wrotkaczyta.blogspot.com

"... choć wszystko można kupić, to nie zawsze za wszystko płaci się w dolarach"

Możecie wierzyć bądź nie, ale "Drobinki nieśmiertelności" to moja pierwsza książka Jakuba Ćwieka. Nigdy nie było mi po drodze z twórczością autora, zawsze się jakoś mijaliśmy. Owszem miałam świadomość dobrego pióra i świetnych recenzji jego książek, jednak świat wykreowany przez Ćwieka nigdy nie przesłonił mi aktualnej lektury na tyle, bym zapałała chęcią natychmiastowego wejścia w to nomen omen fantastyczne towarzystwo. "Drobinki nieśmiertelności" są lekturą zgoła inną niż można by było się spodziewać po autorze. Jest to bowiem sentymentalna podróż po USA, śladami popkultury, ujęta w zbiorze jego najnowszych opowiadań. Zapomniane miejsca, mity i symbole kultury amerykańskiej, co prawda nieco zakurzone, wciąż żyją w ludzkiej świadomości.
Czytanie tych opowiadań sprawiło mi niesamowitą frajdę. Nigdy nie byłam w Stanach Zjednoczonych, a mimo to każde opowiadanie mówiło o rzeczy mi znajomej, czułam niesamowitą więź z tym o czym opowiadał autor, a robił to tak sugestywnie, ze prawie czułam kurz wznoszony przez pędzącego autostradą międzystanową tracka czy klimat starego baru gdzieś w małym zapomnianym miasteczku w Kalifornii. Wszystko o czym czytałam, już wcześniej było w mojej głowie, a Jakub Ćwiek mi tylko o tym przypomniał. A zrobił to rewelacyjnie. W książce znajdziemy opowiadania z nutką dreszczyku, ale też i takie, które każą nam się zatrzymać na chwilę w tym szalonym popkulturowym pędzie i zastanowić się, czy naprawdę jest sens tak gnać. Zazwyczaj w zbiorze opowiadań znajdujemy takie, które podobają nam się bardziej bądź mniej. W "Drobinkach nieśmiertelności" nie mogę zrobić takiego podziału. Każde opowiadanie jest inne, ale każde z tych opowiadań odebrałam wyjątkowo silnie. Każde z nich poruszyło jakąś inną czuła strunę w mojej duszy i uświadomiło mi, że mimo iż nie zdawałam sobie wcześniej z tego sprawy, te na wskroś amerykańskie symbole popkultury, te tytułowe drobinki nieśmiertelności, żyły i we mnie.
Na końcu każdego opowiadania, autor opisuje w paru słowach, co było jego inspiracją. Fakt ten również skojarzył mi się z kolejną amerykańską drobinką nieśmiertelności popkultury, mianowicie ze Stephenem Kingiem, który często zamieszczał takie informacje w swoich zbiorach opowiadań.
Może niektórzy fani twórczości Jakuba Ćwieka, nie będą aż tak wielkimi entuzjastami tej książki - bo zwykła, bo współczesna, bo obca, bo jakaś taka "niećwiekowa", mnie podobała się ona bardzo. Lubię krótka formę, a Jakub Ćwiek stworzył naprawdę wyjątkowe opowiadania. Myślę, że nie raz będę do nich wracać.


"A talent należy prezentować światu, inaczej więdnie"

wrotkaczyta.blogspot.com

"... choć wszystko można kupić, to nie zawsze za wszystko płaci się w dolarach"

Możecie wierzyć bądź nie, ale "Drobinki nieśmiertelności" to moja pierwsza książka Jakuba Ćwieka. Nigdy nie było mi po drodze z twórczością autora, zawsze się jakoś mijaliśmy. Owszem miałam świadomość dobrego pióra i świetnych recenzji jego książek, jednak świat...