Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dla mnie to taka dziwna książka, nieco poplątana, z dużą ilością postaci, których losy splatają się, jak pajęczyna wokół jednej postaci - osoby Franciszka, który tworzy własny tajemniczy świat, trudny do przeniknięcia i zrozumienia. Jego kontakty z sąsiadami, o różnym nastawieniu do życia i statusie społecznym, są raczej dziwne, sporadyczne, ale stopniowo, jak z rozsypanych okruszków albo puzzli, powstaje obraz minionego życia Franciszka, a przy okazji poznajemy historie i losy jego sąsiadów. I kiedy wydaje się, że już zaczyna się klarować jakaś całość, jakiś obraz, że wszystko za chwilę się uładzi i ukierunkuje, autor w drugiej części powieści wprowadza jeszcze więcej zawiłości, co w efekcie powoduje, że zaczyna ona po prostu przytłaczać. A wystarczyłoby przedstawić drugą połowę historii prosto i bez zbędnych udziwnień. I choć pierwszą część książki czytałam z dość sporym zainteresowaniem, o tyle druga ewidentnie mnie rozczarowała, przygniotła. Nie wiem co autor zamierzał osiągnąć taką konstrukcją i formą, ale coś ewidentnie w niej nie zagrało.