„Księżyc jest kobietą” to pierwsza powieść Joanny Gawrych-Skrzypczak, jaką miała okazję przeczytać. Świetnie mi się przy tej lekturze odpoczywało i nie obyło się bez emocji.

Anna jest młodą, zdeterminowaną kobietą, która kupiła dworek w Miętach należący niegdyś do jej pradziadów. W wyremontowanych budynkach otworzyła pensjonat i stadninę. Interes się kręci, ale jest jeszcze sporo do zrobienia, także w życiu Anny, która wciąż jest samotna. Kiedyś była zakochana, ale związek się rozpadł.
Mimo własnych problemów, kobieta pomaga przyjaciółce tkwiącej w toksycznym związku.

Śledzenie codziennych perypetii Anny jest interesujące, chociaż w pewnym momencie wydarzenia zaczynają być przewidywalne.
Najciekawsze okazują się retrospekcje opisujące historię rodziny bohaterki. Poznajemy kilka pokoleń, których życie naznaczone zostało pierwszą i drugą wojną światową oraz komunistycznym reżimem. Mamy tu wątki miłosne, trudne wybory i rodzinne tajemnice.

Szczególnie intrygujące okazują się postacie kobiece, ale i męskie kreacje zasługują na uwagę.
Całość czyta się szybko i z emocjami, bo chce się jak najszybciej poznać przeszłość, a ona obfituje w wiele fabularnych niespodzianek.

Barwny styl i liczne dialogi na pewno też sprzyjają lekturze.
Polecam, zwłaszcza miłośnikom sag.

„Księżyc jest kobietą” to pierwsza powieść Joanny Gawrych-Skrzypczak, jaką miała okazję przeczytać. Świetnie mi się przy tej lekturze odpoczywało i nie obyło się bez emocji.

Anna jest młodą, zdeterminowaną kobietą, która kupiła dworek w Miętach należący niegdyś do jej pradziadów. W wyremontowanych budynkach otworzyła pensjonat i stadninę. Interes się kręci, ale jest...

przewidywalna (Moze taki byl zamiar?) , czesc wspolczesna najgorsza . Mozna przeczytac jesli ma sie ochote na cos lekkiego

przewidywalna (Moze taki byl zamiar?) , czesc wspolczesna najgorsza . Mozna przeczytac jesli ma sie ochote na cos lekkiego

bardzo fajna książka na jesienne wieczory

bardzo fajna książka na jesienne wieczory

Historia może trochę banalna jak to zwykle bogaci przodkowie, odziedziczony dworek, samotna kobieta i wielka miłość:)Ale napisana dobrze, czyta się fajnie, wciąga i trudno ją odłożyć w trakcie czytania:0 Także polecam

Historia może trochę banalna jak to zwykle bogaci przodkowie, odziedziczony dworek, samotna kobieta i wielka miłość:)Ale napisana dobrze, czyta się fajnie, wciąga i trudno ją odłożyć w trakcie czytania:0 Także polecam

"Przeszłości nie da się zmienić, ale mamy wpływ na to, co wydarzy się jutro".

Anna jest właścicielką należącego dworku, który podczas okupacji został odebrany jej rodzinie. Kobieta jest szczęśliwa, że udało spełnić swoje marzenie o prowadzeniu pensjonatu. Wiedzie ona z pozoru w życie mając u boku bliskie jej osoby. Lecz prawda jest zupełnie inna Anna czuje się bardzo samotna, zwłaszcza teraz, kiedy los zmusza ją do trudnego wyboru. Czy głos serca pomoże kobiecie dokonać właściwego wyboru i sprawi, że Anna będzie w końcu szczęśliwa?

Powieść "Księżyc jest kobietą" jest pierwszą częścią rozpoczynającą rodzinną sagę autorstwa Joanny Gawrych - Skrzypczak. Muszę przyznać, że jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki, ale jak najbardziej udane, trochę żałuję, że tak późno sięgnęłam po tą książkę. Pióro autorki okazało się lekkie i przyjemne, co sprawiło, że powieść czytało mi się bardzo dobrze.

Czas, w jakim rozgrywa się fabuła powieści, był niczym podróż w czasie i przestrzeni. Podczas lektury jesteśmy świadkami wielu wydarzeń, które miały miejsce podczas wojny, okupacji, aż po czas teraźniejszy. Również kreacje poszczególnych postaci zostały stworzone w taki sposób, że podczas lektury czułam się, jakbym była wnikliwym Obserwatorem, a nawet częścią tej historii. Dodatkowym atutem tej powieści są zamieszczone wątki historyczne, które przeplatają się z wydarzeniami z teraźniejszości, mając na nią duży wpływ.

Książka "Księżyc jest kobietą" jest lekturą, po którą jak najbardziej warto sięgnąć, ze względu na jej niezwykłość całej fabuły, jak również świetne kreacje bohaterów. Te wszystkie cechy stworzyły powieść, po którą z całą pewnością warto sięgnąć!

"Przeszłości nie da się zmienić, ale mamy wpływ na to, co wydarzy się jutro".

Anna jest właścicielką należącego dworku, który podczas okupacji został odebrany jej rodzinie. Kobieta jest szczęśliwa, że udało spełnić swoje marzenie o prowadzeniu pensjonatu. Wiedzie ona z pozoru w życie mając u boku bliskie jej osoby. Lecz prawda jest zupełnie inna Anna czuje się bardzo...

Już na pierwszej stronie czytelnik dowiaduje się, skąd pomysł autorki na tytuł swojej książki. A dzięki temu przenosimy się do czasu, kiedy w inteligenckich rodzinach ważna była znajomość języków, w tym przede wszystkim francuski, ale też angielski i niemiecki.

Akcja książki toczy się kilkoma torami w różnych latach XX w. i współcześnie. Najpierw poznajemy Karola, Polaka, który właśnie uciekł z obozu na Jersey i chroni się przed Niemcami na Jersey. Ma dobre dokumenty, więc nikt nie podważył jego tożsamości. Wyznaje jednak poznanej na wyspie Lisie, że nie jest to jego prawdziwe nazwisko. Chcąc jednak chronić swoją wybawicielkę, nie podaje jej prawdziwych personaliów.
We współczesności z kolei poznajemy 44-letnią Annę, która kilka lat temu odzyskała rodzinną posiadłość o wdzięcznej nazwie Mięty i prowadzi w niej stadninę koni sportowych. Przy okazji różnych wydarzeń Anna wspomina swoich rodziców, dziadków i pradziadków.
I jest jeszcze wątek miłosny, bo poza przystojnym i bardzo pomocnym Łukaszem pojawia się jeszcze Gerard McDonald o przyciągającym spojrzeniu...

"Księżyc jest kobietą" jest cudownie napisaną sagą rodzinną. Autorka ma lekkie pióro, więc książkę niemal się połyka. Apetyt na książkę wzrasta dodatkowo dzięki przenoszeniu akcji w czasie. Poznajemy więc historię rodziny Anny tuż przed II wojną światową, w jej trakcie, ale też w okresie komunizmu i odwilży po nim. Współczujemy jej rozdzielenia z ojcem, który pozostał we Francji m. in. z powodu zamknięcia granicy, ale i zazdrościmy cudownych wakacji we francuskiej stadninie koni.

Choć książka jest przewidywalna, nie ma się tego za złe autorce. Mam nawet wrażenie, że dzięki temu rośnie napięcie podczas czytania i chęć przekonania się, jak zostaną z tym zaznajomieni bohaterowie.

Przy tego typu lekturach zazwyczaj mam kłopot z rozeznaniem, kto jest kim. W książce Joanny Gawrych - Skrzypczak nie ma tego kłopotu, bo rodzina jest niewielka i kolejne pokolenia również nie są liczne. Nie ma zatem problemu z rozpoznawaniem postaci.

Naprawdę polecam! To świetna lektura na - jeszcze - letni czas relaksu.

Już na pierwszej stronie czytelnik dowiaduje się, skąd pomysł autorki na tytuł swojej książki. A dzięki temu przenosimy się do czasu, kiedy w inteligenckich rodzinach ważna była znajomość języków, w tym przede wszystkim francuski, ale też angielski i niemiecki.

Akcja książki toczy się kilkoma torami w różnych latach XX w. i współcześnie. Najpierw poznajemy Karola, Polaka,...

Nawet tam ,był 1904 rok.Ale,że to było fajne.Taka książka jest miła,i jest moja.
Cóż,jest ładnie napisana.Takie to się fajnie czyta.
I nawet była wojna i rok 1943.
I ona też w latach 80 kupiła karpia i dobrze,że zabity.Od razu,bo się nie męczy rybek.
Mi się podobała scena wyliczania cen z lat 30.
Lubię,takie piękne historie,gdzuie jest dworek i kwiatki są.

Nawet tam ,był 1904 rok.Ale,że to było fajne.Taka książka jest miła,i jest moja.
Cóż,jest ładnie napisana.Takie to się fajnie czyta.
I nawet była wojna i rok 1943.
I ona też w latach 80 kupiła karpia i dobrze,że zabity.Od razu,bo się nie męczy rybek.
Mi się podobała scena wyliczania cen z lat 30.
Lubię,takie piękne historie,gdzuie jest dworek i kwiatki są.

Można przeczytać, żeby kolejny kolejny raz przekonać się, że tym kobietom nieszczęsnym z książek (filmów romantycznych, ble..) tak cudownie się na końcu ułoży. Stereotypowa.

Można przeczytać, żeby kolejny kolejny raz przekonać się, że tym kobietom nieszczęsnym z książek (filmów romantycznych, ble..) tak cudownie się na końcu ułoży. Stereotypowa.

Przyznaję się bez bicia: gdybym nie wygrała kontynuacji "Księżyca" (no dobra "Księżycy"),nawet przez myśl by mi nie przeszło, żeby po niego (no dobra, nią) sięgnąć. Ale, że wypadałoby przeczytać coś, co się dostało za free, chwyciłam po część pierwszą i... było warto. Fakt, to nieco ckliwa i przewidywalna opowieść jest, ale tak ładnie pokazuje, że może nas spotkać absolutnie wszystko, że powinniśmy spełniać swoje marzenia, bo raczej prędzej niż później wylądujemy w grobie. Biorąc się za tę lekturę myślałam, że to będzie ckliwy romansik i zagubionej, odnajdującej się w sielankowym życiu na wsi kobiecie, dlatego zdziwiłam się, gdy dostałam opowieść o II wojnie światowej i PRL-u w tle. A, że po "sadze rodu Petrycych" Mirosławy Karety podchodzą mi tego typu opowieści, jestem na tak... i chwytam za "Może kiedyś, innym razem". Polecam zaznaczając, że do ambitnych ów lektura nie należy.

Przyznaję się bez bicia: gdybym nie wygrała kontynuacji "Księżyca" (no dobra "Księżycy"),nawet przez myśl by mi nie przeszło, żeby po niego (no dobra, nią) sięgnąć. Ale, że wypadałoby przeczytać coś, co się dostało za free, chwyciłam po część pierwszą i... było warto. Fakt, to nieco ckliwa i przewidywalna opowieść jest, ale tak ładnie pokazuje, że może nas spotkać...

To moja pierwsza książka tej autorki. Książka obyczajowa ukazująca losy kilku pokoleń Dryckich, zahaczająca o okres wojenny i powojenny do czasów współczesnych. Nie zachwyciła mnie ta pozycja, akcja toczy się powoli, tajemnicy z przeszłości domyśliłam się w połowie. Ale nie lubię zostawiać nie doczytanych książek więc ją skończyłam. I tylko dlatego, że kilka wątków nie zostało wyjaśnionych to jak kolejna część wpadnie w moje ręce to pewnie ją przeczytam ale specjalnych poszukiwań nie będzie.

To moja pierwsza książka tej autorki. Książka obyczajowa ukazująca losy kilku pokoleń Dryckich, zahaczająca o okres wojenny i powojenny do czasów współczesnych. Nie zachwyciła mnie ta pozycja, akcja toczy się powoli, tajemnicy z przeszłości domyśliłam się w połowie. Ale nie lubię zostawiać nie doczytanych książek więc ją skończyłam. I tylko dlatego, że kilka wątków nie...