Akcja tego tomu toczy się w moim ulubionym kraju Starego Świata - Kislevie. Tam to udają się Gotrek i Felix, wraz z towarzyszącymi im Zabójcami, którzy nie odnaleźli swojej chwalebnej zagłady podczas walki ze smokiem w poprzednim tomie.
Poszukiwanie śmierci przez krasnoludy, jak i poczucie obowiązku stawia ich na murach Praag, prastarego, ponurego i nawiedzonego miasta-twierdzy na północy. Na murach tych czekają na uderzenie największej hordy Chaosu od dwóch wieków, od czasów, gdy w tym samym miejscu Magnus Pobożny powstrzymał poprzedni pochód Niszczycielskich Potęg. Problem polega na tym, że nie wszyscy czciciela czterech bogów znajdują się za murami miasta. Niektórzy są już potajemnie w środku.

Podobnie jak tom poprzedni, Zabójca Bestii ma zaskakująco mało walk. Kto czytał Zabójcę Smoków mógł oczekiwać opisu wielkiej kampanii, bitwy za bitwą itd. King skupia się jednak bardziej na atmosferze obleganego miasta, walki ze zdrajcami, oraz stosunków wewnętrznych w samych siłach Chaosu. I udaje mu się to bardzo akuratnie. Szczególnie warto uwzględnić to, że niektóre z poczynań postaci, zwłaszcza przeciwników naszych bohaterów można rozpatrywać i jako błędy i jako mądre posunięcia. Wszystko zależy od tego jak na to spojrzeć. I autor zdaje sobie z tego sprawę, wprawie potęgując to wrażenie.

Tym zaś, którzy liczyli na wielką bitwę, również czyni zadość w ostatniej ćwiartce powieści. Mamy tu wszystko - czarodziejstwo, demony, heroiczne czyny, przepowiednie, śmierci chwalebne i mniej. Oraz sterowiec Malakaia pokazujący co jest wart mając genialnego szaleńca za sterami.

W tym tomie też dowiadujemy się o Gotreku najwięcej. Oczami Arka, wodza chaośników obserwujemy co pchnęła Gurnisona do zgolenia głowy i szukania heroicznej śmierci, oraz skąd się wziął i co potrafi jego topór.
Oraz, jako wisienkę na torcie - że takich toporów są dwa:) Tego motywu z tego co wiem jeszcze autorzy nie wykorzystali, ale ciągle go mają jako asa w rękawie.

Jedynie dwie rzeczy powodują u mnie mieszane uczucia.
Romans Felixa z Ulryką zostaje tutaj ucięty w dość dziwaczny i jakby niedokończony sposób.
Oraz wątek zdrajcy na dworze księcia Kamińskiego jest dość przewidywalny. Z drugiej zaś strony jego zakończenie jest nader klimatyczne.

Tak więc podsumowując, książka jest ciekawą, wartką powieścią, opisującą rzadziej odwiedzany fragment Starego Świata.
Szczerze polecam.

Akcja tego tomu toczy się w moim ulubionym kraju Starego Świata - Kislevie. Tam to udają się Gotrek i Felix, wraz z towarzyszącymi im Zabójcami, którzy nie odnaleźli swojej chwalebnej zagłady podczas walki ze smokiem w poprzednim tomie.
Poszukiwanie śmierci przez krasnoludy, jak i poczucie obowiązku stawia ich na murach Praag, prastarego, ponurego i nawiedzonego...