Dziwne. Do tej pory spotkania z dramatami Masłowskiej w wersji czytanej działały świetnie, a „Między nami dobrze jest” widziałam w TR Warszawa i bawiłam się przednio. Zupełnie nie rozumiem, co się wydarzyło, ale tę sztukę czytało mi się źle. Brakowało jej lekkości, a zwyczajny absurdalny bełkot bohaterów Masłowskiej tym razem jakoś słabo się przetwarzał. Były dobre momenty, finał też ok, ale ogólnie nie siadło. Smuteczek.

W przypadku „Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku” poszło jak zwykle: zachwytom i rechotom nie było końca. Uwielbiam język i trafność spostrzeżeń Doroty, tu nic się nie zmieniło.

„Rumunom” daję 9, a „Między nami...” (w wersji papierowej) 5. Przy okazji przekonałam się, jak można podkręcić wartość tekstu na teatralnej scenie. PS Sztukę Jarzyny możecie obejrzeć na ninateka.pl.

Dziwne. Do tej pory spotkania z dramatami Masłowskiej w wersji czytanej działały świetnie, a „Między nami dobrze jest” widziałam w TR Warszawa i bawiłam się przednio. Zupełnie nie rozumiem, co się wydarzyło, ale tę sztukę czytało mi się źle. Brakowało jej lekkości, a zwyczajny absurdalny bełkot bohaterów Masłowskiej tym razem jakoś słabo się przetwarzał. Były dobre momenty,...

W swoich dramatach: Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku i Między nami dobrze jest autorka po raz kolejny udowadnia, że operowanie słowem nie jest jej obce, a współczesne bolączki to coś, co szczególnie ją interesuje. W pierwszej sztuce, napisanej dla warszawskiego Teatru Rozmaitości, Masłowska mierzy się z problemem nierówności społecznych i implikacji jakie ze sobą niosą. Dwoje tytułowych bohaterów poszukuje transportu i w końcu wsiada do samochodu, jednak kierowca nie jest im przychylny, żeby wyrazić się delikatnie. Na początku zdecydowanie nie czuć większego ciężaru, czytelnik próbuje się połapać kto jest kim w tej sztuce, w jakim celu postacie podróżują, co kryje ich przeszłość. Rozwiązanie zagadki jest zaskakujące i satysfakcjonujące. Fabuła natomiast powoli, z każdą kolejną przewróconą stroną, prowadzi w o wiele mroczniejsze rewiry, a jednocześnie nie popada w przesadny dramatyzm.

Między nami dobrze jest to opowieść o zderzeniu pokoleń. Tym razem po dwóch stronach znajdują się: wspominająca II wojnę światową Babcia i głośno wyrażająca swoje zdanie na każdy temat Mała Metalowa Dziewczynka. W kwestii klimatu: dostaniemy całą masę absurdu i groteski. W przypadku tego dramatu język jest wymagający, Masłowska mocno bawi się słowem. Sama momentami czułam się zagubiona i mam wrażenie, że dopiero obejrzenie tej sztuki na deskach teatru pozwoliłoby na pełne jej doświadczenie.

W swoich dramatach: Dwoje biednych Rumunów mówiących po polsku i Między nami dobrze jest autorka po raz kolejny udowadnia, że operowanie słowem nie jest jej obce, a współczesne bolączki to coś, co szczególnie ją interesuje. W pierwszej sztuce, napisanej dla warszawskiego Teatru Rozmaitości, Masłowska mierzy się z problemem nierówności społecznych i implikacji jakie ze sobą...

śmiechawa

śmiechawa

Rumuni byli wyśmienici, pod koniec płakałem trochę ze śmiechu, trochę ze smutku.
Między nami dobrze jest już mniej. Zarówno wideo jak i ksiązka. Jak na razie najsłabsza pozycja M.

Rumuni byli wyśmienici, pod koniec płakałem trochę ze śmiechu, trochę ze smutku.
Między nami dobrze jest już mniej. Zarówno wideo jak i ksiązka. Jak na razie najsłabsza pozycja M.

Świetna. Oba dramaty dobre. Bardzo aktualne w przekazie.

Świetna. Oba dramaty dobre. Bardzo aktualne w przekazie.

Dawno czytałem. Oglądałem też inscenizacje teatralne, a radiowa adaptacja "Rumunów" z Dominiką Kluźniak i Maciejem Stuhrem to prawdziwy brylant w tej kategorii. Mimo upływu czasu wciąż pamiętam całe frazy, a na rożne sprawy patrzę przez pryzmat języka autorki i interpretację aktorów. To pocieszające, że gdzieś w naszym smutnym kraju mieszka sobie pewna Dorota i od czasu do czasu coś nam chce o nas powiedzieć.

Dawno czytałem. Oglądałem też inscenizacje teatralne, a radiowa adaptacja "Rumunów" z Dominiką Kluźniak i Maciejem Stuhrem to prawdziwy brylant w tej kategorii. Mimo upływu czasu wciąż pamiętam całe frazy, a na rożne sprawy patrzę przez pryzmat języka autorki i interpretację aktorów. To pocieszające, że gdzieś w naszym smutnym kraju mieszka sobie pewna Dorota i od czasu do...

Absurdalność polskiej rzeczywistości da się opisać wspinając się w absurdzie jeszcze wyżej. W odróżnieniu od żenujących polskich kabaretów, autorce udało się to w bardzo dobrym stylu, w którym trzeba włączyć też myślenie. Kto uważa, że oba dramaty to bełkot, ten kompletnie nie rozumie formy i przekazu pisarki. Niebanalne, pomysłowe, często zaskakujące, ostateczne do bólu prawdziwe. I smutne. Masłowska w wysokiej formie.

Absurdalność polskiej rzeczywistości da się opisać wspinając się w absurdzie jeszcze wyżej. W odróżnieniu od żenujących polskich kabaretów, autorce udało się to w bardzo dobrym stylu, w którym trzeba włączyć też myślenie. Kto uważa, że oba dramaty to bełkot, ten kompletnie nie rozumie formy i przekazu pisarki. Niebanalne, pomysłowe, często zaskakujące, ostateczne do bólu...

Można nie przepadać za stylem Masłowskiej, nie da się jednak odmówić jej umiejętności operowania słowem. Oba dramaty są genialnie rozpisane i choć sama fabuła, np. „Między nami dobrze jest” może nie przekonywać, to dla samego języka, dla samych gier słownych i metajęzykowych odniesień warto spróbować.

Można nie przepadać za stylem Masłowskiej, nie da się jednak odmówić jej umiejętności operowania słowem. Oba dramaty są genialnie rozpisane i choć sama fabuła, np. „Między nami dobrze jest” może nie przekonywać, to dla samego języka, dla samych gier słownych i metajęzykowych odniesień warto spróbować.

Język Masłowskiej to dobro narodowe samo w sobie. Jednak w przypadku obu tekstów ich wartość odkrywczo - poznawcza jest, do pewnego stopnia, wątpliwa. Warto się zapoznać z wizją Polski a,b,c,d,e,f,g...

Język Masłowskiej to dobro narodowe samo w sobie. Jednak w przypadku obu tekstów ich wartość odkrywczo - poznawcza jest, do pewnego stopnia, wątpliwa. Warto się zapoznać z wizją Polski a,b,c,d,e,f,g...

osobno czy razem, oba świetne. Jeśli ciut za wysoka ocena, to zadatek na przyszłość, bo ja wierzę, że Masłowska daleko /wysoko/ zajdzie

osobno czy razem, oba świetne. Jeśli ciut za wysoka ocena, to zadatek na przyszłość, bo ja wierzę, że Masłowska daleko /wysoko/ zajdzie