Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tematem przewodnim numeru jest cyberpunk. Redakcja przypomina, że akcja filmu „Łowca androidów” rozpoczyna się w listopadzie 2019. Czas zatem najwyższy, aby sprawdzić, co się z tematów, obaw i nadziei twórców tego podgatunku ziściło a na co przyjdzie nam jeszcze poczekać. Pomysł całkiem OK. W dziale publicystyki Piotr Gociek wprowadza zatem w historię ruchu, który ponoć jak rzadko który w fandomie ma wpływ na popkulturę. Marek Starosta sprawdza, jak trafnie cyberpunk prorokuje i opowiada o religii opartej na kulcie... sztucznej inteligencji. Tematycznie nieco odstaje artykuł Kamila Muzyki o Pierwszym Kontakcie i jego prawnych implikacjach. „Legendarz” Witolda Vargasa to spojrzenie na nie-słowiańskie demony (z oczywistych względów nie jest to tekst cyberpunkowy, ale w ten sposób znajdzie się w numerze coś dla fanów fantasy). Numer zawiera tym razem tylko trzy opowiadania i jeden scenariusz do gry RPG. Wszystkie mają z konwencją cyberpunka sporo wspólnego, ale ani jeden z nich nie wywołał u mnie jakiejś większej emocji. Są to teksty doskonale bezpłciowe – jak na sztuczną inteligencję przystało. Ślizgałem się wzrokiem po stronach, próbując znaleźć jakiś ciekawszy akapit – raczej bez większego sukcesu. Cóż, widocznie nie było mi tym razem dane rozsmakowywać się prozą. Duet Haska i Stachowicz wyruszył za to na poszukiwanie pra-cyberpunku w tekstach XIX-wiecznych. Raczej nie dałem się przekonać, chociaż porównanie ciała astralnego w zaświatach do awatara w wirtualnej rzeczywistości jest ciekawym konceptem. Facyt: Numer tylko po części dla mnie, z raczej rozczarowującym działem prozy.