Rok Potopu
- Kategoria:
- literatura piękna
- Cykl:
- Maddaddam (tom 2)
- Tytuł oryginału:
- The Year of the Flood
- Wydawnictwo:
- Prószyński i S-ka
- Data wydania:
- 2017-03-02
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-03-02
- Liczba stron:
- 560
- Czas czytania
- 9 godz. 20 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788380970809
- Tłumacz:
- Marcin Michalski
- Tagi:
- chaos literatura kanadyjska science fiction Nagroda Bookera niebezpieczeństwo postapokalipsa samotność śmierć tęsknota walka o przetrwanie wizjoner zagłada
Czasy i gatunki błyskawicznie się zmieniają, zgoda społeczna chyli się ku upadkowi,
równowaga ekologiczna ulega zachwianiu. Adam Pierwszy, dobrotliwy przywódca Bożych Ogrodników – sekty religijnej dążącej do połączenia nauki z religią oraz ocalenia światowej flory i fauny – od dawna przepowiada nadejście katastrofy, która odmieni Ziemię nie do poznania. I oto spełnia się jego przepowiednia. Ginie prawie cała ludzkość. Z życiem uchodzą dwie kobiety: Ren, młoda tancerka trapezowa zamknięta w ekskluzywnym klubie ze striptizem, i Toby, Boża Ogrodniczka zabarykadowana w luksusowym spa, w którym wiele produktów kosmetycznych jest jadalnych.
Czy przeżył ktoś jeszcze? Przyjaciółka Ren, bioartystka Amanda? Ekowojownik Zeb, jej ojczym? Dawny kochanek Ren, Jimmy? A może krwiożerczy paintbólowcy? Nie wspominając o KorpuSOKorpie, tajemniczej, skorumpowanej służbie bezpieczeństwa strzegącej interesów władzy…
W czasie gdy Adam Pierwszy i jego zwolennicy przemierzają zmieniony świat, Ren i Toby szukają z niego ucieczki, co prowadzi do niespodziewanego, poruszającego zakończenia powieści.
„Rok Potopu” to powieść mroczna, subtelna, brutalna, dająca do myślenia i pełna posępnego humoru. Margaret Atwood w najwyższej formie.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Katastrofa, na którą wszyscy czekamy
„Rok Potopu” to drugi tom „trylogii Maddaddama”. Wszystkich czytelników, którzy nie znają „Oryksa i Derkacza”, a chcieliby spróbować opisywanej lektury (choćby za sprawą świetnej okładki) mogę uspokoić: każda z książek stanowi zamkniętą całość; pisarka oczywiście przeplata ich fabuły, obie pokazują właściwie te same wydarzenia z różnych perspektyw, ale znajomość jednej do zrozumienia drugiej wymagana nie jest (co z kolei może nieco zawieść wszystkich, którzy liczyli na prostą kontynuację losów Yetiego).
„Rok Potopu” to powieść, która nie ma prawa zaskoczyć żadnego miłośnika prozy Margaret Atwood. Kanadyjska pisarka ponownie zajmuje się swoimi ulubionymi tematami: ekologią i przemocą wobec kobiet. O ile ten pierwszy stanowił podstawę także dla „Oryksa i Derkacza”, ten drugi pojawiał się w ilościach śladowych – w kilku miejscach Jimmy i Glenn oglądali pornografię, z którą związana jest przeszłość jednej z głównych bohaterek. W drugim tomie sytuacja mocno się zmienia: choć ekologiczna katastrofa cały czas pozostaje na pierwszym planie, to osobiste historie obu protagonistek są ściśle związane z patologicznymi relacjami z mężczyznami, a ich tożsamości zostają w dużym stopniu ukształtowane przez przemoc. Przemoc, warto zauważyć, bardziej dosadną niż w wydanej ostatnio wstrząsającej „Opowieści podręcznej” - tam Atwood zdecydowała się na spokojne, wyciszone prowadzenie akcji (choć w powieści pojawiają się sceny dosadne), tutaj natomiast mocno przerysowuje zarówno brutalną postać Blanca, jak i fantasmagoryczną atmosferę domu uciech, w którym pracuje Ren.
Inne jest też podejście Kanadyjki do ekologii: w „Oryksie i Derkaczu” na początku skupiała się przede wszystkim na pokazaniu społecznych skutków zaniedbania ochrony środowiska, potem natomiast ilustrowała bezsens walczenia z nimi za pomocą źle ukierunkowanego rozwoju technologicznego; próba wpakowania rozlanego mleka, którą podejmowali bohaterowie, była tyleż rozpaczliwa, co karykaturalna. W „Roku Potopu” protagonistki żyją w społeczności Bożych Ogrodników, sekty łączącej chorobliwą niemal dbałość o środowisko z głębokim mistycyzmem. Trudno jednoznacznie stwierdzić, co Atwood chciała za pomocą tej grupy pokazać: z jednej strony nie można mieć wątpliwości, że ich ascetyzm w nowym, wspaniałym świecie jest rozwiązaniem rozsądnym; z drugiej strony natomiast trudno z Bożych Ogrodników nie kpić – kazania ich przywódcy, Adama Pierwszego, które poprzedzają kolejne rozdziały, to prawdziwy popis naiwności i jawnego nieprzystosowania do okoliczności. Cóż, znając twórczość Atwood można zakładać, iż miało być to kolejne ostrzeżenie: uważajcie, żebyście sami nie musieli zostać Bożymi Ogrodnikami.
Wszyscy czytelnicy, którzy zachwycili się wcześniej „Oryksem i Derkaczem” powinni po „Rok Potopu” sięgnąć bez zastanowienia: choć to powieść nieco inna i związana z poprzednim tomem luźniej, niż można by się spodziewać, to jeśli chodzi o poetykę niemal od niego nie odbiega; inne jest tylko rozłożenie akcentów. Uważać powinni natomiast odbiorcy uczuleni na przesadę, przerysowanie, wszelkie podkręcanie barw – bo po hiperbolizację sięga Margaret Atwood bez wahania. Trudno nie zauważyć, że „Rok Potopu” wyszedł spod ręki autorki „Opowieści podręcznej” (której ostatnie sukcesy z pewnością przyciągną wielu do twórczości kanadyjskiej pisarki), ale widać wyraźnie, iż ręka ta pozwoliła sobie na zdecydowanie więcej.
Bartosz Szczyżański
Oceny
Książka na półkach
- 839
- 774
- 172
- 29
- 24
- 16
- 11
- 10
- 9
- 8
Opinia
„Rok Potopu” to magnetycznie działająca na czytelnika powieść o postapokaliptycznym świecie. Zmieniło się w nim wiele, ale nie ludzkie marzenia, ambicje i skłonność do czynienia zła.
Powieść Margaret Atwood stanowi drugą część trylogii, którą otwiera „Oryks i Derkacz”. Można jednak „Rok Potopu” czytać jako odrębną całość, gdyż autorka często nawiązuje do wydarzeń z pierwszego tomu. Dzięki temu czytelnik bez problemu rozumie kontekst i wspomnienia bohaterów.
Akcja zaczyna się w roku dwudziestym piątym, zwanym Rokiem Potopu. To przyszłość po zagładzie, jaka nawiedziła Ziemię. Ludzkość żyje w warunkach, do jakich sama doprowadziła.
Jest coraz mniej naturalnego jedzenia, najczęściej wytwarza się je chemicznie, a społeczność podzieliła się na dwa podstawowe gatunki – tych, którzy jedzą mięso, i tych, którzy hołdują ekologii, korzystając jedynie z ostatnich bogactw oferowanych przez zdziesiątkowaną florę.
Większość zwierząt uległa deformacji lub została zmieniona genetycznie przez ludzi. Oni sami też nie są już tacy jaki kiedyś.
Mimo iż życie na Ziemi coraz bardziej przypomina koszmar, część jej mieszkańców stara się zachować społeczne normy i kultywuje dawne tradycje. Przejawem tego jest m.in. nowa wersja Biblii, jaką na własny użytek tworzą ekolodzy. I oni jednak nie są wolni od wad; odnajdujemy wśród nich nawiedzonych przywódców, fanatyków, wojowników i manipulantów.
Jeszcze gorzej prezentuje się krwiożercza część ludzkości. To zdolni do wszystkiego zbrodniarze, którzy hołdują przemocy i świetnie czują się w kraju bezprawia.
Mimo iż nad wszystkim stara się zapanować służba bezpieczeństwa, chaos i deprawacja są nie do opanowania, gdyż rządzący opierają swą władzę na sile, korupcji i układach z przestępcami.
Na tle tej mrocznej rzeczywistości rozgrywają się losy dwóch młodych kobiet, Ren i Toby, które zdane są przede wszystkim na siebie. Nawet jeśli ktoś oferuje im pomoc, muszą mieć się na baczności, by nie stać się ofiarami czyjegoś podstępu.
Początkowo obie bohaterki żyją z dala od siebie, z czasem jednak ich drogi się krzyżują. Wiele wydarzeń z ich przeszłości poznajemy dzięki retrospekcjom, gdyż akcja nie płynie tu linearnie. Dzięki temu fabuła przypomina rozsypane puzzle, które czytelnik musi sam ułożyć w całość.
Interesujące są także wątki poboczne i burzliwe perypetie drugoplanowych postaci. Właściwie każdy ma tu swoją historię, którą autorka opisuje barwnie i niezwykle plastycznie.
Obraz świata, jaki wyłania się z powieści Margaret Atwood, jest wyjątkowo przygnębiający i przerażający. Nie ma w nim żadnych zasad, a nawet ci, którzy usiłują je tworzyć, nie są ludźmi godnymi zaufania.
Wszechobecne niebezpieczeństwo, brak stabilności, ciągły głód i brak wody powodują, że bohaterowie szybko ulegają zezwierzęceniu. W skrajnych warunkach kierują się jedynie atawistycznymi odruchami i tylko nielicznym udaje się zachować godność.
Mimo poważnej i drastycznej tematyki odnajdujemy tu elementy humoru. Zazwyczaj ma on czarny, wisielczy charakter, ale doskonale wpisuje się w klimat książki, stanowiąc urozmaicenie i rozładowując napięcie.
„Rok Potopu” to powieść ponadczasowa, obnażająca ludzkie wady, złe skłonności, żądzę władzy i pragnienie dominowania nad innymi. W tym ciemnym tunelu jest też miejsce na światełko – mimo iż ludzie są zdeprawowani, wciąż mają marzenia, pragną wolności i walczą o prawo do niej, chcą być szczęśliwi, kochani i potrzebni.
I to pozytywny wydźwięk tej posępnej, niekiedy bardzo przygnębiającej powieści, po którą warto sięgnąć.
„Rok Potopu” to magnetycznie działająca na czytelnika powieść o postapokaliptycznym świecie. Zmieniło się w nim wiele, ale nie ludzkie marzenia, ambicje i skłonność do czynienia zła.
więcej Pokaż mimo toPowieść Margaret Atwood stanowi drugą część trylogii, którą otwiera „Oryks i Derkacz”. Można jednak „Rok Potopu” czytać jako odrębną całość, gdyż autorka często nawiązuje do wydarzeń z...