Liv po ciężkich wydarzeniach z przeszłości udało się ponownie ułożyć życie. Ma nowego partnera, szczęśliwe dzieci, jednak pewnego dnia jej obecna rodzina przepada na dłużej, choć mieli tylko pojechać na pizzę. Na szczęście za kilka dni wracają cali i zdrowi, jednak kobieta już zdążyła zawiadomić policję, co w sytuacji nagłego zaginięcia nie jest niczym dziwnym. Niepokojące wydaje się być to, iż po powrocie rodziny mąż Olivii twierdzi, iż małżonka wiedziała o ich kilkudniowym wyjeździe. A co jest jeszcze dziwniejsze? Fakt, że dwa lata po tym wydarzeniu sytuacja ponownie ma miejsce, jednak tym razem to po dzieciach i kobiecie nie ma żadnego śladu.

Czytelnik ma szansę poznać sytuację z kilku punktów widzenia, ponieważ narracja choć cały czas jest trzecioosobowa, to zmienia się co rozdział – raz jest z perspektywy osamotnionego męża, raz inspektora Douglasa, a kilka kartek dalej opisuje sytuację jeszcze innego bohatera. Nie powoduje to jednak zagubienia czytelnika w fabule, ponieważ całość krąży wokół wątku zaginięcia Liv i dzieci (chociaż nie wszystkie spojrzenia wydawały mi się mieć sens, ale o tym za chwilę). Wręcz przeciwnie – odbiorca ma szansę poznawać różne przypuszczenia oraz argumenty, jednak nie należy się łudzić, iż pomogą mu one w przewidzeniu zakończenia.

W czasie lektury „Śpij spokojnie” przeszkadzała mi liczba przypadkowych wątków, które były traktowane szczegółowo, a w danej sytuacji w książce nie miały zbyt dużego znaczenia. W sumie dobrze, że byłam tym zawiedziona podczas czytania, ponieważ gdy skończyłam ostatnią stronę książki, zaskoczył mnie fakt, iż moje odczucia były skrajne w stosunku do poprzednich. Potrzebowałam dłuższej chwili, aby wyjść z szoku i poukładać sobie w głowie, co tak właściwie wydarzyło się w fabule. Nagle wszystkie te zbyteczne sytuacje okazały się mieć swoje miejsce, a nawet jestem pewna, że bez nich zakończenie nie wywarłoby na mnie tak dużego wrażenia (a książka nie ucierpiałaby przez gwałtowne odłożenie jej na blat biurka).

„Śpij spokojnie” jest trzecim tomem cyklu o inspektorze Tomie Douglasie. Zważywszy na to, iż w Polsce ta seria nie jest wydawana chronologicznie, nie jest problemem, aby sięgnąć po tę część bez znajomości poprzednich. Sama nie miałam wcześniej styczności z powieściami Rachel Abbott, jednak wrażenie, które na mnie wywarła oceniam bardzo pozytywnie. Jestem pełna podziwu wobec wyobraźni autorki. Mam nadzieję, że szybko będzie im dane sprawdzić, czy w innych książkach czytelnik również utrzymywany jest w niepewności na tak dopracowanym poziomie.

Katarzyna Irzyk