Bardzo dobra książka fabularna o wojnie bez patosu, typowo męski obraz bez upiększeń. Świetnie się czytało.

Bardzo dobra książka fabularna o wojnie bez patosu, typowo męski obraz bez upiększeń. Świetnie się czytało.

Głównymi bohaterami powieści wojennych Svena Hassela są przede wszystkim: oberst Hinka, Porta, Mały, Stary, Legionista, Heide, Barcelona, Sven (autor-narrator),żołnierze niemieckiej karnej kompanii. Oparte na osobistych przeżyciach autora, Duńczyka, który wykorzystał pochodzenie matki, by dostać się do niemieckiego wojska – najpierw wojska pancerne, później karna kompania – i wraz z nim walczył na wszystkich chyba frontach drugiej wojny światowej.

„Krwawa droga do śmierci” wydana prawie ćwierć wieku po pierwszej książce Hassela („Legion potępieńców”),nie dorównuje już pierwszym pozycjom. Mocno przesadzona, pisana jakby na siłę, przypomina „Przygody kanoniera Dolasa” – tu także bohaterowie miotają się po całej Europie, od okupowanej Grecji przez Bałkany do sowieckiej Rosji i frontu wschodniego.

Okrucieństwo, brutalność, flaki i mózg, śmierć, zobojętnienie, cynizm, czarny humor.

Głównymi bohaterami powieści wojennych Svena Hassela są przede wszystkim: oberst Hinka, Porta, Mały, Stary, Legionista, Heide, Barcelona, Sven (autor-narrator),żołnierze niemieckiej karnej kompanii. Oparte na osobistych przeżyciach autora, Duńczyka, który wykorzystał pochodzenie matki, by dostać się do niemieckiego wojska – najpierw wojska pancerne, później karna kompania...

Zachodzę w głowę skąd ten tytuł ponieważ wcale dużo krwi jak na twórczość Hassela w tej książce akurat się nie przelewa a i drogi specjalnie jakiejś nie ma. Jak zawsze kilka ciekawych epizodów. I to wszystko czego mogę się czepić:)
Czytało się jak zawsze, szybko, lekko i z przyjemnością.

Zachodzę w głowę skąd ten tytuł ponieważ wcale dużo krwi jak na twórczość Hassela w tej książce akurat się nie przelewa a i drogi specjalnie jakiejś nie ma. Jak zawsze kilka ciekawych epizodów. I to wszystko czego mogę się czepić:)
Czytało się jak zawsze, szybko, lekko i z przyjemnością.

Książkę oceniam bardzo pozytywnie ,choć nie jest to literatura dla wszystkich.Typowo męski język i brutalność w opisach sprawiają że książka jest bardzo realistyczna .Nie brak również opisów męskiej przyjaźni i czarnego humoru.Wszystkim lubiącym literaturę wojenną (i nie tylko )polecam tą pozycje.

Książkę oceniam bardzo pozytywnie ,choć nie jest to literatura dla wszystkich.Typowo męski język i brutalność w opisach sprawiają że książka jest bardzo realistyczna .Nie brak również opisów męskiej przyjaźni i czarnego humoru.Wszystkim lubiącym literaturę wojenną (i nie tylko )polecam tą pozycje.

"Krwawa droga do śmierci" to powieść wojenna, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce. Jednak nie jest to powieść historyczna, ale luźno oparta na historii.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Walka ma tutaj zapach potu, krwi, oraz zwęglonego ciała. Głównymi bohaterami są Porta, Mały, Stary, Legionista, Heide, Barcelona - Blom, Sven, weterani tej wojny, zaprawieni w zabijaniu. Wstrząsające jest podejście żołnierze do zabijania i śmierci, pełne zobojętnienia, traktujące okrucieństwo jako coś normalnego.
Akcja dzieje się w okupowanej Grecji, oraz w Rosji na froncie wschodnim. Ten pierwszy teren działań jest nawet ciekawszy szczególnie dla czytelników którzy zapoznali się z wcześniejszymi przygodami wojennymi Svena.

Jednak ta książka to nie tylko groza, znajdziemy tutaj także sporą dawkę czarnego humoru, doprawioną wojskowym absurdem i pruskim drylem.

Polecam zapoznać się z obliczem wojny ukazanym w "Krwawej drodze do śmierci" ta powieść wciąga i mimo ukazanych w niej okropieństw chce się ją czytać. Natomiast jeśli nie czytaliście poprzednich części, to zróbcie to jak najszybciej!

"Krwawa droga do śmierci" to powieść wojenna, oparta na doświadczeniach wojennych autora, który służył w karnej jednostce. Jednak nie jest to powieść historyczna, ale luźno oparta na historii.
Autor ukazuje wojnę bez upiększania, taką jaką jest, brutalną, pozbawioną skrupułów i patosu. Walka ma tutaj zapach potu, krwi, oraz zwęglonego ciała. Głównymi bohaterami są Porta,...

dobre, ale tłumaczenie, które miałem w ręku, było bardzo złe.

dobre, ale tłumaczenie, które miałem w ręku, było bardzo złe.

"Docieram do tego gówna, które masz między uszami? Wrzuć je do przyczepy i przy następnej wypłacie dostaniesz za nie kilo jabłek. Zrobisz sobie szarlotkę." - poezja ;)

"Docieram do tego gówna, które masz między uszami? Wrzuć je do przyczepy i przy następnej wypłacie dostaniesz za nie kilo jabłek. Zrobisz sobie szarlotkę." - poezja ;)

Lubię czytać książki Hassela. Ta ma tak nieprawdopodobna fabule, to trochę mi przeszkadza. Ale poza tym zacna lektura, wyraziste postacie.

Lubię czytać książki Hassela. Ta ma tak nieprawdopodobna fabule, to trochę mi przeszkadza. Ale poza tym zacna lektura, wyraziste postacie.