Powieść dobra ale nie Bardzo Dobra. Wciąga od pierwszych kilku wersów, a to rzadkość. Fabula nietuzinkowa, bohaterowie - z krwi i kości a kreacja świata godna długich owacji i bisów. Duży plus za: poetyckie oblicze s-f, wątki popkulturowe, fantastyczne odniesienie do "Opowieści Kanterberyjskich" Chaucera i motywu pielgrzymów opowiadających swoje, tym razem futurystyczno-kosmiczne, historie (mnie przypadły najbardziej do gustu: Opowieść Księdza i Opowieść Uczonego). I tu pojawia się "ale". Każda z opowieści mogłaby obdzielić pojedynczą powieść, a fabuły opowiadań rozrastają się niczym powieściowy drzewostatek "Yggdrasil". Można się miejscami w tym pogubić a sam wątek główny ginie pod nawarstwiającymi się wątkami pobocznymi. Pod koniec mamy wrażenie wymieszania wszystkiego w "jednym worku" (zbuntowane SI, Intruzi, podwójni agenci, wątek separatystyczno-ekologiczny itd.) a cały nawał intryg wręcz śmieszy i rozczarowuje, tak jak "ucięta" końcówka powieści. Moim Zdaniem Simmons powinien wysilić się jeszcze troszkę i dopisać kolejne dwieście stron z pięknym zakończeniem powieści. A tak mamy jeszcze: "Upadek Hyperiona" a potem jeszcze "Endymiona" i "Triumf Endymiona". Ja na razie mówię pas, bo powieść mnie przytłoczyła. Reasumując - mogło być z tego arcydzieło a tak mamy tylko "klasykę s-f".

Powieść dobra ale nie Bardzo Dobra. Wciąga od pierwszych kilku wersów, a to rzadkość. Fabula nietuzinkowa, bohaterowie - z krwi i kości a kreacja świata godna długich owacji i bisów. Duży plus za: poetyckie oblicze s-f, wątki popkulturowe, fantastyczne odniesienie do "Opowieści Kanterberyjskich" Chaucera i motywu pielgrzymów opowiadających swoje, tym razem...