C.W. Ceram

Do książki podchodziłem z mniejszym, ba! o wiele mniejszym zapałem niż do "Bogów, grobów...". O ile od małego uwielbiałem starożytną Grecję i Egipt, a później jeszcze większą pasją zapłonąłem do biblijnych cywilizacji, to jakoś nie przejawiałem nigdy chęci do bliższego poznania pradziejów Ameryki. Co tam zresztą było ciekawego i nowego? O Majach/Aztekach/Inkach i "Indianach" już coś się wiedziało i nie sądziłem, że książka nauczy mnie czegoś nowego. Sięgnąłem po nią głównie dla stylu, w jakim autor opisuje swe historie. Teraz biję się w pierś i przyznaję, że byłem niemałym ignorantem. Okazuje się, że obok znanych mi cywilizacji istniały też inne, równie ciekawe, a nie raz i okryte tajemnicą, jakiej i Majowie musieliby pozazdrościć. Czy ktoś słyszał wcześniej o cywilizacji budującej same wieże zamiast domów? Nie? Ja również. I nie dziwota, bo cała została szybko i bezwzględnie wymordowana, a następnie porzucona, czekając aż ktoś zawędruje w nieznane rejony Ameryki i natrafi na makabryczny obraz. Oczywiście w książce nie brakuje również opisów wpadek archeologów, do których z bezlitosną szczerością przyznaje się autor. Współczuję odkrywcy obelisku pradawnej cywilizacji, który po głębszym zbadaniu okazał się klockiem z żelbetonu będącym (już nie pamiętam) pozostałością słupa telegraficznego lub wyznacznikiem granicy działki budowlanej. Książka w niczym nie ustępuje poprzedniej, a może i powinno się cenić ją bardziej? W końcu stało przed nią znacznie trudniejsze zadanie, bo i temat wymagał od autora o wiele większej pracy.