tym, że naukowcy dowiedli, że milczenie na temat traumatycznych zdarzeń wcale nie oznacza, że nie przekazujemy mechanizmów swojej traumy dalej. Każdemu zdarzeniu towarzyszą emocje na tyle silne, iż przekazujemy je w genach – nawet do trzeciego pokolenia. W ten sposób nawet współcześnie żyjąca osoba, która nigdy nie doznała traumatycznego doświadczenia, może zmagać się z objawami zespołu stresu pourazowego przekazanymi przez swoich przodków. Nie jestem przekonana, czy tak jest, być może, ale autorowi nie do końca udało się mnie przekonać, a historie opisane w książce wydają mi się zjawiskami wręcz magicznymi.

Książka Marka Wolynna może być dobrym materiałem dla specjalisty prowadzącego badania nad traumą lub pracującego na co dzień z pacjentami lub dla osób usilnie poszukujących odpowiedzi na pytania „Dlaczego ja?”, „Co jest ze mną nie tak?”, „Jak sobie poradzić z cierpieniem?” oraz „Jak przestać się bać?” Jednak lektura tej książki nie powinna zastępować wizyty u dobrego specjalisty!

Pomimo tych słów zachwytu nad książką stwierdziłam, że nie jest to książka dla mnie. Przeczytałam jej część i zaprzestałam, bo nużyła mnie i irytowała. Może dlatego, że uważam się za osobę silną psychicznie, która nie ufa psychologom i uważa, że potrafi sobie sama poradzić ze swoimi traumami - co jak dotąd się udaje w moim dość długim już życiu.

Po tę książkę sięgnęłam z polecenia kilku osób, które wyrażały się o niej entuzjastycznie, jako o swoistym poradniku jak poradzić sobie ze stanami depresyjnymi, napadami lękowymi, czy nieustannie powracającącymi chorobami, niepozwalającymi spokojnie żyć, których przyczyn nie potrafił rozpoznać żaden lekarz, a które - jak się okazuje - mogą mieć źródło w rodzinnej,...