Laura wydaje się mieć wszystko. Piękny dom w dobrej dzielnicy Londynu, syna lekarza na stażu, z którego jest niezwykle dumna, ekscytującą pracę jako telewizyjna producentka. Jedynie jej małżeństwo pozostawia coś do życzenia. Laura i jej mąż oddalili się od siebie wiele lat wcześniej, każde wiedzie własne życie, z pozoru tylko trwając formalnie jako rodzina. Daniel, ich syn, jest oczkiem w głowie matki. Bliska więź, jaka ich łączy, momentami wydaje się aż toksycznie duszna, graniczy z zaborczością, z daleko posuniętą nadopiekuńczością Laury wobec syna.

Cherry z pozoru nie ma nic. Ani pochodzenia, ani wykształcenia, pieniędzy, rodziny, która byłaby dla niej wsparciem. Ma tylko matkę, której się wstydzi i pracę w agencji nieruchomości, którą zdobyła jedynie dzięki przebiegłości. Daniel to jej przepustka do świata bogatych i uprzywilejowanych. To bilet do lepszego życia, na które w swoim mniemaniu zasługuje bardziej niż większość rozpieszczonych i głupiutkich panienek z dobrego domu.

Decyzja Daniela o wyprowadzce z domu rodziców jest trudna do przełknięcia dla jego matki. Jakby znów traciła dziecko, tak jak wiele lat wcześniej straciła maleńką córeczkę Rose. Kiedy dodatkowo zbiega się ona w czasie z jego nowym związkiem, jest to podwójnie trudne dla matki, która obiecała sobie przed laty chronić syna za wszelką cenę. Wydaje się, że nowa dziewczyna Daniela nie będzie miała z matką chłopaka łatwego życia. Jednak Cherry ma swój własny plan. Plan w którym matka przyszłego męża nie może być przeszkodą. Obie panie początkowo starają się zaprzyjaźnić, ale tylko pozornie. Faktycznie szybko wstępują na wojenną ścieżkę, walcząc w napiętej atmosferze o przewagę w życiu Daniela.

Wszystko przerywa nieszczęśliwy wypadek i kłamstwo bardziej nierzeczywiste niż sama prawda. Przerywa a może zaczyna? Od tej pory ciosy w wojnie matki i dziewczyny padają w zupełnie niespodziewanych momentach i w sposób, który wydaje się graniczyć z obłędem. Kto wygra tę pełną nerwów i strachu kampanię? Zaborcza matka czy uparcie dążąca do awansu społecznego dziewczyna?

Debiutancka powieść Michelle Frances dotyka bardzo delikatnego problemu relacji kobiet walczących o uwagę jednego mężczyzny. Syna i chłopaka. W dodatku egzemplarza niemal idealnego, dobrodusznego, wręcz ślepego na złe intencje innych. Dwie niezwykle skomplikowane postacie, kobiety o silnych charakterach to zdecydowanie plus tej historii. Gorzej z napięciem. Pomimo wartkiej akcji i znakomitych opisów Londynu i Lazurowego Wybrzeża, gdzie toczy się akcja, lektura pozostawia u nas pewien niedosyt. Ostateczne acz nieuniknione starcie Laury i Cherry wynagradza co prawda nieco brak wstrząsających zwrotów akcji, jednak apetyt miłośnika thrillerów może nie zostać zaspokojony do końca. Za to z pewnością zostanie zaspokojony apetyt miłośników skomplikowanych relacji międzyludzkich i wszystkich, którzy lubią lekką i przyjemną lekturę obyczajową do poduszki.

Ta powieść mnie nie zawiodła, rozbudziła apetyt na kolejną historię pióra Michelle Frances. Z pewnością po nią sięgnę, aby przekonać się jak rozwija się jej warsztat, jednak w stronę thrillerów czy raczej opowieści obyczajowych. Autorka przejawia bowiem widoczne zdolności w obu tych kierunkach, „Ta dziewczyna" jest tego najlepszym dowodem.

Joanna Jurzyk