Dobre zestawienie tekstów.

Dobre zestawienie tekstów.

Przeczytałam 4 felietony, przy 5 zrezygnowałam, nie byłam w stanie przebrnąć przez kolejne strony książki. Bardzo ciężko się ją czyta, miałam wrażenie, że autorka stara się w zdaniach upchnąć jak najwięcej słów, żeby brzmiały mądrzej.

Przeczytałam 4 felietony, przy 5 zrezygnowałam, nie byłam w stanie przebrnąć przez kolejne strony książki. Bardzo ciężko się ją czyta, miałam wrażenie, że autorka stara się w zdaniach upchnąć jak najwięcej słów, żeby brzmiały mądrzej.

Felietony dla Tygodnika Powszechnego zebrane w formie książki, pisane w czasie pandemii i wojny na Ukrainie, więc niewesoły nastrój. Warszawie nie uda się skryć bólu i niewygody istnienia; brzydkie miasto widziane oczyma Masłowskiej ożywa- zgiełk śmieciarki zakłóci sen, odedrze z resztek wizji pod powiekami, wylewający tłum z tramwajów uniknie kontaktu wzrokowego, spieszy do swoich spraw, budynki przytłoczą swoim ogromem. Wystarczy pokluczyć, pogubić się w ulicach stolicy, porozmawiać z obcym, by znaleźć nic – ten poszukiwany brak rezultatu i wniosków. Niby gapi się na mieszkańców, obserwuje przebudowę, słyszy hałas, ale wniosków nie wysnuwa. Autorka ma Warszawę w sobie, a "pisanie pozwala kontemplować złożoność, ogrom i swoją wobec niego bezradność". Mimo deklarowanych słów nie ma tu bezradności. To taka miłość przez negację. Spostrzeżenia celne, błyskotliwe, uważne, niezwykle wrażliwe, z poszanowaniem każdego istnienia i zachwytem dla dostrzeżonego obiektu.

Felietony dla Tygodnika Powszechnego zebrane w formie książki, pisane w czasie pandemii i wojny na Ukrainie, więc niewesoły nastrój. Warszawie nie uda się skryć bólu i niewygody istnienia; brzydkie miasto widziane oczyma Masłowskiej ożywa- zgiełk śmieciarki zakłóci sen, odedrze z resztek wizji pod powiekami, wylewający tłum z tramwajów uniknie kontaktu wzrokowego, spieszy...

Zbiór tekstów z Tygodnika Powszechnego. Jak na zbiór przystało, nierówne treści ale ogólnie czyta się dobrze, ciekawe spostrzeżenia i oczywiście wspaniała akrobatyka językowa. Polecam

Zbiór tekstów z Tygodnika Powszechnego. Jak na zbiór przystało, nierówne treści ale ogólnie czyta się dobrze, ciekawe spostrzeżenia i oczywiście wspaniała akrobatyka językowa. Polecam

Dorzucam niestety tylko 3 punkciki do rankingu. Oczekiwania miałem ogromne, zapisałem się w kolejce w bibliotece. Po pierwszych 4 rozdziałach tak mnie zmuliło, że musiałem porzucić lekturę. Mocno filozoficzna, aż do przesady. Nuuudna zarazem. Strata czasu..

Dorzucam niestety tylko 3 punkciki do rankingu. Oczekiwania miałem ogromne, zapisałem się w kolejce w bibliotece. Po pierwszych 4 rozdziałach tak mnie zmuliło, że musiałem porzucić lekturę. Mocno filozoficzna, aż do przesady. Nuuudna zarazem. Strata czasu..

Warszawskie mikroopowieści i felietony żulopodobne.

Warszawskie mikroopowieści i felietony żulopodobne.

Długo nie czytało mi się tak ciężko książki. Przemyślenia autorki może i celne, ale tak skomplikowane, że można się zgubić w gąszczu myśli.

Długo nie czytało mi się tak ciężko książki. Przemyślenia autorki może i celne, ale tak skomplikowane, że można się zgubić w gąszczu myśli.

Autorka opisuje Warszawę tak, jak mogłaby opisać większość polskich miast. Zdecydowanie nie mamy tak samo, co mnie ogromnie zawiodło. Jest kilka wybitnych felietonów, ale niestety większość jest słaba, nacechowana ogromną nijakością i bardzo luźnym nawiązywaniem do głównego tematu. Absolutny zawód.

Autorka opisuje Warszawę tak, jak mogłaby opisać większość polskich miast. Zdecydowanie nie mamy tak samo, co mnie ogromnie zawiodło. Jest kilka wybitnych felietonów, ale niestety większość jest słaba, nacechowana ogromną nijakością i bardzo luźnym nawiązywaniem do głównego tematu. Absolutny zawód.

Ten zbiór felietonów cechuje język wyrafinowany do tego stopnia, że Warszawa autorki przypomina wręcz apokaliptyczny, nieznany ląd.
To, że były drukowane w 'Tygodniku Powszechnym' ! uznałam przed lekturą za gwarancję jakości. Jednak...
Dorota Masłowska to pisarka wyborna, tytuł książki rewelacyjny, zawartość nudna i pełna zamętu.
To nie ksiązka o stolicy, ale mozliwe, że o samej autorce.

Ten zbiór felietonów cechuje język wyrafinowany do tego stopnia, że Warszawa autorki przypomina wręcz apokaliptyczny, nieznany ląd.
To, że były drukowane w 'Tygodniku Powszechnym' ! uznałam przed lekturą za gwarancję jakości. Jednak...
Dorota Masłowska to pisarka wyborna, tytuł książki rewelacyjny, zawartość nudna i pełna zamętu.
To nie ksiązka o stolicy, ale mozliwe, że o...

Są miejsca świetne, ale za dużo zapełniaczy.

Są miejsca świetne, ale za dużo zapełniaczy.