Adam Chors jest warszawskim dziennikarzem, specjalizującym się w sprawach finansowych. Mimo to jest w swojej rodzinie czarną owcą, gdyż nie zrobił kariery tej miary, co jego bracia, pracujący w wielkich korporacjach. Adam gardzi korporacyjnym etosem i ceni sobie pewną niezależność, jaką zapewnia mu praca wolnego strzelca. Jest koneserem dobrej herbaty i to właśnie hobby sprawia, że pewnego dnia spotyka tajemniczą kobietę, która prosi go o przyniesienie ...kwiatu paproci.
No co tu kryć, to urban fantasy. Albo się lubi przemieszanie współczesnego miasta z mitami, albo nie. Ja w zasadzie lubię, jeśli jest dobrze i w miarę sensownie skomponowane. Pomysł Studniarka był obiecujący - wpleść w miejską tkankę postacie znane ze słowiańskich podań i wierzeń. Wampiry, orki czy wilkołaki są tak przeżute, wyplute i zwymiotowane przez literaturę i film, że są nudniejszymi postaciami niż uliczny sprzedawca obwarzanków czy polityk polskiej prawicy. Tak więc podstawienie w ich miejsce (w miejsce wampirów, nie polityków;) płanetników, domowików czy południc gwarantuje przyciągnięcie uwagi czytelnika. Na plus mamy dobry pomysł, natomiast wykonanie... jest dość średnie. Muszę przyznać, że książka jest nudnawa i mało co się w niej dzieje. A jak się już dzieje, to jest opisane w bardzo mało emocjonujący sposób. Z pomysłu umiejscowienia słowiańskich stworów w Warszawie przyszłości (troszkę zabawna ta przyszłość, ale o tym za momencik) można było wyciągnąć więcej treściwego mięsiwa. Niemniej jakimś dziwnym trafem całkiem przyjemnie mi się czytało tę - mimo wszystko przeciętną - książkę. Nie umiem tego wytłumaczyć - może domowik Rumcajs rzucił na mnie urok? :P
Widać, że książka ma swoje lata - wizja przyszłości (Warszawa, rok 2020) nieco się rozminęła już z obecnym, 2015 rokiem. :) Internet jest tu tworem, przywodzącym na myśl wynalazki dla ekonomicznych nerdów i hakerów, a nie medium przesiąkającym każdą dziedzinę życia (od bankowości do plotek o gwiazdach), którym jest obecnie. W powszechnym użyciu są palmtopy - jak dziś wiemy, ślepe uliczki technicznej ewolucji. Trudno jednak wytykać to autorowi. Mało kto przewidziałby w 2004 roku powstanie smartfonów i tabletów. :)
Podsumowując: książka ma (dla mnie) swój leniwy urok, ale zdaję sobie sprawę, że wielu czytelników może wynudzić. Mnie nie zachwyciła, ale nie żałuję, że ją przeczytałam. A to już i tak coś. :)

Adam Chors jest warszawskim dziennikarzem, specjalizującym się w sprawach finansowych. Mimo to jest w swojej rodzinie czarną owcą, gdyż nie zrobił kariery tej miary, co jego bracia, pracujący w wielkich korporacjach. Adam gardzi korporacyjnym etosem i ceni sobie pewną niezależność, jaką zapewnia mu praca wolnego strzelca. Jest koneserem dobrej herbaty i to właśnie hobby...