Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Akcja książki rozgrywa się jednocześnie w dwóch liniach czasowych. Każda z nich skrywa swoje tajemnice. Z jednej strony mamy Nicolette - zamożną kobietę, żyjąca w pięknym i dużym domu, wraz ze swoim mężem, z którym związana jest już od 10 lat. W pewnym momencie zaczyna podejrzewać go jednak o zdradę. Nicolette nie może mieć dzieci, dlatego uważa że jej mąż postanowił odnaleźć szczęście u boku innej kobiety, która spełni jego marzenia o posiadaniu potomstwa. Historia opowiadana jest też z perspektywy Wren - dziewczyny, mieszkającej w chacie po środku lasu, wraz z matką i dwiema siostrami. Gdy młodsza siostra zaczyna chorować, matka postanawia udać się z nią do miasta po pomoc. Mimo zapewnień o szybkim powrocie, w domu nie zjawiają się jednak już nigdy. Od tej pory Wren i Sage muszą radzić sobie same. Żyją skromnie, próbując przetrwać każdy kolejny dzień. Ale w ich domu niespodziewanie zjawia się nieznajomy mężczyzna. Jest to dla nich bardzo traumatyczny moment, ponieważ nigdy nie miały styczności z żadnym człowiekiem spoza ich rodziny. Gdy siostry postanawiają uciec, przypadkiem trafiają właśnie do domu Nicolette i jej męża. Jednak te dwie historie łączy coś jeszcze... Książkę czytało mi się rewelacyjnie. Pochłonęła mnie kompletnie. Sporo tutaj wątków, dużo się dzieje. I to mogłaby być naprawdę wyśmienita historia, gdyby nie jej zakończenie... Naiwne, nieprawdopodobne i mam wrażenie, że wymyślone kompletnie na siłę. Autorka miała tutaj tyle możliwości, aby zakończyć tę opowieść fajerwerkami. A wybrała chyba najgłupszy możliwy finał. Kwestia starej chaty po środku lasu, na którą nikt nie natknął się przez kilkadziesiąt lat i o której istnieniu nikt nie wiedział, podczas gdy w mieście regularnie porywane są dzieci, też jest moim zdaniem mocno naciągany. Szkoda, bo książka miała naprawdę spory potencjał.