Sienkiewicz to to nie jest... Wbrew pozorom to komplement dla autorki. Sienkiewicza bardzo lubię i większość powieści przeczytałam w młodości wielokrotnie. Ale jego styl jest dość ciężki w odbiorze. W powodzi opisów ginęły fakty. Z "Krzyżaków" oprócz wątków romansowych Zbyszka z Danuśką i później z Jagienką, zapamiętałam głównie, że Krzyżak jest zły i należy go bić, bo to zdrajca, niewinne dzieci morduje i udręczonych ojców okalecza.
Ale nie o Sienkiewiczu miało być, tylko o pani Maludy i jej książce.
A właśnie dzięki jej powieści poznałam i zrozumiałam polityczne tło wojen z zakonem Najświętszej Marii Panny. Pojęłam też dlaczego zwycięstwo pod Grunwaldem nie przyniosło Polsce większych korzyści. Losy Nawojki i jej rodziny są znakomitym pretekstem do ukazania wydarzeń i obyczajowości tamtych czasów. I jeszcze trochę ciekawostek, które autorka przemyciła w tekście. np co spotkało Jagiełłę w Toruniu, lub jakie były losy córki księcia płockiego (było, nie było siostrzenicy samego króla). Widać, że pisarka dobrze przygotowała się od strony historycznej do pracy pisząc swoje dzieło. A przy tym to lekka i przyjemna lektura, którą szybko się czyta.
P)ani Olu, Koronczarko kochana, to pani powinna być scenarzystką "Korony Królów" to może ten serial przedstawiałby jakąś wartość. Choć może lepiej nie... Ci w telewizji potrafią wszystko zepsuć i po co potem świecić za nich oczami.

Sienkiewicz to to nie jest... Wbrew pozorom to komplement dla autorki. Sienkiewicza bardzo lubię i większość powieści przeczytałam w młodości wielokrotnie. Ale jego styl jest dość ciężki w odbiorze. W powodzi opisów ginęły fakty. Z "Krzyżaków" oprócz wątków romansowych Zbyszka z Danuśką i później z Jagienką, zapamiętałam głównie, że Krzyżak jest zły i należy go bić, bo to...