Dla mnie to taka dziwna książka, nieco poplątana, z dużą ilością postaci, których losy splatają się, jak pajęczyna wokół jednej postaci - osoby Franciszka, który tworzy własny tajemniczy świat, trudny do przeniknięcia i zrozumienia. Jego kontakty z sąsiadami, o różnym nastawieniu do życia i statusie społecznym, są raczej dziwne, sporadyczne, ale stopniowo, jak z rozsypanych okruszków albo puzzli, powstaje obraz minionego życia Franciszka, a przy okazji poznajemy historie i losy jego sąsiadów.

I kiedy wydaje się, że już zaczyna się klarować jakaś całość, jakiś obraz, że wszystko za chwilę się uładzi i ukierunkuje, autor w drugiej części powieści wprowadza jeszcze więcej zawiłości, co w efekcie powoduje, że zaczyna ona po prostu przytłaczać. A wystarczyłoby przedstawić drugą połowę historii prosto i bez zbędnych udziwnień. I choć pierwszą część książki czytałam z dość sporym zainteresowaniem, o tyle druga ewidentnie mnie rozczarowała, przygniotła. Nie wiem co autor zamierzał osiągnąć taką konstrukcją i formą, ale coś ewidentnie w niej nie zagrało.

Dla mnie to taka dziwna książka, nieco poplątana, z dużą ilością postaci, których losy splatają się, jak pajęczyna wokół jednej postaci - osoby Franciszka, który tworzy własny tajemniczy świat, trudny do przeniknięcia i zrozumienia. Jego kontakty z sąsiadami, o różnym nastawieniu do życia i statusie społecznym, są raczej dziwne, sporadyczne, ale stopniowo, jak z rozsypanych...

Książka typowa/nietypowa (?) Historia na modłę telenoweli/oryginalna (?) Tak naprawdę pozycja trudna do jednoznacznego zaklasyfikowania...

Mimo pewnych "ale", które tutaj pominę, ma w sobie to "coś", co pozostawia Cię po lekturze z tym specyficznym uczuciem przyjemnej konsternacji...

Książka typowa/nietypowa (?) Historia na modłę telenoweli/oryginalna (?) Tak naprawdę pozycja trudna do jednoznacznego zaklasyfikowania...

Mimo pewnych "ale", które tutaj pominę, ma w sobie to "coś", co pozostawia Cię po lekturze z tym specyficznym uczuciem przyjemnej konsternacji...

Kupiona przypadkowo. Zainteresowała mnie okładka.

Powieść krótka, ale dostarczająca emocji. Może nie tych wynikających z wartkiej akcji. "Wściekłość traw" to symfonia uczuć odziana w niebanalną, niekiedy retrospektywną i wieloosobową narrację. Lektura dość wymagająca. Pod prostotą języka i na pozór zwykłymi, codziennymi historiami kryją się głębokie przemyślenia autora, obserwacje rzeczywistości.

"Wściekłość traw" balansuje między weekendowym czytadłem a dziełem literackim. I to "niezdecydowanie" gatunkowo-artystyczne jest chyba największą wadą powieści.

Książka oryginalna, tania i po prostu ładna.

Kupiona przypadkowo. Zainteresowała mnie okładka.

Powieść krótka, ale dostarczająca emocji. Może nie tych wynikających z wartkiej akcji. "Wściekłość traw" to symfonia uczuć odziana w niebanalną, niekiedy retrospektywną i wieloosobową narrację. Lektura dość wymagająca. Pod prostotą języka i na pozór zwykłymi, codziennymi historiami kryją się głębokie przemyślenia autora,...