Po tej książce powiedziałabym, że bardzo nudna jest kultura meksyku. Słabo tłumaczone i rozwijane wątki, które w jakikolwiek sposób mogłyby zainteresować

Po tej książce powiedziałabym, że bardzo nudna jest kultura meksyku. Słabo tłumaczone i rozwijane wątki, które w jakikolwiek sposób mogłyby zainteresować

O kulturze meksykańskiej sporo czytałam, ale wiedzieć dużo to nie wiem i lepiej mnie nie pytać o te kwestie, bo mogę nabajdurzyć – przez pewien czas byłam pewna, że do końca życia Aztekowie i Majowie będą mi się chrzanić (wstyd). Dlatego wdzięczna jestem każdej pozycji, która w zgrabny sposób systematyzuje moją wiedzę.

Doceniam pomysłowe ujęcia tematów. Nie mam nic przeciwko klasycznej prezentacji, jednak nie ma to jak nowatorskie ugryzienie zagadnienia – w tym przypadku, dosłownie od kuchni. Przeglądając meksykańskie menu, kosztujemy kolejno historii, kultury, religii, architektury, a to wszystko doskonale przyrządzone i podane. Przystawka z początkowych kartek nie jest niesamowicie zachęcająca, ale przełknijcie, bo książka roi się od przeróżnych smaczków, nie tylko kulinarnych. Dowiemy się, kto i dlaczego jadł ludzinę z kukurydzą, jak chili wpływało na wychowywanie młodzieży, czego Hiszpanie nie mogli przełknąć, co znaczy właściwie „burrito”, dlaczego każdy ma swojego zapijaczonego królika, co przeciętnemu Quauhtliemu żona pakowała na drugie śniadanie i jak wykorzystać żywopłot w kuchni. Choć książka faktycznie skupia się na przybliżaniu tradycyjnych składników i co wynikło ze zetknięcia ich z kulturą hiszpańską, nie brak też informacji o wojnach kwiatowych, niektórych bóstwach czy działalności zakonów żebraczych. Całość zdobią interesujące ilustracje, na końcu zaś mamy możliwość zapoznać się z kilkoma klasycznymi przepisami – jako że nie stać mnie na większość z tych składników, mogę sobie tylko zaśliniać kartkę.

Można mieć pretensje o mało zajmujący początek i krótkość pozycji (dwieście stron z dużą czcionką i ilustracjami, no co to jest!),nie miałabym też nic przeciwko zamieszczeniu współczesnych przepisów nie wymagających tarzania gęsi w błocie. Dalej polecam tym, którzy z kulturą Azteków mieli mało do czynienia, lubią ciekawostki i mają smaka na dobrą pozycję popularnonaukową.

O kulturze meksykańskiej sporo czytałam, ale wiedzieć dużo to nie wiem i lepiej mnie nie pytać o te kwestie, bo mogę nabajdurzyć – przez pewien czas byłam pewna, że do końca życia Aztekowie i Majowie będą mi się chrzanić (wstyd). Dlatego wdzięczna jestem każdej pozycji, która w zgrabny sposób systematyzuje moją wiedzę.

Doceniam pomysłowe ujęcia tematów. Nie mam nic...

Bardzo lubię tą książkę. W jasny i ciekawy sposób przedstawia zwyczaje kulinarne samych Azteków, ale także nowości jakie stosowali na tych terenach napływający mieszkańcy Starego Kontynentu.

Bardzo lubię tą książkę. W jasny i ciekawy sposób przedstawia zwyczaje kulinarne samych Azteków, ale także nowości jakie stosowali na tych terenach napływający mieszkańcy Starego Kontynentu.