Legenda himalaizmu, pierwszy zdobywca wszystkich ośmiotysięczników. Wielki wspinacz.

O Messnerze przeczytałam co nieco w wielu książkach o alpinizmie i nigdy nie wzbudził we mnie sympatii. “O życiu” wcale nie zmieniło mojego odczucia wobec tego pana. Wręcz przeciwnie.

Zacznijmy od tego, że ta książka zupełnie różni się od pozostałych pozycji z tej serii. Nie jest to ani biografia ani autobiografia Messnera, a jego osobiste przemyślenia i poglądy.

Mało tu wspomnień z jego wypraw na szczyty a bardzo dużo rozważań. Dywagacje Messnera są mocno filozoficzne, wręcz toporne i ciężkie zarówno w odbiorze jak i w czytaniu.

Mam wrażenie, że autor mentalnie utknął gdzieś pomiędzy surowym dzieciństwem w Tyrolu a wyprawami i doświadczeniami w górach wysokich.

Odrzuca postęp technologiczny, trudno mu zaakceptować rozwój cywilizacji. Jest skrajnym indywidualistą i typem samotnika, który pragnie jak najbliżej obcować z naturą. Na każdy temat ma swoje własne zdanie. I ok, nic w tym złego gdyby z tych filozoficznych wywodów nie wyłaniał się obraz bufona o wielkim ego, przekonanego, że tylko jego racje są słuszne i że jest kimś. W wielokrotnych powtórzeniach Messner utwierdza swój wizerunek człowieka nieomylnego, który nie przyjmuje innych argumentów.

Ciężko było przez to wszystko przebrnąć.

Szkoda, że zamiast ciekawych wspomnień ze zdobywania szczytów i wielkiej historii jaką stworzył, Messner postawił na siebie pokazując nie swój talent, pasję i dokonania a zwykły egocentryzm.

Moim zdaniem ta książka w ogóle nie pasuje do serii o himalaistach i nie rozumiem dlaczego została wydana pod jej szyldem.

Zdecydowanie nie polecam.

Legenda himalaizmu, pierwszy zdobywca wszystkich ośmiotysięczników. Wielki wspinacz.

O Messnerze przeczytałam co nieco w wielu książkach o alpinizmie i nigdy nie wzbudził we mnie sympatii. “O życiu” wcale nie zmieniło mojego odczucia wobec tego pana. Wręcz przeciwnie.

Zacznijmy od tego, że ta książka zupełnie różni się od pozostałych pozycji z tej serii. Nie jest to ani...

Sięgając po tę książkę miałam nadzieję na poznanie Reinholda Messnera i jego historii wspinania. Tak przyznaję trochę poznajemy tego alpinistę i himalaistę, jego przeżycia we wspinaczce oraz innych aktywnościach, ale głównie możemy o jego filozofii życia i podejścia do wielu spraw.
Przyzwyczaiłam się, że książki z tej serii niezmiennie przybliżają nam sylwetki kolejnych alpinistów, himalaistów, wspinaczy oraz ich dokonania. Niestety ta pozycja nie znalazła u mnie uznania. Przede wszystkim, czuję jakbym w ogóle nie poznała głównego bohatera. Ponadto, za dużo tu rozważań filozoficznych i przemyśleń ogólnych, a zbyt mało tych dotyczących samego wspinania. Jest to z pewnością pozycja, która się wyróżnia z pośród innych tego rodzaju, ale w sposób, który zaskoczył mnie niekoniecznie pozytywnie. Teraz pozostaje mi tylko zweryfikować czy inne jego książki są w podobnym stylu, czy jednak dowiem się czegoś więcej.

Sięgając po tę książkę miałam nadzieję na poznanie Reinholda Messnera i jego historii wspinania. Tak przyznaję trochę poznajemy tego alpinistę i himalaistę, jego przeżycia we wspinaczce oraz innych aktywnościach, ale głównie możemy o jego filozofii życia i podejścia do wielu spraw.
Przyzwyczaiłam się, że książki z tej serii niezmiennie przybliżają nam sylwetki kolejnych...

Grafomański styl opowieści człowieka, który na każdej stronie podkreśla swoją zajebistość. Ciężko przebrnąć do końca, mało tu wieści z gór, nieco więcej, ale również mało o samym jego życiu, ale za to olbrzymie dawki filozofii i przemyśleń Reinholda. Wyłania mi się obraz starego, zgorzkniałego człowieka, który (według tego co w książce) w życiu z większością ludzi miał pod górkę, ale teraz już się nie tłumaczy i nie przejmuje, tylko od początku do końca co chwilę o tym wspomina. Chciałem coś więcej się dowiedzieć o tym, jakby nie patrząc wybitnym himalaiście, dowiedziałem się, że tylko jego poglądy są słuszne, całe życie nikt go nie rozumiał i wszystkich miał przeciwko sobie, a świat nie jest już taki sam jak był w latach 50 i 60.

Grafomański styl opowieści człowieka, który na każdej stronie podkreśla swoją zajebistość. Ciężko przebrnąć do końca, mało tu wieści z gór, nieco więcej, ale również mało o samym jego życiu, ale za to olbrzymie dawki filozofii i przemyśleń Reinholda. Wyłania mi się obraz starego, zgorzkniałego człowieka, który (według tego co w książce) w życiu z większością ludzi miał pod...

Pozycja wywołała u mnie skrajne emocje - nie jest to typowa książka zachowująca chronologię wydarzeń w życiu autora. Messner skupił się na konkretnych emocjach i zachowaniach, którym poświęcił stosunkowo krótkie rozdziały, nawiązując w każdym z nich przede wszystkim do sytuacji ze swojego górskiego życia. Nie dość, że himalaista nie unika powtórzeń, to pozwala sobie na krytykę wielu aspektów życia "w dolinach" i zdaje się być dość radykalny w swoich poglądach. Jak najbardziej rozumiem jego zamiłowanie do natury i życia u podstaw, ale z niechęcią do technologii oraz rozwoju na poziomie podobnym do Messnera cywilizacja miałaby marne szanse. Uważam, że z takiego podejścia bije też niejako hipokryzja, ponieważ bez współczesnych możliwości Messner nie byłby w stanie wypromować się na tyle, ile mu się to udało.

Pozycja wywołała u mnie skrajne emocje - nie jest to typowa książka zachowująca chronologię wydarzeń w życiu autora. Messner skupił się na konkretnych emocjach i zachowaniach, którym poświęcił stosunkowo krótkie rozdziały, nawiązując w każdym z nich przede wszystkim do sytuacji ze swojego górskiego życia. Nie dość, że himalaista nie unika powtórzeń, to pozwala sobie na...

Partner czy konkurencja? Chyba zle zaczelam, bedac nieobiektywna stane po stronie Kukuczki, ale nie mozna Messnerowi nic ujac jako alpiniscie, himalaiscie. Jako czlowiekowi? Nie mi osadzac. Ale warto przeczytac.

Partner czy konkurencja? Chyba zle zaczelam, bedac nieobiektywna stane po stronie Kukuczki, ale nie mozna Messnerowi nic ujac jako alpiniscie, himalaiscie. Jako czlowiekowi? Nie mi osadzac. Ale warto przeczytac.

Literatura górska jest przedziwna. Zaskakująca i wciągająca.
Tym razem Messner.
I naprawdę o życiu.
Kiedy w Polsce tworzono różne biznesy, by móc chodzić po górach.
On stworzył z tego chodzenia biznes.
Taki Tomek Sawyer.
Bez echa nie pozostają nasze polskie akcenty.
Ale to już w książce.
Polecam.
Choć jak zawsze łatwo nie jest😀

Ja po prostu lubię przestrzeń.


https://www.instagram.com/p/CID2T8ThyDa/?utm_source=ig_web_copy_link

Literatura górska jest przedziwna. Zaskakująca i wciągająca.
Tym razem Messner.
I naprawdę o życiu.
Kiedy w Polsce tworzono różne biznesy, by móc chodzić po górach.
On stworzył z tego chodzenia biznes.
Taki Tomek Sawyer.
Bez echa nie pozostają nasze polskie akcenty.
Ale to już w książce.
Polecam.
Choć jak zawsze łatwo nie jest😀

Ja po prostu lubię...

Autor chciałby pokazać się czytelnikowi od jak najlepszej strony. Zatem nie dziwi, że zna się na wszystkim, na każdy temat ma własne zdanie i to najczęściej takie nieomylne. Nawet jak opisuje sytuacje z własnego życia, to też stara się przedstawić swoją osobę w jak najlepszym świetle. Co w sumie nie dziwi, jeśli autor chce pochwalić. Po kilku, a najdalej kilkunastu rozdziałach staje się to męczące. Im dalej brniemy tym większym bufonem jawi się nam autor. I tym mniejszą chęć na kontynuację lektury ma czytelnik. Zatem przejrzałam większą część, starając się znaleźć wartościowe momenty, lecz głównie natykałam się na kolejne nadęte wykłady o wszystkim. Raczej szkoda czasu. Lektura tylko dla miłośników pana Messnera.

Autor chciałby pokazać się czytelnikowi od jak najlepszej strony. Zatem nie dziwi, że zna się na wszystkim, na każdy temat ma własne zdanie i to najczęściej takie nieomylne. Nawet jak opisuje sytuacje z własnego życia, to też stara się przedstawić swoją osobę w jak najlepszym świetle. Co w sumie nie dziwi, jeśli autor chce pochwalić. Po kilku, a najdalej kilkunastu...

Warto przeczytać+!

Warto przeczytać+!

W mojej opinii bardziej przewodnik po życiu niż biografia. Autor, probuje przekazać wartości jakimi kieruje się w życiu, dzięki którym udało mu się zostać najwybitniejszym himalaistą w historii. Nie jest to ksiazka, ktora urzeka treścią jednak chyba bardziej chodzi tu o przekaz. Kompletnie jednak nie podszedł mi styl pisania autora.

W mojej opinii bardziej przewodnik po życiu niż biografia. Autor, probuje przekazać wartości jakimi kieruje się w życiu, dzięki którym udało mu się zostać najwybitniejszym himalaistą w historii. Nie jest to ksiazka, ktora urzeka treścią jednak chyba bardziej chodzi tu o przekaz. Kompletnie jednak nie podszedł mi styl pisania autora.

Grafomania z nutką megalomanii. Niestety bycie wielkim himalaistą niekoniecznie idzie w parze z byciem wielkim człowiekiem, czy choćby wielkim pisarzem.
Gdyby autor poprzestał na opisywaniu swojej filozofii życiowej, to książka byłaby znośna. Niestety musiał też przy okazji porozliczać się z osobami mu nieprzychylnymi na przestrzeni lat, w sposób niekoniecznie elegancki oceniając ich motywy oraz w sposób negatywny odnieść się do tego we współczesnym świecie czego nie zna, czy nie rozumie. Bardzo czarno-biała wizja świata.

Grafomania z nutką megalomanii. Niestety bycie wielkim himalaistą niekoniecznie idzie w parze z byciem wielkim człowiekiem, czy choćby wielkim pisarzem.
Gdyby autor poprzestał na opisywaniu swojej filozofii życiowej, to książka byłaby znośna. Niestety musiał też przy okazji porozliczać się z osobami mu nieprzychylnymi na przestrzeni lat, w sposób niekoniecznie elegancki...