Chyba każdy, kto poznał urodę Islandii, zgodzi się ze zdaniem, że znaleźć można tam wszystko, choć nie ma prawie niczego. Islandia urzeka, wciąga, zmienia człowieka od pierwszego haustu świeżego, mroźnego powietrza, od pierwszego spojrzenia w niebo, na którym artysta maluje swe dzieło w postaci aurory. Artysta, w którego wciela się natura.
Po wyprawie na Islandię byłam pewna, że nie da się tego opisać słowami, że to co zobaczyłam i odczułam w tych miejscach jest tylko doznaniem rzeczywistym, którego nie da się odtworzyć. Islandię można kochać, za Islandią można niesamowicie tęsknić, jakby była domem.
I ja tęskniłam i myślałam, że nigdy więcej tego nie odczuję. Myliłam się, ponieważ po kilku tygodniach w moje ręce wpadły "Szepty kamieni" i znowu to poczułam. Znowu wciągnęła mnie Islandia, choć nie wstawałam z kanapy.
"Szepty kamieni" to kilka prostych historii, o prostych ludziach i sytuacjach. Ludzie i miejsca te, w swej prostocie są niesamowicie oryginalne, niecodzienne. Berenika i Piotr imponują swoją umiejętnością przekazywania doświadczenia i informacji, w sposób szczegółowy i... magiczny. Bo na Islandii pełno jest magii, a ludzie kochający ją, magię oddają.

Chyba każdy, kto poznał urodę Islandii, zgodzi się ze zdaniem, że znaleźć można tam wszystko, choć nie ma prawie niczego. Islandia urzeka, wciąga, zmienia człowieka od pierwszego haustu świeżego, mroźnego powietrza, od pierwszego spojrzenia w niebo, na którym artysta maluje swe dzieło w postaci aurory. Artysta, w którego wciela się natura.
Po wyprawie na Islandię byłam...